Στο χρονικό διάστημα της παράτασης του Μνημονίου, αν θα είναι δύο, τρεις ή έξι μήνες, εστιάζεται πλέον η ουσία της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, καθώς σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις μετά το «ναυάγιο» του Παρισιού, η επίτευξη συμφωνίας πριν από το τέλος του έτους, όταν και λήγει το πρόγραμμα με τους ευρωπαίους πιστωτές, θεωρείται πλέον ανέφικτη.
Έτσι, το πιθανότερο είναι ότι η χώρα θα πορευθεί στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ενδεχομένως σε εθνικές εκλογές με τη συμφωνία για την επόμενη ημέρα να εκκρεμεί.
Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν εκτιμούν ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι εμπλεκόμενες πλευρές να προλάβουν να καταλήξουν σε συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους. «Τεχνικά είναι αδύνατον να υπάρξει συμφωνία μέσα στο 2014» αναφέρουν. Όπως εξηγούν, από τη στιγμή που η τρόικα έλθει στην Αθήνα, αν και εφόσον έλθει φυσικά, απαιτείται μία εβδομάδα με 10 ημέρες μόνο για την ολοκλήρωση της αναθεώρησης (review) του προγράμματος.
Βεβαίως όπως επισημαίνουν, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται βήμα – βήμα και στο Παρίσι υπήρξε κάποια πρόοδος, όμως «απέχουμε πολύ ακόμα από το να υπάρξει συμφωνία».
Και τούτο διότι όπως δείχνουν τα πράγματα, όσο περνάει ο χρόνος, αναγκαστικά πηγαίνουμε σε λύση «πακέτο», καθώς ταυτόχρονα «τρέχουν» διάφορα πράγματα. Από τη μία είναι το review, από την άλλη η επεξεργασία του σχεδίου λειτουργίας της πιστωτικής γραμμής ECCL, η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους, ο νέος ρόλος του ΔΝΤ και το πλαίσιο της συμφωνίας για την επόμενη ημέρα.
Όλα αυτά απαιτούν χρόνο. Ορισμένα δε θα πρέπει να περάσουν από τα Κοινοβούλια κάποιων χωρών της ευρωζώνης, τα οποία κλείνουν στα μέσα Δεκεμβρίου για τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Και όπως έχουν δείξει μέχρι σήμερα οι ευρωπαίοι εταίροι μας και πρωτίστως οι Γερμανοί δεν πολυβιάζονται να καταλήξουν σε συμφωνία για την επόμενη ημέρα όσο είναι υψηλές οι αβεβαιότητες για τις πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να δρομολογήσει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Κοινοτικές πηγές εκτιμούν ότι «η συμφωνία για την πιστωτική γραμμή ECCL είναι αδύνατον να είναι έτοιμη μέχρι την 1η Ιανουαρίου» και επισημαίνουν ότι το μόνο που βλέπουν εφικτό είναι «μια παράταση του μνημονίου, όπως έγινε και στην περίπτωση της Πορτογαλίας, μέχρι να αποφασιστεί η έξοδός της από το μνημόνιο». Μόνο που εκεί αφορούσε καθαρή έξοδο (clean exit) και όχι παραπομπή στον ESM και στη προληπτική πιστωτική γραμμή PCCL που προβλεπόταν για τη χώρα της Ιβηρικής αντί της ενισχυμένης «εποπτείας» και της γραμμής ECCL που προβλέπεται για την Ελλάδα.
Στην περίπτωση της Πορτογαλίας, η παράταση του Μνημονίου ήταν της τάξεως των δύο μηνών, ενώ στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα χρειαστεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Euroworking Group, Τόμας Βίζερ, τάσσεται υπέρ των έξι μηνών.
Πάντως αυτό που συζητείται σε κοινοτικό επίπεδο είναι αν η παράταση θα είναι με μέτρα ή χωρίς μέτρα, αν θα «τρέχει» το review ή όχι. Ανάλογα με τις αποφάσεις, θα διαμορφωθεί από τους πιστωτές και το πλαίσιο στο οποίο θα γίνει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες.
Σε κάθε περίπτωση ένα θεωρείται βέβαιο ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα πριν γίνουν καλύτερα…
