Δεν συμβαίνει συχνά η καριέρα ενός ανθρώπου να εκτινάσσεται από το ναδίρ στο ζενίθ μέσα σε μια εξαετία. Πόσω μάλλον αν πρόκειται για μια εξαετία μεγάλων αναταράξεων και ανατροπών, που συνδέονται μάλιστα με την αιτία βύθισης της καριέρας του συγκεκριμένου προσώπου στο ναδίρ. Ο Λουίς ντε Γκουίντος δεν συγκαταλέγεται ασφαλώς μεταξύ των κεντρικών υπευθύνων για την κατάρρευση της Lehman Brothers. Έχει συνδέσει, ωστόσο, το όνομά του με το γεγονός που αποτέλεσε τη θρυαλλίδα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης καθώς από το 2006 έως το τέλος, τον μοιραίο εκείνο Σεπτέμβρη του 2008, υπήρξε σύμβουλος της τράπεζας και διευθυντής της θυγατρικής της στην Ισπανία και την Πορτογαλία.

Μετά το κακό όμως, και έπειτα από ένα τριετές «πέρασμά» του από την PriceWaterhouseCoopers και την Οικονομική Σχολή της Μαδρίτης –ήρκεσε φαίνεται η τριετία για να ξεχαστεί ότι μόνο οι ισπανοί επενδυτές έχασαν περί το 1 δισ. ευρώ από την κατάρρευση της Lehman Brothers –ο ντε Γκουίντος διορίστηκε (στα τέλη Δεκεμβρίου του 2011) υπουργός Οικονομικών από τον νεοεκλεγέντα, τότε, πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι. Ήταν η χειρότερη φάση της ισπανικής –και πανευρωπαϊκής –οικονομικής κρίσης την οποία το πρώην στέλεχος της αμερικανικής τράπεζας διαχειρίστηκε με μεγάλη επιτυχία. Αυτό, τουλάχιστον, του πιστώνει η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, η οποία την περασμένη Κυριακή, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Ισπανία, τον «έχρισε» επόμενο πρόεδρο του Eurogroup!
Είναι αναμφίβολα εντυπωσιακή η εκτόξευση του Ισπανού από τα τάρταρα της χρεοκοπίας στη θέση του επικεφαλής των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. «Θα υποστηρίξουμε την υποψηφιότητα του Λουίς ντε Γκουίντος», δήλωσε χαρακτηριστικά η σιδηρά κυρία της Ευρώπης σε συνέντευξη τύπου που έδωσε κατά τη διήμερη επίσκεψή της στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα (γενέτειρα του Μαριάνο Ραχόι στη βορειοδυτική Ισπανία). Και εξήγησε: «Ήταν ένας άριστος υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας σε δύσκολους καιρούς. Ο γερμανός υπουργός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνεργάστηκε στενά με τον ντε Γκουίντος για τη δημιουργία μιας νέας ‘τραπεζικής ένωσης’ στην Ευρωζώνη, που δίνει στην ΕΚΤ τη δυνατότητα να εποπτεύει άμεσα τις μεγαλύτερες τράπεζες της περιοχής».
Ισχυρά διαπιστευτήρια
Πολλοί υποστηρίζουν ότι όταν ανέλαβε το ισπανικό υπουργείο Οικονομικών ο ντε Γκουίντος δεν ήξερε τι τον περίμενε. Πέρασε το πρώτο εξάμηνο διακηρύσσοντας ότι η χώρα του δεν είχε ανάγκη να διασωθεί από τους εταίρους και το ΔΝΤ. Το καλοκαίρι του 2012, όμως, χαρακτήρισε ως «νίκη» τα 100 δισ. ευρώ που πρόσφερε η ΕΕ για να βοηθήσει την κυβέρνηση Ραχόι και τον ίδιο τον ντε Γκουίντος να διασώσουν από τον όλεθρο τις ισπανικές τράπεζες.
Προφανώς δεν είναι μόνο η καλή διαχείριση της κοινοτικής βοήθειας που πιστώθηκε ο Λουίς ντε Γκουίντος για να κερδίσει το χρίσμα της Ανγκελα Μέρκελ για το αξίωμα του προέδρου του Eurogroup. Δεν είναι ούτε η καλή συνεργασία που είχε με τον Σόιμπλε για την τραπεζική ένωση, ούτε ασφαλώς το γεγονός ότι, σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του στο ισπανικό υπουργικό συμβούλιο, ο ντε Γκουίντος μιλά με μεγάλη άνεση τα αγγλικά.
Το χρίσμα της Μέρκελ δεν μπορεί, ωσαύτως, να αποδοθεί αποκλειστικά στο γεγονός ότι η ισπανική οικονομία έχει ήδη βγάλει το κεφάλι από το τέλμα της ύφεσης και αναπτύσσεται με εντυπωσιακό, συγκριτικά με τις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ, ρυθμό. Διότι το δεύτερο τρίμηνο του 2014 το ισπανικό ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 0,6% συγκριτικά με το πρώτο τρίμηνο, ενώ η ίδια η Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας είχε προβλέψει αύξηση μόνο 0,5%. Σε ετήσια βάση η ανάπτυξη στην τέταρτη σε ΑΕΠ (μετά τη γερμανική, τη γαλλική και την ιταλική) οικονομία της Ευρωζώνης «τρέχει» με 1,2%. Ο ίδιος ο ντε Γκουίντος προέβλεψε πρόσφατα για τη χώρα του ανάπτυξη 1,5% για το 2014 και 2% για το 2015.
Η ανεργία, βεβαίως, παραμένει σε εξωφρενικά υψηλά επίπεδα στην Ισπανία (μόνο η Ελλάδα την ξεπερνά). Αλλά ο ντε Γκουίντος δεν μοιάζει να ανησυχεί. Η δυσκολία της ισπανικής αγοράς εργασίας να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης δεν είναι, άλλωστε, χθεσινή. Είναι ενδημική. Πέραν αυτού, ο ισπανός υπουργός είναι δεδηλωμένος οπαδός του οικονομικού φιλελευθερισμού και πιστός θαυμαστής του «γκουρού» της αυστριακής σχολής οικονομικής σκέψης, Φρίντριχ φον Χάγιεκ, σύμφωνα με την αγγλόφωνη ιστοσελίδα iberosphere.com.
Η ιστοσελίδα αναφέρει συνέντευξη που είχε δώσει ο ντε Γκουίντος το χειμώνα του 2012, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, στους «Financial Times». Ο νεοδιορισθείς υπουργός ρωτήθηκε πώς σκόπευε να πετύχει την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων την ώρα που διαβεβαίωνε ότι θα εφαρμόσει πολιτικές λιτότητας. «Ο ντε Γκουίντος αγνόησε την ερώτηση και άρχισε να μιλά για την ανάγκη να σταλεί το σωστό μήνυμα προς τις αγορές μέσω της μείωσης των δημοσίων δαπανών και τη μείωση του ελλείμματος», γράφει η iberosphere.com. Αργότερα στην ίδια συνέντευξη ο ντε Γκουίντος αποκαλύπτει τα σχέδιά του για απορρύθμιση της ισπανικής αγοράς εργασίας και υιοθέτηση του αγγλοσαξονικού μοντέλου.
Οι συνήθεις καραμπόλες
Είναι προφανές ότι ταιριάζουν τα χνώτα του Λουίς ντε Γκουίντος με εκείνα της Ανγκελα Μέρκελ, καθώς ο ισπανός υπουργός συμμερίζεται απόλυτα τις απόψεις της φιλελεύθερης «οικονομικής ορθοδοξίας» που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη περισσότερο, ίσως, από όσο κυριαρχεί ακόμη και στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, όπως γράφουν στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας οι «Financial Times», η επιλογή του ντε Γκουίντος σημαίνει επιπλέον ότι η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά επιθυμεί να «καπαρώσει» δύο από τα πλέον ισχυρά πολιτικά αξιώματα στην ΕΕ: του προέδρου του Eurogroup (με τον ντε Γκουίντος) και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την εκλογή, τον περασμένο μήνα, του λουξεμβούργιου Χριστιανοδημοκράτη Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ.
Το χρίσμα της Μέρκελ στον ντε Γκουίντος δεν σημαίνει, κατά τη βρετανική εφημερίδα, ότι η γερμανίδα καγκελάριος αφήνει στους Σοσιαλιστές και τα δύο άλλα σημαίνοντα αξιώματα, του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, που θα πληρωθούν, άλλωστε, στη σύνοδο κορυφής του Σαββάτου, 30 Αυγούστου.
Οι «Financial Times» θεωρούν ότι η Μέρκελ συμφωνεί να εκχωρηθεί το «χαρτοφυλάκιο» του ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών σε έναν σοσιαλιστή. Αναφέρουν, όμως, ότι υπάρχει διχογνωμία για το αξίωμα του προέδρου του Συμβουλίου (για τον διάδοχο του Χέρμαν βαν Ρομπάι δηλαδή).
Σε μια προσπάθεια να ισορροπήσει τα πράγματα και να ικανοποιήσει την ευρωπαϊκή κεντροαριστερά, ο Γιούνκερ είχε προτείνει να δοθεί σε ένα σοσιαλιστή το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών, που σήμερα κατέχει ο (κεντρώος) Ολι Ρεν. Οι επικρατούσες υποψηφιότητες για το Οικονομικών είναι εκείνη του σημερινού προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ και του γάλλου πρώην υπουργού Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί.
Αν τον Ολι Ρεν διαδεχθεί ο Ντέισελμπλουμ, ο Λουίς ντε Γκουίντος θα τον διαδεχθεί πάραυτα. Όπως γράφουν, όμως, οι «FT» επικαλούμενοι Ευρωπαίους αξιωματούχους, η υποψηφιότητα Ντέισελμπλουμ χάνει έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι ο ντε Γκουίντος θα πρέπει να περιμένει έως τα μέσα του 2015, που λήγει η θητεία του Ντέισελμπλουμ.
Εν κατακλείδι, το Σάββατο η σύνοδος κορυφής θα εκλέξει επισήμως τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τον επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής, τους διαδόχους του βαν Ρομπάι και της Κάθριν Αστον δηλαδή. Οι καραμπόλες, ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να θεωρούνται δεδομένες –είναι γνωστό, άλλωστε, ότι κάποιοι εταίροι και κυρίως οι Πολωνοί αντιδρούν στη διαδοχή της Αστον από την ιταλίδα υπουργό Εξωτερικών Φεντερίκα Μογκερίνι την οποία θεωρούν πολύ… ρωσόφιλη.
Έτσι ανεπισήμως δεν αποκλείεται ο ντε Γκουίντος να καταλήξει κάπου αλλού. Το ότι κάπου… ψηλά θα καταλήξει, πάντως, θεωρείται πλέον ή βέβαιο. Και λόγω της στήριξης της Μέρκελ και λόγω του ότι η Μαδρίτη γκρινιάζει ότι ουδείς Ισπανός υπηρετεί πλέον σε υψηλό πόστο στην ΕΕ μετά την αποχώρηση του Χοσέ Μανουέλ Παράμο από το εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ και την αντικατάστασή του από το Λουξεμβούργιο τραπεζίτη Ιβ Μερς το 2012.