Επίθεση κατά πάντων, ακόμη και κατά δικαστικών λειτουργών για την επιλογή των προσώπωνν – μαρτύρων στην υπόθεση που εξετάζει η Δικαιοσύνη μετά τις καταγγελίες για τεχνητή διόγκωση του ελλείματος εξαπέλυσε με γραπτή του πολυσέλιδη ανακοίνωση ο επικεφαλής της Στατιστικής Αρχής κ. Ανδρέας Γεωργίου.
Οπως αναφέρει στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του Παρασκευή βράδυ:
-Στην υπόθεση της δήθεν «τεχνητής διόγκωσης του ελληνικού ελλείµµατος για το έτος 2009», εκδόθηκε το υπ’ αριθµόν 1212/2014 βούλευµα του Συµβουλίου Εφετών, µε το οποίο, σε αντίθεση µε την εισαγγελική πρόταση να τεθεί ο φάκελος στο αρχείο,διατάσσεται περαιτέρω κύρια ανάκριση «… ώστε να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα διερεύνησης όλων των πτυχών της υπόθεσης από τις οποίες θα µπορούσε να σχηµατισθεί επαρκώς θεµελιωµένη δικαστική κρίση». Ως αναγκαία δε ενέργεια,προκειµένου «να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα σχηµατισµού επαρκώς θεµελιωµένης
δικαστικής κρίσης», το Συµβούλιο θεωρεί ότι πρέπει να κληθούν και να καταθέσουν σχετικά µε την ορθότητα υπολογισµού από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) του ύψους του δηµοσιονοµικού ελλείµµατος (και τον όποιο υπολογισµό έχει πιστοποιήσει επανειληµµένα κατά τα τελευταία τέσσερα έτη η Eurostat) ο πρώην Γενικός Γραµµατέας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος (ΕΣΥΕ) αλλά και ο πρώην προϊστάµενος της ∆ιεύθυνσης Εθνικών Λογαριασµών, «αµιγώς υπηρεσιακός παράγοντας της ΕΛ.ΣΤΑΤ.» κατά το βούλευµα, που το αυτό βούλευµα
διατείνεται ότι «µετακινήθηκε από τη θέση του … λόγω των επιφυλάξεων που εξέφρασε σχετικά µε την πληρότητα των στοιχείων και την εγκυρότητα των µελετών που εκπονήθηκαν σχετικά µε την ένταξη … δηµοσίων επιχειρήσεων στη Γενική Κυβέρνηση».
Ο κ. Γεωργίου προφανώς επηρεασμένος από την παράταση της υπόθεσης στη Δικαιοσύνη καταλήγει σημειώνοντας τα εξής:
-«Οι επιθέσεις έχουν στόχο την υπονόµευση της ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ και την παρεµπόδιση της πιστής εφαρµογής του νόµου και των στατιστικών αρχών εκ µέρους της, ώστε να αναβιώσει η ολέθρια πρακτική της διαµόρφωσης των στατιστικών µε βάση όχι το εκ των δεδοµένων αληθώς προκύπτον, αλλά σε συµµόρφωση µε το εκάστοτε πολιτικώς σκόπιµο και βολικό αποτέλεσµα, η οποία οδήγησε στην παραπλάνηση του Ελληνικού λαού ως προς τις οικονοµικές συνέπειες της ακολουθούµενης επί µακρόν πολιτικής, στην απόκρυψη της αληθινής οικονοµικής κατάστασης της Χώρας µε συνέπεια τη διευκόλυνση της υπερχρέωσής της (και τον υπερδανεισµό της από Έλληνες και ξένους επενδυτές) έως ότου ήταν πλέον πολύ αργά, αλλά και στον διεθνή διασυρµό της Χώρας µε τα διαβόητα ‘greek statistics’.
Απώτερος στόχος είναι, βεβαίως, η απόσειση των πολιτικών ευθυνών για το µοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο οδήγησε τη Χώρα στην οικονοµική καταστροφή και στην ένδεια που ζει σήµερα, καθώς και η αποφυγή της αναδυόµενης απαξίωσης αυτού του τρόπου διακυβέρνησης. Είναι ο στόχος αυτών που ελπίζουν να συνεχίσουν το
αντιπαραγωγικό πελατειακό µοντέλο διακυβέρνησης της Χώρας, η οικτρή αποτυχία του οποίου σε όλα τα επίπεδα προδίδεται από την πιστή καταγραφή των ελλειµµάτων που παράγει, και οι οποίοι απεργάζονται «πολιτικές λύσεις» στην κατάρτιση των στατιστικών της».
Και ειδικά αναφερόμενος στη Δικαιοσύνη τονίζει:
-«Ο ρόλος της ∆ικαιοσύνης σε όλα αυτά θα έπρεπε να είναι µόνον ένας: Η πραγµάτωση του κράτους δικαίου. Ούτε το πελατειακό µοντέλο διακυβέρνησης της Χώρας, ούτε η απάτη προβλέπονται από την Ελληνική νοµοθεσία, ούτε (πέραν της ιδίας αυτοεξαπατήσεως) η εξαπάτηση των Ευρωπαϊκών θεσµών αποτελεί στοιχείο του εθνικού συµφέροντος».
