Το ενεργειακό κόστος γονάτισε τη Χαλυβουργία Ελλάδος

Στην καθυστέρηση εφαρμογής των εξαγγελθέντων μέτρων της κυβέρνησης, ύψους 150 εκατ. ευρώ, για τη μείωση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου στη βιομηχανία αποδίδει η διοίκηση της Χαλυβουργίας Ελλάδος το αίτημα για ομαδικές απολύσεις στο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο, το οποίο και έγινε δεκτό από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.

Το εργοστάσιο είναι κλειστό εδώ και δύο χρόνια– η 9μηνη απεργία των εργαζομένων το 2012 είχε απασχολήσει έντονα την κοινή γνώμη –λόγω έλλειψης παραγγελιών και υψηλού ενεργειακού κόστους και η διοίκηση έκρινε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να συνεχίζει να απασχολεί τους 75 εργαζομένους με τη μέθοδο της διαθεσιμότητας και της εκ περιτροπής εργασίας. Πριν από την απεργία η εταιρεία απασχολούσε στον Ασπρόπυργο 450 εργαζομένους αλλά τώραείχαν περιοριστεί στους 75 λόγω οικειοθελών αποχωρήσεων και απολύσεων με το όριο του 5%.

Μάλιστα, στην τελευταία της ανακοίνωση η εταιρεία ανέφερε ότι αυτό το διάστημα είχε καταβάλει για μισθούς 10 εκατ. ευρώ χωρίς το εργοστάσιο να λειτουργεί. Τον Φεβρουάριο του 2014υπέβαλε το αίτημα για ομαδικές απολύσεις. Από τότε ξεκίνησαν πολλοί γύροι διαβουλεύσεων μεταξύ της εταιρείας, των εργαζομένων και του υπουργείου Εργασίας και δόθηκαν μάλιστα πολλές παρατάσεις ώσπου να ληφθεί η απόφαση από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.

Ουσιαστικά στο διάστημα που μεσολάβησε από τον Φεβρουάριο η διοίκηση της Χαλυβουργίας Ελλάδος αλλά και οι εργαζόμενοι περίμεναν την υλοποίηση των μέτρων ελάφρυνσης του ενεργειακού κόστους που είχαν εξαγγελθεί από το υπουργείο Ενέργειας, μεταξύ των οποίων ήταν η διακοψιμότητα, η αντιστάθμιση των ρύπων και η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, αλλά ακόμη –πλην της απόφασης της ΔΕΗ για μειώσεις στα τιμολόγια –δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το δεύτερο εργοστάσιο της εταιρείας στον Βόλο λειτουργεί μόνο βράδυ και εκεί οι περίπου 360 εργαζόμενοι αμείβονται με τη μέθοδο της εκ περιτροπής εργασίας.

Οι ελληνικές χαλυβουργίες είδαν τα τελευταία χρόνια την εγχώρια ζήτηση χαλυβουργικών προϊόντων να καταρρέει. Από 2.500.000 τόνους χαλυβουργικών προϊόντων προ κρίσης η ζήτηση υποχώρησε το 2012 στους 350.000 τόνους, ενώ το 2013 δεν υπερέβη τους 300.000 τόνους.

Μοναδική διέξοδος ήταν οι εξαγωγές, αλλά το ακριβό κόστος ενέργειας και η βαριά φορολογία καθιστούσαν τις εγχώριες εταιρείες μη ανταγωνιστικές σε σχέση με τους ευρωπαίους χαλυβουργούς, παρά το γεγονός ότι και σύγχρονο εξοπλισμό διέθεταν αλλά και ποιοτικό προϊόν.

Και αυτό γιατί οι τρέχουσες τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα (80 ευρώ ανά MWh μαζί με τους φόρους) για 24ωρη λειτουργία είναι υπερδιπλάσιες από τις αντίστοιχες που έχουν οι ανταγωνιστές των ελληνικών χαλυβουργιών εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία και Γερμανία). Το ίδιο ισχύει και για τις τιμές του φυσικού αερίου. Εξ ου και στις ελληνικές χαλυβουργίες το ενεργειακό κόστος (ηλεκτρική ενέργεια, φυσικό αέριο) αντιστοιχεί στο 50% του κόστους παραγωγής τους.

Ενδεικτική του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας των ελληνικών χαλυβουργιών είναι η σταδιακή υποχώρηση της χώρας στην κατάταξη των μεγαλύτερων παραγωγών χάλυβα παγκοσμίως.

Από την 39η θέση το 2007 με 2,6 εκατ. τόνους (μαζί με τις εξαγωγές) εκτιμάται ότι το 2013, επειδή η παραγωγή των ελληνικών χαλυβουργιών μόλις που ξεπέρασε το 1 εκατ. τόνους, η χώρα μας δεν θα είναι καν στη λίστα των πρώτων 50 χωρών σε παραγωγή χάλυβα.

Ανάλογα θέματα αντιμετωπίζουν και οι άλλες δύο χαλυβουργίες. Η Sovel του ομίλου Σιδενόρ τον Μάρτιο του 2013 εφήρμοσε το μέτρο της διαθεσιμότητας για εργαζομένους ορισμένων τμημάτων του εργοστασίου της στον Αλμυρό Μαγνησίας. Επίσης στις 11 Μαΐου έληξε η εφαρμογή του μέτρου διαθεσιμότητας για περίπου 200 εργαζομένους της Χαλυβουργικής και αναμένεται με ενδιαφέρον η περαιτέρω στάση της διοίκησης.

Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους ισολογισμούς των εταιρειών του κλάδου (Σιδενόρ, Χαλυβουργική και Χαλυβουργία Ελλάδος), οι συσσωρευμένες ζημιές κατά την πενταετία 2008-2012 ανήλθαν σε 612 εκατ. ευρώ.

Τον Μάρτιο του 2013 η ΑΓΕΤ Ηρακλής, θυγατρική της γαλλικής Lafarge, αποφάσισε να κλείσει τη μονάδα στη Χαλκίδα, γνωστή ως «Τσιμέντα Χαλκίδας», λόγω της μείωσης των εργασιών.

Η διοίκηση της ΑΓΕΤ υπέβαλε αίτημα για ομαδικές απολύσεις των 229 εργαζομένων της μονάδας στη Χαλκίδα, αλλά ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης δεν ενέκρινε το αίτημα.

Από τότε η εταιρεία απολύει κάθε μήνα το 5% των εργαζομένων, όπως προβλέπει το πλαφόν του νόμου.

Το εργοστάσιο της Σέλμαν στο Βασιλικό Χαλκίδος σταμάτησε τη λειτουργία του τον Φεβρουάριο του 2013.

Η διοίκηση της Σέλμαν υπό τον κ. Αντώνη Αδαμόπουλο υπέβαλε αίτημα για ομαδικές απολύσεις των 174 εργαζομένων, το οποίο όμως δεν έγινε δεκτό από τον υπουργό Εργασίας κ. Γιάννη Βρούτση.

Η εταιρεία έκανε αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 αλλά δεν στηρίχθηκε από τις τράπεζες με αποτέλεσμα να κλείσει και η μονάδα στην Κομοτηνή.

Οι τίτλοι τέλους γράφτηκαν τον περασμένο Μάιο, όταν το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση του Σωματείου Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων ΣΕΛΜΑΝ Βασιλικού Χαλκίδος για να κηρυχθεί σε πτώχευση η ιστορική βιομηχανία ξυλείας.