Οι ορθά πλαισιωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την καταπολέμηση της παραοικονομίας, σύμφωνα με έκθεση της Randstad, σχετικά με τη flexibility@work 2014, η οποία περιλαμβάνει μία νέα μελέτη για την παραοικονομία, από το Πανεπιστήμιο του Sheffield και την Regioplan Policy Research.

Η αδήλωτη εργασία αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα για τις οικονομίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τον παγκόσμιο εργασιακό πληθυσμό των περίπου 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, σχεδόν τα 2/3 (περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι) εργάζονται στην παραοικονομία. Είναι ευρέως γνωστό ότι η αδήλωτη οικονομία υποβαθμίζει την ποιότητα της εργασίας και τις εργασιακές συνθήκες, υπονομεύει μέσω του αθέμιτου ανταγωνισμού το επιχειρηματικό περιβάλλον και θέτει την οικονομική βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας σε κίνδυνο.

«Η έκθεση αυτή παρουσιάζει με σαφήνεια την ανάγκη για ευρύτερες και συστηματικότερες πολιτικές προληπτικού χαρακτήρα σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας, προκειμένου να διορθωθούν όσες ρυθμίσεις εξακολουθούν αδικαιολόγητα να διέπουν το πλαίσιο λειτουργίας των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης», σχολιάζει ο Ζακ βαν ντεν Μπροκ, διευθύνων σύμβουλος της Randstad. «Προκειμένου οι επιχειρήσεις και οι οικονομίες να παραμένουν καινοτόμες και ανταγωνιστικές στο σημερινό περιβάλλον, η ευελιξία καθίσταται επιτακτική ανάγκη. Η συζήτηση για το αν θέλουμε ή όχι να επιτρέψουμε τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης διεξάγεται πάνω σε μία λανθασμένη βάση. Στην πραγματικότητα, η συζήτηση θα πρέπει να επικεντρωθεί στο πώς μπορεί να ρυθμιστεί καλύτερα το πλαίσιο που αφορά στην αγορά εργασίας, προκειμένου να δημιουργήσει όφελος τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τις επιχειρήσεις».

Η έκθεση flexibility@work δείχνει ότι στις προηγμένες οικονομίες το μέγεθος της παραοικονομίας εμφανίζει αρκετές διαφοροποιήσεις –είναι λιγότερο από 10% σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία και η Ολλανδία ενώ είναι έως και πάνω από 25% σε ορισμένες περιοχές της Νότιας και της Ανατολικής Ευρώπης. Οι χώρες με την μικρότερη παραοικονομία είναι, σύμφωνα με την έρευνα, εκείνες στις οποίες οι εταιρείες μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να καταφύγουν σε υπηρεσίες προσωρινής απασχόλησης, προκειμένου να ανταποκριθούν στις εργασιακές τους ανάγκες. Την ίδια στιγμή, οι χώρες αυτές παρέχουν ένα επιπλέον δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας, με τη μορφή πολιτικής για την αγορά εργασίας, που προστατεύει και στηρίζει τις ευάλωτες ομάδες εργαζομένων. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι δημιουργώντας το κατάλληλο πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι εταιρείες προσωρινής απασχόλησης διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο, οι οικονομίες αυτές που είναι αρκετά επιτυχημένες μειώνουν την προσφορά και τη ζήτηση της αδήλωτης εργασίας και παρέχουν τόσο στους εργαζόμενους όσο και στους εργοδότες καλύτερες εναλλακτικές λύσεις.