Τη μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία στη Μεταπολίτευση – σε λίγες ημέρες κλείνουν οκτώ μήνες – κατάφερε και οργάνωσε το σωματείο των εργαζομένων στη Χαλυβουργία Ελλάδος, αλλά προς το παρόν η προσπάθεια αυτή μετρά μόνο «θύματα». Οι απολυμένοι στο εργοστάσιο του ομίλου Μάνεση στον Ασπρόπυργο έχουν φθάσει τους 119, η απεργία με δικαστική απόφαση βγήκε παράνομη, οι μισοί εργαζόμενοι επιθυμούν να επιστρέψουν στη δουλειά τους αλλά μπλοκάρονται από τους υπόλοιπους και η εταιρεία βουλιάζει στις ζημιές.
«Την ώρα που η ανεργία χτυπά κόκκινο, υπάρχει εργοδότης που παρακαλά τους εργαζόμενους να επιστρέψουν στις δουλειές τους αλλά κάποιοι θερμοκέφαλοι δεν το επιτρέπουν. Είμαστε για κλάματα…» αναφέρει στο «Βήμα της Κυριακής» η κυρία Ελένη Καταβάτη, εκπρόσωπος των περίπου 100 εργαζομένων που με υπογραφές έχουν δηλώσει ότι θέλουν να επιστρέψουν στις δουλειές τους.

«Δεν μας δίνουν τα πρακτικά»
«Στις 28 Μαΐου η συνέλευση των εργαζομένων με μυστική ψηφοφορία αποφάσισε με 204 ψήφους υπέρ και 42 κατά να συνεχιστεί η απεργία» αναφέρουν από το σωματείο υποστηρίζοντας ότι η πλειοψηφία όσο πιο θεσμικά γίνεται απεφάνθη για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
«Ψήφισαν και οι απολυμένοι στη συνέλευση. Εχουμε ζητήσει τα πρακτικά για να δούμε πώς προέκυψε το αποτέλεσμα αλλά δεν μας έχουν δώσει τίποτα» ανταπαντά η κυρία Καταβάτη.
Στις 4 Ιουνίου του 2012 το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάσισε ότι η απεργία που προκηρύχθηκε στις 31.10.2011 είναι παράνομη – είχε κατατεθεί αγωγή από την εταιρεία που εκδικάσθη στις 29 Μαΐου – και με τη δημοσίευση της απόφασης (5.6.2012) απαγορευόταν η συνέχισή της.
Η απεργία κρίθηκε παράνομη με το σκεπτικό ότι δεν είχε ενημερωθεί ένα 24ωρο νωρίτερα η διοίκηση ότι θα υπάρξουν απεργιακές κινητοποιήσεις και διότι δεν έγινε ψηφοφορία για την απόφαση.
Παρά την απόφαση του δικαστηρίου, τις επόμενες ημέρες μέλη του σωματείου με τη συνδρομή του ΠΑΜΕ εμπόδισαν τους εργαζομένους που ήθελαν να πιάσουν δουλειά, αλλά και μέλη της διοίκησης, να εισέλθουν στο εργοστάσιο.
«Φυλάνε σκοπιά. Το πρωί το ΠΑΜΕ στέλνει γυναικόπαιδα να φυλάνε την πύλη και το απόγευμα συνταξιούχους που δεν έχουν καμία σχέση με την εταιρεία. Το σωματείο και ο πρόεδρός του δέχεται αφόρητες πιέσεις από το ΠΑΜΕ. Αντί το ΚΚΕ να διαφημίζεται στην τηλεόραση ενόψει εκλογών έχει τζάμπα διαφήμιση μέσω της Χαλυβουργίας» καταγγέλλει η κυρία Καταβάτη.
Πώς όμως φθάσαμε ως εδώ; Η διοίκηση της Χαλυβουργίας Ελλάδος τον Οκτώβριο του 2011 βλέποντας ότι η ζήτηση για χαλυβουργικά προϊόντα είχε υποχωρήσει κατά 40% σε σχέση με το 2010 πρότεινε στους εργαζόμενους στα δύο εργοστάσια σε Ασπρόπυργο και Βόλο να δουλέψουν για ένα τετράμηνο (Νοέμβριος – Φεβρουάριος) πέντε ώρες την ημέρα. Η πρόταση αυτή θα έφερνε μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, αλλά σύμφωνα με τη διοίκηση θα διασφαλίζονταν όλες οι θέσεις εργασίας και δεν θα θίγονταν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Αρνήθηκε το σωματείο
Το σωματείο των εργαζομένων στον Βόλο και οι εργαζόμενοι (365) έπειτα από ψηφοφορία δέχτηκαν την πρόταση και το εργοστάσιο δεν σταμάτησε ποτέ τη λειτουργία του, αλλά το σωματείο στη μονάδα του Ασπροπύργου αρνήθηκε. Από τότε η διοίκηση ξεκίνησε τις απολύσεις στον Ασπρόπυργο. Στις 31 Δεκεμβρίου του 2011 η διοίκηση πρότεινε να επιστρέψουν στις δουλειές τους με κανονικό οκτάωρο και από τους 60 απολυμένους δεσμεύτηκε να επαναπροσλάβει τους 53. Το σωματείο αρνήθηκε γιατί ήθελε την επαναπρόσληψη όλων των συναδέλφων και η απεργία συνεχίζεται ως και σήμερα, όπως και οι απολύσεις που έχουν φθάσει τις 119 επί συνόλου 370 εργαζομένων. Το σωματείο παραμένει αμετακίνητο στις θέσεις του διεκδικώντας την επαναπρόσληψη και των 119 χαλυβουργών για να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις.
Το παράδοξο είναι ότι επειδή το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο είναι κλειστό ο Βόλος για να καλύψει τις παραγγελίες της εταιρείας δεν δούλεψε ποτέ πεντάωρο και οι αμοιβές των εργαζομένων δεν μειώθηκαν.
Το σωματείο υποστηρίζει ότι στόχος της διοίκησης είναι να γίνουν ως και 180 απολύσεις για αυτό και αγωνίζεται για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Από την εταιρεία αρνούνται να σχολιάσουν και το ενδεχόμενο νέων απολύσεων και το σενάριο που θέλει να κλείνει οριστικά το εργοστάσιο. Οπως αναφέρουν κύκλοι της διοίκησης, πρωταρχικός στόχος είναι να ανοίξουν οι πύλες και να λυθεί η απεργία. Τότε και μόνο τότε θα εξεταστούν όλες οι παράμετροι, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι συνθήκες από τον Οκτώβριο του 2011 ως τον Ιούνιο του 2012 έχουν μεταβληθεί επί τα χείρω στον κλάδο.
Συσσωρεύει ζημιές για τέταρτη χρονιά ο ισολογισμός
Το 2011 ήταν η τέταρτη ζημιογόνος χρήση για τη Χαλυβουργία Ελλάδος. Οι ζημιές από 15,6 εκατ. ευρώ το 2010 εκτινάχθηκαν στα 49 εκατ. ευρώ. Ακόμη και το λειτουργικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό με 31,3 εκατ. ευρώ. Η πτώση της ζήτησης για χαλυβουργικά προϊόντα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη διοίκηση, έχει φθάσει το 85% σε σχέση με το 2008, όταν ακόμη η οικοδομική δραστηριότητα και τα έργα υποδομών δεν είχαν «βαλτώσει» από την ύφεση.
Η εταιρεία προσπάθησε να βρει διέξοδο στις εξαγωγές, κάτι που φαίνεται από την ενίσχυση του κύκλου εργασιών στα 301 εκατ. ευρώ έναντι 272 εκατ. ευρώ το 2010, αλλά όπως προκύπτει από τον ισολογισμό οι πωλήσεις στο εξωτερικό έγιναν με «χτυπημένες» τιμές για να ανοίξουν ορισμένες αγορές και μάλλον έβαλαν μέσα την εταιρεία.
Στα θετικά ήταν η μετατροπή του δανεισμού από βραχυπρόθεσμο σε μακροπρόθεσμο, αλλά τα υψηλά επιτόκια υποχρέωσαν την εταιρεία να καταβάλει μόνο για τόκους 18,3 εκατ. ευρώ έναντι 14 εκατ. ευρώ το 2010. Οι υποχρεώσεις προς τις τράπεζες φθάνουν τα 288 εκατ. ευρώ.
Το εργοστάσιο στον Βόλο παράγει μόνο το βράδυ, αλλά είναι όλο το 24ωρο ανοιχτό για να μη σβήσουν οι φούρνοι. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δικαίωσε τη Χαλυβουργία Ελλάδος στην προσφυγή της κατά της ΔΕΗ για την τιμολόγηση του βιομηχανικού ρεύματος.

Σε πίεση και ο ανταγωνισμός
Οι δύο βασικοί ανταγωνιστές της Χαλυβουργίας Ελλάδος, η Σιδενόρ του ομίλου Στασινόπουλου και η Χαλυβουργική του κ. Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, δεν έχουν μείνει ανεπηρέαστες από την κρίση που έχει ρίξει τις παραγγελίες τους σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σχέση με την παραγωγική τους δυναμικότητα. Το 2011 η Σιδενόρ λόγω και της επέκτασής της στα Βαλκάνια αύξησε τον τζίρο της από 993 εκατ. ευρώ σε 1,24 δισ. ευρώ, αλλά έγραψε ζημιές 48,9 εκατ. ευρώ, όπως και το 2010, ύψους 23 εκατ. ευρώ. Η Χαλυβουργική δεν έχει ακόμα δημοσιεύσει ισολογισμό για το 2011, αλλά το 2010 είχε ζημιές 48 εκατ. ευρώ και το 2009 επίσης αρνητικό αποτέλεσμα κατά 46 εκατ. ευρώ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ