Ο Ντένις Σνόουερ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας, ο οποίος παρέχει και συμβουλευτικές υπηρεσίες σε κυβερνήσεις, δεν πιστεύει ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας έχει αποτραπεί. «Για να γίνει αυτό, χρειάζεται κανείς μεγάλο χρονικό περιθώριο. Η Ελλάδα θα έπρεπε να ετοιμάσει ένα δημοσιονομικό σχέδιο σε βάθος 25ετίας και όχι οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης. Οι έλληνες Υπουργοί είναι αυτοί που πρέπει να πουν με τί ρυθμούς θα πρέπει να επιδιωχθεί ο στόχος του 60% για το δημόσιο χρέος και πόσο αντικυκλική πρέπει να είναι η δημοσιονομική πολιτική της χώρας». Στη συνέχεια θα πρέπει η Κομισιόν να υποστηρίξει την Ελλάδα στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου, στηρίζοντας επενδύσεις στις υποδομές. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να χρηματοδοτεί την Ελλάδα κατά το χρονικό διάστημα αυτό» εξηγεί ο γερμανός οικονομολόγος.
Το πρόβλημα με τον μέχρι τώρα χειρισμό της κρίσης χρέους στην Ελλάδα εντοπίζεται από τον ίδιο στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν ένα σχέδιο, το οποίο πρέπει οι Έλληνες να εφαρμόσουν. «Το σχέδιο δεν λειτουργεί, επειδή επιβάλλεται στους Έλληνες. Δεν έχουν επαρκές κίνητρο να υποκύψουν σε αυτό».
Ερωτηθείς, εάν ο κίνδυνος της χρεοκοπίας δεν προσφέρει επαρκές κίνητρο στους Έλληνες, ο Σνόουερ είναι κατηγορηματικός: «Όχι, σε καμία περίπτωση. Οι Έλληνες πρέπει να συμμετέχουν στη διάσωσή τους» τονίζει.
Αυτή τη στιγμή το ελληνικό χρέος αγγίζει το 160%, ενώ το ανώτατο όριο, που προβλέπεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας είναι 60%. «Εάν οι Έλληνες θέλουν να φτάσουν γρήγορα στο 60%, θα πρόκειται για εφαρμογή εξοντωτικής λιτότητας με αποτέλεσμα να υπάρξει βαθειά ύφεση», προειδοποιεί και εξηγεί: «Όταν ένα κράτος εφαρμόζει μέτρα λιτότητας, ενώ η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, οξύνεται η ύφεση, μειώνονται τα φορολογικά έσοδα και αυξάνεται το δημόσιο χρέος. Πρέπει να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Σε πολύ δύσκολους καιρούς, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να μπορεί να καταπολεμήσει την ύφεση με προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης» λέει.
Σε μία τέτοια περίπτωση, το χρέος θα εμφάνιζε μεν αύξηση, αλλά μόνο όσο διάστημα θα εφαρμόζονταν τα προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης, διευκρινίζει ο Snower. Μία χώρα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να αναμορφωθεί σε διάστημα 25 ετών παρά σε λίγα μόνο χρόνια. Προκειμένου να μην υπερδιογκωθούν τα χρέη κατά το διάστημα αυτό, θα πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά δημοσιονομικοί κανόνες, που να αποτρέπουν μία τέτοια εξέλιξη. Ο στόχος του 60% για το δημόσιο χρέος θα επιτυγχανόταν με το σχέδιο αυτό χωρίς να εξαρτάται η Ελλάδα από τη χρηματοδότηση των εταίρων της, τονίζει.
Ο Σνόουερ δεν φοβάται στο παραπάνω πλαίσιο το ενδεχόμενο μετάδοσης της κρίσης σε άλλα κράτη της ευρωζώνης, τα οποία θα πρέπει, επίσης, να κατοχυρώσουν συνταγματικά δημοσιονομικούς κανόνες. Προϋπόθεση επιτυχίας του σχεδίου είναι να εφαρμόζεται ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και δη από μία ανεξάρτητη Επιτροπή Χρέους, η οποία θα διαθέτει δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο) επί θεμάτων προϋπολογισμού, προτείνει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας.
Η πολιτική δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ασκήσει μία ανεξάρτητη νομισματική πολιτική, διαπιστώνει ο Snower. «Για το λόγο αυτό έχουμε ανεξάρτητες κεντρικές τράπεζες. Η ίδια αρχή θα πρέπει να ισχύει και για το δημόσιο χρέος – με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να χορηγούνται δάνεια χωρίς δεύτερη σκέψη. Και κανένα κράτος δεν θα είναι υποχρεωμένο να εφαρμόζει αυτοκαταστροφική λιτότητα. Οι αγορές δεν θα αναστατώνονταν, εάν στα Συντάγματα των χωρών ήταν κατοχυρωμένος μακροπρόθεσμος κανόνας για το χρέος».
Ειδικά όσον αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας ενός τέτοιου σχεδίου στην Ελλάδα, σημειώνει: «Ίσως να μην είναι σίγουρο ότι η Ελλάδα θα γινόταν αξιόχρεη. Όλα θα εξαρτώνταν από την έγκαιρη υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στη χώρα, που θα έπειθαν αγορές και επενδυτές. Εάν αυτό δεν πετύχει, η Ελλάδα θα πρέπει να σκεφτεί το ενδεχόμενο συντεταγμένης χρεοκοπίας. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να γίνει λόγος για κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι ο κίνδυνος μετάδοσης είναι πολύ μεγάλος».
