Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Β. Σόιμπλε έγραψε το παρακάτω άρθρο στην Die Zeit με αφορμή αφιέρωμα της εφημερίδας, στην Ελλάδα:
«Το θέμα δεν είναι κυρίως το πόσο σημαντική είναι για μας η Ελλάδα. Πρόκειται για το ερώτημα πόσο σημαντική θα έπρεπε να είναι για μας η κοινή μας Ευρώπη, η κοινή μας ευημερία και το κοινό μας νόμισμα και τι μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε για να προωθήσουμε την ενότητα της Ευρώπης, να αυξήσουμε την ευημερία μας και να ενισχύσουμε το νόμισμά μας.
Ζούμε σε έναν παγκοσμιοποιημένο και δικτυωμένο κόσμο, στον οποίο εισρέουν ποταμοί χρημάτων σε τεράστια ποσότητα από όλη την υφήλιο, όπου εξελίξεις στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου μπορούν να μας επηρεάσουν άμεσα. Μόνο σε μία ενωμένη Ευρώπη, τον μεγαλύτερο οικονομικό χώρο παγκοσμίως, έχουμε μια ευκαιρία να σταθούμε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Στον ανταγωνισμό των συστημάτων και των εθνικών οικονομιών μπορούμε να ανταγωνιστούμε μόνο ως Ευρωπαίοι και να υπάρξουμε με τα ιδανικά και τις αξίες μας. Το κοινό νόμισμα αποτελεί σ’ αυτή την προσπάθεια σημαντικό πυλώνα της επιτυχίας. Γι’ αυτό και κάθε επένδυση στο ευρώ είναι επένδυση στην ευημερία και το μέλλον μας.
Η βοήθειά μας είναι βοήθεια, η οποία θα πρέπει να δώσει στις πληττόμενες χώρες όπως η Ελλάδα τον χρόνο να βοηθήσει η ίδια τον εαυτό της. Ωστόσο, η βοήθειά μας δεν απαλλάσσει τα υπό μεταρρύθμιση κράτη της ευρωζώνης από την ανάγκη να λάβουν τα ίδια τα απαραίτητα μέτρα για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους και της αντιμετώπισης του θεμελιακού προβλήματος του υπερβολικού δημοσίου χρέους.
Με αυτά συνδέονται εν μέρει σκληρές εσωπολιτικές αντιπαραθέσεις και επώδυνες περικοπές, και θα πρέπει να ξεπεραστούν μεγάλες αντιστάσεις. Και εκεί θα πρέπει να δοκιμαστούν και να επιβιώσουν τα συστήματά μας – στην επίτευξη δηλαδή των δύσκολων αλλαγών με δημοκρατικό τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση – όπως συχνά συμβαίνει στη ζωή – δεν υπάρχουν απλές, γρήγορες και άνετες λύσεις της στιγμής. Υπήρξαν για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα παραλείψεις αντιμετώπισης οικονομικών δυσλειτουργιών. Και έτσι επανερχόμαστε στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, γιατί αυτό ισχύει και για την κοιτίδα της δημοκρατίας, την Ελλάδα.
Η Γερμανία προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να διευκολύνει την Ελλάδα και τις άλλες υπό μεταρρύθμιση χώρες να φέρουν εις πέρας αυτό το έργο. Η Ελλάδα και οι υπό μεταρρύθμιση χώρες όμως θα πρέπει μόνες τους να δείξουν την πολιτική βούληση για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις».
