Η αναδιάρθρωση του δηµόσιου χρέους πρέπει να συνοδευθεί από µια αναδιάρθρωση του δηµόσιου τοµέα. Αυτό επισηµαίνουν σε έκθεσή τους µε τίτλο «Ελλάδα: Ο δρόµος προς τα εµπρός» ο καθηγητής Χρηµατοοικονοµικών στη London School of Economics κ. Δηµήτρης Βαγιανός , ο καθηγητής Οικονοµικών στη London Business School Ρίτσαρντ Πόρτες και ο καθηγητής Καινοτοµίας και Επιχειρηµατικότητας στη London Business School κ. Μιχάλης Ιακωβίδης. Η έκθεση αυτή έχει ήδη σταλεί στον Πρωθυπουργό, στον υπουργό Οικονοµικών, στην πρόεδρο της Επιτροπής Οικονοµικών Υποθέσεων, σε επιλεγµένα στελέχη των κοµµάτων και σε ανώτατους λειτουργούς του ∆ΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Μιλώντας προς «Το Βήµα» ο κ. Ιακωβίδης υποστηρίζει ότι οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου «δίνουν µόνο τη δυνατότητα να αναδιαρθρώσουµε τη δηµόσια διοίκηση και την οικονοµία µας και όχι τη λύση του οικονοµικού µας προβλήµατος».

Λύνεται το πρόβλημα χρέους με το «κούρεμα» 50%;

«Η σηµαντικής έκτασης αναδιάρθρωση του χρέους που αποφασίστηκε στις 26 Οκτωβρίου ήταν εύλογη, η αποτελεσµατικότητά της όµως θα µπορεί να διαπιστωθεί µόνο όταν προκύψουν οι σχετικές λεπτοµέρειες και αποτιµηθεί πλήρως η βιωσιµότητα του νέου χρέους. Ωστόσο το σηµαντικό “κούρεµα” δεν πρόκειται να λύσει από µόνο του τα προβλήµατα της Ελλάδας. ∆ίνει µόνο µια ανάσα και τη δυνατότητα ανάκαµψης. Η σχετικώς καλή συµφωνία λοιπόν δεν πρέπει να µας αποπροσανατολίζει. Το ζητούµενο είναι πώς αντιµετωπίζουµε το πραγµατικό πρόβληµα».

Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα;

«Οπως και στις αναδιαρθρώσεις επιχειρηµατικών χρεών, η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους µε το λεγόµενο “κούρεµα” θα φέρει αποτέλεσµα µόνο αν συνδυαστεί µε έναν ουσιαστικό λειτουργικό µετασχηµατισµό του κράτους. Το υπερβολικό χρέος ήταν το σύµπτωµα των βαθύτερων δοµικών προβληµάτων και όχι η αιτία. Ακόµη και αν λάβαµε µια ελάφρυνση, πρέπει τώρα να επικεντρωθούµε στις αλλαγές που δεν έχουν γίνει. Να το δούµε µεταφορικά: η Ελλάδα υποβοηθείται από διαρκείς µεταγγίσεις αίµατος. Αλλά τώρα πρέπει να κάνει την εγχείρηση, γιατί αλλιώς σε λίγους µήνες κυριολεκτικά θα είµαστε αντιµέτωποι µε µια οικονοµική καταστροφή».

Τι εννοείτε;

«Αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει επιθετικά σε πραγµατικές µεταρρυθµίσεις θα καταρρεύσει. Κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν βαρύ τίµηµα για τους Ελληνες και θα ωθούσε την Ευρώπη σε ανεξέλεγκτη ύφεση, ιδίως σε περίπτωση διάλυσης της Νοµισµατικής Ενωσης. Είναι κρίσιµης σηµασίας οι µεταρρυθµίσεις να αποτελέσουν προϋπόθεση της χορήγησης των δανείων που ούτως ή άλλως θα χρειαστεί η Ελλάδα ώσπου να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασµα και ισορροπία στο ισοζύγιο πληρωµών. Οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου µας δίνουν λοιπόν µόνο τη δυνατότητα να αναδιαρθρώσουµε τη δηµόσια διοίκηση και την οικονοµία µας και όχι τη λύση του οικονοµικού µας προβλήµατος».

Ποιες είναι οι απαραίτητες αλλαγές;

«Θεωρούµε ότι για τη συνολική αντιµετώπιση της κρίσης και τη µεσοπρόθεσµη ανάπτυξη απαιτείται µια δέσµη νέων προτεραιοτήτων που θα γίνει αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάµεις. Στο πλαίσιο αυτό, µεταξύ άλλων, προτείνουµε τη δηµιουργία ανεξάρτητων αρχών µε ξεκάθαρες αρµοδιότητες που θα αξιολογούνται µε βάση δείκτες παραγωγικότητας και θα λογοδοτούν στη Βουλή των Ελλήνων. Οι βασικότερες από αυτές είναι η Αρχή Βελτίωσης και Είσπραξης Φόρων, η Αρχή Μεταρρυθµίσεων, η Αρχή ∆ηµόσιας Υγείας και η Αρχή Πάταξης της ∆ιαφθοράς. Επίσης προτείνουµε την άµεση τοποθέτηση µόνιµων υφυπουργών σε όλα τα βασικά χαρτοφυλάκια, ο καθένας µε την υποστήριξη µικρής οµάδας συµβούλων, οι οποίοι θα αξιολογούνται µε βάση τα επιτεύγµατά τους και, παρ’ ότι θα συνεργάζονται µε υπουργούς, θα είναι υπόλογοι στο Κοινοβούλιο. Επιπλέον, για την αντιµετώπιση της φοροδιαφυγής προτείνουµε την κατάργηση των ∆ΟΥ και τη δηµιουργία νέων υπηρεσιών. Το νέο σύστηµα θα βασίζεται στις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και στη συστηµατική διασταύρωση στοιχείων. Το υπουργείο Οικονοµικών θα συνεχίσει να ασκεί τη φορολογική πολιτική, η βεβαίωση όµως και η είσπραξη των φόρων θα ανατεθούν σε µια νέα ανεξάρτητη αρχή η οποία θα βρίσκεται σε ικανή απόσταση από την κυβέρνηση. Παρεµφερείς αλλαγές απαιτούνται και στις τελωνειακές υπηρεσίες που είναι εξίσου αναποτελεσµατικές».

Με νέα δοµή η πώληση δηµόσιας περιουσίας


Είναι εφικτός ο στόχος για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ;

«Οι προβλέψεις για έσοδα 50 δισ. ευρώ δεν είναι ρεαλιστικές. Προτείνουμε να αλλάξει η δομή του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και να υποστηριχθεί από σοβαρή δανειακή υποστήριξη, η οποία θα δίνεται με εγγύηση την κρατική περιουσία που θα συγκεντρώσει στο χαρτοφυλάκιό του.

Ετσι, όσο θα συγκεντρώνονται τα προς αποκρατικοποίηση περιουσιακά στοιχεία και επιχειρήσεις του Δημοσίου, το Ταμείο θα μπορεί να αντλεί κεφάλαια από την αγορά που θα δίνονται για την αποπληρωμή του χρέους. Στη συνέχεια και σε βάθος δεκαπενταετίας θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις για να αποπληρώσει τα δάνειά του.

Ετσι, οι αποκρατικοποιήσεις θα γίνουν με ορθολογικό τρόπο, όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες στις αγορές και όχι επιθετικά και υπό καθεστώς αβεβαιότητας που θα μπορούσε να συμπιέσει τις τιμές πώλησης, ιδίως των ακινήτων».


ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ