Άργησαν πολύ να μιλήσουν. Οι επικεφαλής των οικονομικών κολοσσών της Γερμανίας και της Γαλλίας απέφευγαν επιμελώς κάθε κουβέντα για βοήθεια προς την Ελλάδα. Το θέμα θεωρούταν ταμπού. Το μόνο που εξέφραζαν δημόσια, όπως το διατύπωσε κάποιος από αυτούς, ήταν «ναι, το ευρώ πρέπει να διασωθεί, χωρίς όμως να γίνει η Ευρώπη αναδιανεμητική ένωση».
Από την Τρίτη όμως, η σιωπή τους έσπασε. Εβδομήντα μάνατζερ των μεγαλύτερων πολυεθνικών των δυο χωρών εξήγγειλαν μια «φλογερή», όπως την αποκαλούν ήδη, έκκληση προς την Άνγκελα Μέρκελ και το Νικολά Σαρκοζί, να κάνουν ότι μπορούν για να σώσουν το ευρώ και μαζί του την Ελλάδα.
Η έκκληση, που έχει την επιγραφή «Το ευρώ είναι αναγκαίο» δημοσιεύεται με τη μορφή καταχώρησης στις μεγάλες γαλλικές και γερμανικές εφημερίδες.
Στους συνυπογράφοντες, από τη γερμανική πλευρά, βρίσκονται οι Ντίτερ Τσέτσε (Mercedes), Πέτερ Λόσερ (Siemens), Φραντς Φέρενμπαχ (Bosch), Ρενέ Όμπερμαν (Deutsche Telekom) Νόρμπερτ Ραϊτχόφερ (BMW), Φρανκ Απέλ (Deutsche Post), Γκέχαρτ Κρόμ (ThyssenKrupp και Μίχαελ Ντιέκμαν (Alliance).
Από την πλευρά των γάλλων συνυπογράφουν οι επικεφαλής της αεροπορικής βιομηχανίας EADS, της πετρελαιοβιομηχανίας Total, της Renaultκ και της ενεργειακής εταιρείας EDF,
Μαζί, οι 70 όμιλοι απασχολούν περισσότερο από 5 εκατομμύρια άτομα σε όλες τις χώρες της γης και διαχειρίζονται ετησίως ποσά που ξεπερνούν τα 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Στην έκκληση υπογραμμίζεται η αξία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος «ως ο κινητήρας της δημιουργίας θέσεων εργασίας και ως η εγγύηση για την ευημερία». Όμως η τρέχουσα κρίση χρέους «θέτει υπό κίνδυνο τις επιτευχθείσες κατακτήσεις». Γι αυτό και είναι αναγκαίο να βοηθηθούν άμεσα οι χώρες, που πλήττονται από την κρίση. Το συμπέρασμά τους: «Η επιστροφή σε σταθερές δημοσιονομικές καταστάσεις θα κοστίσει μεν πολλά δισεκατομμύρια, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό μας νόμισμα αξίζουν πλήρως τέτοιες δαπάνες».
Η πιο παθητική «κορώνα» της έκκλησης: «Το ευρώ συμβολίζει τη σημερινή Ευρώπη. Ένα ναυάγιο του κοινού νομίσματος θα αποτελούσε μοιραία οπισθοδρόμηση για την ήπειρό μας».
Η έκκληση, που έγινε σε συνεννόηση με την καγκελαρία, είχε γίνει ήδη γνωστή την περασμένη Παρασκευή από την οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» λίγο πριν από τη συνάντηση της κ.Μέρκελ με τον κ.Σαρκοζί στο Βερολίνο.
Ο λόγος γι αυτό ήταν προφανής: Η κ.Μέρκελ χρειαζόταν «ισχυρή» υποστήριξη για την απόφαση της, να προωθήσει ένα δεύτερο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα. Κι αυτό επειδή πακέτο βρίσκεται σε αμφισβήτηση τόσο στον κυβερνητικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών-Ελεύθερων Δημοκρατών, όσο και στο μεγαλύτερο μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης. Και ισχυρότερη από ότι εκείνη των μεγιστάνων της οικονομίας δεν θα μπορούσε να έχει ποτέ.
Η έκκληση των «μεγάλων αφεντικών» δεν είναι βέβαια ανιδιοτελής. Μια κατάρρευση του ευρώ θα σήμαινε και κλείσιμο των ευρωπαϊκών αγορών, που από την εποχή της εισαγωγής του κοινού νομίσματος έχουν γίνει η κύρια πηγή των κερδών τους.
Παράλληλα ωστόσο, η ίδια έκκληση είναι αμφιλεγόμενη στη Γερμανία. Κι αυτό επειδή, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που δεν κερδίζουν τίποτα από τις εξαγωγές, δεν βλέπουν το λόγο γιατί να πληρώνουν κι αυτές – μέσω των φόρων – για ξένες χώρες, από τις οποίες δεν κερδίζουν τίποτα. «Η έκκληση δεν γίνεται στο όνομά μας» είπε εκπρόσωπος του Συνδέσμου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. «Για μας, η μοναδική λύση για την Ελλάδα έχει άλλο όνομα: αναδιάρθρωση».
