ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η πορτογαλική κρίση και η παραίτηση της κυβέρνησης Σόκρατες κινδυνεύουν να θέσουν σε δεύτερο πλάνο την πρόοδο που έχει σημειωθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες στη θέσπιση μόνιμου μηχανισμού αντιμετώπισης των δημοσιονομικών κρίσεων και ουσιαστικά επισκιάζει τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Η γερμανική κυβέρνηση σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου ένιψε για μια άλλη φορά τας χείρας της στο θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. «Εμείς δεν έχουμε καμιά ανάμιξη σε αυτό» επανέλαβε χθες κυβερνητική πηγή στο Βερολίνο. «Η αναδιάρθρωση είναι υπόθεση της Ελλάδας και της τρόικας». Η εκτίμησή μας για την κατάσταση στην Ελλάδα, πρόσθεσε, στηρίζεται στις εκθέσεις που υποβάλλουν από κοινού η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Επιτροπή των Βρυξελλών. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν εκπονεί δικά της πλάνα» τόνισε.
Η ίδια πηγή είπε, ότι στη σύνοδο κορυφής στις 24 και 25 Μαρτίου στις Βρυξέλλες, «η Ελλάδα θα πάρει στο πλαίσιο του συνολικού πακέτου» εκείνα που συμφωνήθηκαν στην προηγούμενη προκαταρκτική σύνοδο» των ηγετών της ευρωζώνης. «Σε αυτό δεν έχει αλλάξει τίποτα» πρόσθεσε.
Αλλαγή, αλλά με την αρνητική έννοια του όρου, δεν υπάρχει και στο θέμα της Ιρλανδίας. Οι εταίροι της ευρωζώνης ζητούν, ως γνωστό, από το Δουβλίνο – ως αντάλλαγμα για την παροχή οικονομικών διευκολύνσεων – να πάψει να διατηρεί το καθεστώς φορολογικής όασης «Η μπάλα είναι τώρα στους Ιρλανδούς» είπε. «Αλλά δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει συμφωνία σε αυτή τη σύνοδο».
Γενικά, το Βερολίνο δείχνει ευχαριστημένο με τις προετοιμασίες του κειμένου. «Τα κείμενα που θα τεθούν προς απόφαση φέρουν τη γερμανική σφραγίδα» υπογράμμισε η πηγή. Το «σύμφωνο για το ευρώ» πρόσθεσε αποδεικνύεται μαγνήτης και για τους εταίρους εκτός ευρωζώνης. Η Πολωνία και η Δανία ζήτησαν ήδη επίσημα να συμμετάσχουν σε αυτό.
Υπάρχει όμως ένα θέμα που προκαλεί τριβές τόσο στους κόλπους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Πρόκειται για τα 22 δισεκατομμύρια ευρώ, που πρέπει να καταβάλει σε ρευστό η Γερμανία στο καθαρά χρηματικό τμήμα του νέου Μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων ESM ύψους 80 δις. Ο υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε βεβαιώσει τις προάλλες τους ομολόγους του, ότι το Βερολίνο θα καταβάλει σε μια δόση το μερίδιο του. Ενδιάμεσα ωστόσο, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο αντικαγκελάριος Γκουίντο Βεστερβέλε «άδειασαν» τον κ.Σόιμπλε και εξήγγειλαν, ότι θα ζητήσουν από τους εταίρους το «σπάσιμο» της πληρωμής, έτσι ώστε η καταβολή να γίνει σε πέντε ισόποσες δόσεις. «Έτσι θα μοιράσουμε την επιβάρυνση σε περισσότερους προϋπολολισμούς» ήταν η εξήγηση της πηγής. Ο κ.Σόιμπλε δεν έδειχνε πάντως ενθουσιασμένος. Εκπρόσωπος του υπουργείου του, που ρωτήθηκε σχετικά, αρνήθηκε να σχολιάσει το θέμα.
Τα βέλη έρχονται έτσι κυρίως από τους ευρωπαίους εταίρους. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούγκερ διαμαρτυρόταν χθες δημόσια εναντίον μιας τέτοιας «μονομερούς καταγγελίας των συμφωνιών» και εξέφραζε το φόβο, ότι η γερμανική παλινωδία ίσως προκαλέσει μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης του μηχανισμού.
Το πραγματικά μεγάλο πρόβλημα θα είναι όμως η Λιβύη. «Ο Σαρκοζί θα εμφανιστεί με τον αέρα ενός Ναπολέοντα που θέλει επέκταση των πολεμικών επιχειρήσεων» έλεγε αναλυτής. «Η Μέρκελ, αντίθετα, θα επιμείνει στις αντιρρήσεις της σχετικά με το νόημα της επέμβασης. Ο καυγάς είναι λοιπόν προγραμματισμένος». Και το ερώτημα είναι, αν θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στις γερμανογαλλικές σχέσεις.
