Υστερα από ενάμιση μήνα σκληρών διαπραγματεύσεων με την ισραηλινή τράπεζα Hapoalim, οι βασικοί μέτοχοι της Proton Bank και κυρίως η εταιρεία επενδύσεων IRF της εφοπλίστριας κυρίας Αγγελικής Φράγκου είναι πολύ κοντά σε συμφωνία για να μεταβιβάσουν τα ποσοστά που κατέχουν στην ελληνική τράπεζα. Αλλοι υποστηρίζουν ότι το deal έχει ολοκληρωθεί αλλά, όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, μόνο αν πέσουν οι υπογραφές θα μπορεί να γίνει λόγος για μια τελειωμένη συμφωνία.


Σύμφωνα με πληροφορίες, η εξαγορά θα γίνει με ένα τίμημα 10%-15% πάνω από την τρέχουσα χρηματιστηριακή τιμή που βρίσκεται κοντά στα 10,5 ευρώ. Η IRF ελέγχει σήμερα το 21% της Proton Bank, το αμερικανικό fund Fortress το 7,2%, η Morgan Stanley το 6% και οι κκ. Ηλ. Λιανός και Αντ. Αθανάσογλου που ασκούν και τη διοίκηση περίπου το 10%. Οι ξένοι θεσμικοί βεβαίως δεν μετέχουν στις διαπραγματεύσεις και κανείς δεν γνωρίζει αν θα πουλήσουν τη συμμετοχή τους ή αν θα παραμείνουν μέτοχοι και με το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Επιθυμία των Ισραηλινών είναι να προχωρήσουν και σε δημόσια πρόταση ώστε να αποκτήσουν ένα ποσοστό άνω του 50% στην τράπεζα.


Η Hapoalim είναι η μεγαλύτερη τράπεζα του Ισραήλ με δραστηριότητες σε 45 χώρες. Οι Ισραηλινοί δεν φαίνονται να έχουν κάποια ιδιαίτερη στρατηγική για την Ελλάδα, απλώς θέλουν να προσθέσουν ακόμη μία χώρα στο χαρτοφυλάκιό τους. Γι’ αυτό άλλωστε και η συμφωνία προβλέπει να διατηρηθεί το σημερινό management.


Η Proton Bank μετά την απορρόφηση της Omega Bank κάνει τα πρώτα δειλά βήματα στη λιανική τραπεζική με 27 καταστήματα, με την προοπτική να γίνουν 70 σε βάθος τεσσάρων ετών.


Ως σήμερα τα κέρδη της προέρχονταν από την επενδυτική τραπεζική (αυξήσεις κεφαλαίου, δημόσιες εγγραφές κ.ά.) και τις χρηματιστηριακές εργασίες. Το 2006 τα κέρδη διαμορφώθηκαν στα 33 εκατ. ευρώ και φέτος εκτιμάται να είναι ελαφρώς υψηλότερα, αλλά με τις αμιγώς τραπεζικές εργασίες να έχουν μεγάλο μερίδιο στο τελικό αποτέλεσμα. Οπως και να έχει, πάντως, η κεφαλαιοποίηση των 650 εκατ. ευρώ είναι απαιτητική. Σήμερα το ενεργητικό της τράπεζας ανέρχεται στα 2,5 δισ. ευρώ.


Η τράπεζα έχει μόλις επτά χρόνια που λειτουργεί, αλλά μέσα σε αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά. Η Proton Bank ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2001 από τον Ιωάννη Μαρκόπουλο ο οποίος απεβίωσε το 2004 και από τους κκ. Α. Αθανάσογλου και Η. Λιανό, αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο σήμερα της τράπεζας αντιστοίχως. Μετά τον θάνατο του ιδρυτή της, ο έλεγχος της τράπεζας πέρασε στους άλλους δύο βασικούς μετόχους.


Η τράπεζα ως και τον Σεπτέμβριο του 2006 που απορρόφησε την Omega Bank είχε δραστηριότητες κυρίως στην επενδυτική τραπεζική, αλλά μετά τη συγχώνευση έχει πλέον ένα δίκτυο 27 καταστημάτων.


Εισήχθη στο Χρηματιστήριο τον Δεκέμβριο του 2005 και λίγο αργότερα απορρόφησε τις συγγενείς επενδυτικές εταιρείες Arrow, Εξέλιξη και Ευρωδυναμική.


Τον Ιούνιο του 2006 το επενδυτικό fund IRF της εφοπλίστριας κυρίας Αγγελικής Φράγκου αποκτά το 33% της τράπεζας (μετά τη συγχώνευση με την Omega Bank περιορίστηκε το ποσοστό στο 21%), προσφέροντας 9,5 ευρώ ανά μετοχή, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2006 το αμερικανικό fund Fortress αποκτά το 5%, προσφέροντας 10 ευρώ ανά μετοχή.


Το όνομα της Proton Bank μπλέχτηκε στην υπόθεση των ομολόγων και πιο συγκεκριμένα με το ομόλογο του ΤΣΠΕΑΘ. Η τράπεζα επαναγόρασε το ομόλογο των 130 εκατ. ευρώ που είχε πουλήσει η χρηματιστηριακή εταιρεία Τρωίλος στο ΤΣΠΕΑΘ ακριβότερα από την ονομαστική του τιμή, καταβάλλοντας και το τίμημα των τόκων.


Η τράπεζα στις αρχές του 2007 είχε έλθει σε συμφωνία με τον ασφαλιστή κ. Φ. Μπράβο για να αποκτήσει το 51% της International Life. Μάλιστα είχε υπογραφεί προσύμφωνο με τίμημα 20 εκατ. ευρώ. Το deal έχει καθυστερήσει και στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι η συμφωνία αυτή μάλλον δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ.


Ποια είναι η δαιμόνια εφοπλίστρια


Η κυρία Αγγελική Φράγκου μπορεί να βρήκε μια επιχειρηματική βάση και μια περιουσία από τον πατέρα της, τον γνωστό εφοπλιστή κ. Ν. Φράγκο (φωτογραφία) με χιώτικη καταγωγή, αλλά είναι αποδεκτό ακόμη και από τους ανταγωνιστές της ότι οι πρωτοβουλίες της από την ενασχόλησή της με την οικογενειακή επιχείρηση έχουν καταστήσει την τελευταία έναν διεθνώς αναγνωρισμένο όμιλο.


Το πλεονέκτημα της κυρίας Φράγκου είναι ότι, εκτός από το ένστικτο του εφοπλιστή που διαθέτει, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική και στις χρηματοοικονομικές εργασίες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μετοχές των εταιρειών της διακινούνται στη Wall Street.


Ηταν από τους βασικούς μετόχους της Marfin (σήμερα δεν διαθέτει ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή), έχει διατελέσει μέλος του ΔΣ της Εμπορικής Τράπεζας επί διοικήσεως του κ. Γ. Προβόπουλου και είναι η βασική μέτοχος και πρόεδρος της European Finance Investments Ltd. (IRF), της εταιρείας επενδύσεων που είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου και βεβαίως μη εκτελεστική πρόεδρος στο ΔΣ της Proton Bank. Στο κεφάλαιo της IRF συμμετέχουν κατά κύριο λόγο θεσμικοί επενδυτές του εξωτερικού, καθώς και κεφάλαια ελληνικών συμφερόντων. Στους ιδρυτικούς μετόχους της IRF ήταν και ο κ. Α. Βγενόπουλος της Marfin, o οποίος έχει αποχωρήσει.


Η IRF είχε συγκεντρώσει μέσω δημόσιας προσφοράς το ποσόν των 275 εκατ. δολαρίων. Επιπρόσθετα η εταιρεία έχει εκδώσει warrants αξίας 420 εκατ. δολαρίων τα οποία έχουν αγοραστεί από τους μετόχους για να ασκηθούν όταν παρουσιασθούν επενδυτικές ευκαιρίες, ανεβάζοντας τη δυνατότητα κεφαλαίων για το επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρείας στο ποσόν των 695 εκατ. δολαρίων. Το παράδοξο όμως είναι ότι ως σήμερα η IRF εκτός από την Proton Bank δεν έχει προχωρήσει στην απόκτηση κάποιας άλλης συμμετοχής. Η κυρία Φράγκου είναι βασική μέτοχος και της GIT Holdings που είναι ιδιοκτήτρια της εισηγμένης στο ΧΑ εταιρείας πληροφορικής Singular.


Τον Αύγουστο του 2005 η κυρία Φράγκου προχώρησε στην εξαγορά που γιγάντωσε τον όμιλο που διοικεί. Απέκτησε τη Navios Maritime, μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές (αλλά πάντα ελληνικών συμφερόντων) ναυτιλιακές εταιρείες η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της μεταφοράς ξηρού και χύδην φορτίου από τον όμιλο Δαυΐδ – Λεβέντη αντί 607 εκατ. δολαρίων.


Η εξαγορά έγινε από την εισηγμένη στη Wall Street ναυτιλιακή εταιρεία International Shipping Enterprises (ISE), συμφερόντων της κυρίας Φράγκου. Η κυρία Φράγκου είχε εξουσιοδοτηθεί εν λευκώ και από τους άλλους μετόχους της ISE να χειριστεί την εξαγορά. Σύμφωνα με τους τότε ναυτιλιακούς κύκλους, ήταν μια περίπλοκη και δύσκολη συμφωνία η οποία πολλές φορές έφθασε κοντά στο «ναυάγιο» αλλά τελικά είχε αίσιο τέλος.


Από τα 607 εκατ. δολάρια που άλλαξαν χέρια σε αυτή τη συμφωνία, τα 180 εκατ. δολάρια προήλθαν από αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ISE, ενώ τα υπόλοιπα 520 εκατ. δολάρια προήλθαν από χρηματοδότηση που ήδη είχε εξασφαλιστεί από την τράπεζα HSH Nordbank.


Εν τω μεταξύ, πρόσφατα στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ξεκίνησε η διαπραγμάτευση των μετοχών της Navios Maritime Partners, θυγατρικής της Navios Maritime Holdings. Ηταν μια δημόσια εγγραφή της τάξεως των 200 εκατ. δολαρίων. Η Navios Maritime Partners θα αξιοποιήσει τα κεφάλαια από τη δημόσια εγγραφή για τη μερική χρηματοδότηση της αγοράς πλοίων από τη μητρική εταιρεία. Η Navios διαχειρίζεται πλοία ξηρού και χύδην φορτίου που μεταφέρουν εμπορεύματα από σιδηρομετάλλευμα ως και λίπασμα.


Η έδρα της 42χρονης σήμερα κυρίας Φράγκου είναι το Λονδίνο αλλά η ίδια επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και τα γραφεία της ναυτιλιακής της εταιρείας στον Πειραιά.