ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ είναι το λουκέτο στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα – πράγματι άκομψα – δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, εν είδει προφήτη, ο επιτετραμμένος της φινλανδικής εταιρείας λιπασμάτων Kemira στην Ελλάδα κ. Π. Τικταμπανίδης, η οποία είχε αποπειραθεί κατά το παρελθόν να την εξαγοράσει, πλην όμως προσέκρουσε σε ώτα μη ακουόντων. Αλλά κάτι τέτοιο, ότι είναι αναπότρεπτο το μοιραίο, δεν είχε υπονοήσει αμετροεπώς προ μηνών και ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Ν. Γκαργκάνας, προκαλώντας φαρμακερά σχόλια και θύελλα αντιδράσεων; Γεγονός είναι ότι το μέλλον της ΒΦΛ προβλέπεται επί του παρόντος «μουντό», αν όχι δυσοίωνο, τόσο από φίλους όσο και από… εχθρούς της.


ΤΟ λουκέτο στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων δεν είναι αναπότρεπτο πιστεύει ο επικεφαλής της κ. Γ. Χατζηγεωργίου. Ο ίδιος όμως αποφεύγει επιμελώς κάθε κατηγορηματική «απάντηση» και προειδοποιεί ότι «θα ήταν πραγματικό δυστύχημα να έμενε η Ελλάδα χωρίς βιομηχανία λιπασμάτων», θυμίζοντας ότι στην Ιρλανδία, τη μοναδική παλαιά χώρα-μέλος της ΕΕ όπου οι ανάγκες καλύπτονται ολοκληρωτικά από εισαγωγές, «οι τιμές των λιπασμάτων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη…».


* Κλειστά τα χαρτιά της Credit Agricole


Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι κατηγορηματικός, όταν η γαλλική Credit Agricole που ελέγχει πια την Εμπορική Τράπεζα, ο μεγαλύτερος δηλαδή μέτοχος της πολύπαθης ΒΦΛ, κρατάει κλειστά τα χαρτιά της, ενώ βοούν οι φήμες ότι ετοιμάζεται να τη βγάλει στο σφυρί και ότι οι ελπίδες διάσωσης της εταιρείας έχουν εναποτεθεί σε έναν λαμπρό έλληνα επιχειρηματία, ο οποίος όμως διαψεύδει ότι θα αποτελέσει τον «σωτήρα» της. Ο λόγος γίνεται για τον κ. Λ. Λαυρεντιάδη του ομίλου της εισηγμένης στη Σοφοκλέους Νεοχημικής. Η πιθανότητα να εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κάποιον ξένο κολοσσό του κλάδου ή τη ρωσική Gazprom, που υποτίθεται ότι στα μέσα του 2006 είχε εκδηλώσει πρόθεση εξαγοράς της εταιρείας, υπό τις παρούσες συνθήκες έχει αποκλειστεί.


«Οι μέτοχοι θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε η εταιρεία να σωθεί» ανέφερε προς «Το Βήμα της Κυριακής» εκπρόσωπος των τραπεζών-βασικών μετόχων της ΒΦΛ αμέσως μετά τη συνεδρίαση, αφήνοντας πάντως να εννοηθεί ότι οι πιθανότητες επιτυχίας ή αποτυχίας του εγχειρήματος είναι εξίσου μοιρασμένες.


Μολονότι οι σχετικές πληροφορίες διαψεύδονται απολύτως ως «παντελώς αβάσιμα σενάρια», στο παρασκήνιο φαίνεται ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο υπαγωγής της επιχείρησης στις ρυθμίσεις του γνωστού άρθρου 44 για τη «ρύθμιση» των χρεών της, εφόσον βέβαια φιλοτιμηθεί να εμφανιστεί στο προσκήνιο κάποιος ονειροπόλος επιχειρηματίας με βαθιά τσέπη και… ιώβειο υπομονή, πρόθυμος να διακινδυνεύσει τον ρόλο του «στρατηγικού επενδυτή». Οι εν λόγω διαβουλεύσεις όμως δεν έχουν ακόμη ωριμάσει.


Γεγονός είναι ότι μερικοί ανταγωνιστές της βιομηχανίας, εγχώριοι και αλλοδαποί που κατέχουν πια περί το 55% της διαρκώς συρρικνούμενης ελληνικής αγοράς λιπασμάτων, ομολογούν ότι καραδοκούν να καλέσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να βάλει ταφόπλακα στη ΒΦΛ. Ορισμένοι λέγεται ότι έχουν προειδοποιήσει τη ΔΕΠΑ πως θα θεωρήσουν ασύμβατη με τους κοινοτικούς κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων πιθανή «ρύθμιση» των χρεών της βιομηχανίας, που θα συνιστά εξ αντικειμένου, άλλωστε, διακριτική μεταχείριση. Στελέχη της ΒΦΛ αντιδρούν πάντως, κάνοντας λόγο για «ανήθικο πόλεμο».


* Για το χατίρι του υπουργού


Ολα συνηγορούν όμως στο ότι η βιομηχανία λιπασμάτων, ένα μόλις μήνα αφότου οι περισσότεροι από τους πρώην εργαζομένους του συμπληρωματικού εργοστασίου της στη Θεσσαλονίκη αποδέχθηκαν πλουσιοπάροχα κίνητρα για να απολυθούν και της παρέδωσαν… τα κλειδιά της μονάδας τερματίζοντας τη δωδεκάμηνη κατάληψη, εξακολουθεί να βρίσκεται σε τραγική οικονομική κατάσταση. Αν το βασικό εργοστάσιο της ΒΦΛ στην Καβάλα συνεχίζει να λειτουργεί και είναι ακόμη ζωντανή, το οφείλει κυρίως στη μεγαθυμία της Εθνικής Τράπεζας, του δεύτερου δηλαδή βασικότερου μετόχου της, η οποία προφανώς για το χατίρι του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη και της κυβέρνησης συνεχίζει να τη χρηματοδοτεί αφειδώς με κεφάλαια που άλλοι θεωρούν προκαταβολικά χαμένα και άλλοι πιστεύουν ότι θα τα ξαναβάλει κάποτε στα ταμεία της μόνο με ένα… θαύμα.


Αν και κατέχει μόνο το 24,2% της ΒΦΛ, η Εθνική δέχθηκε να συμμετάσχει εξίσου με την Εμπορική, η οποία ελέγχει το 44,2% της εταιρείας, στη χορήγηση δανείου ύψους 20 εκατ. ευρώ. Η Alpha Bank, κάτοχος του 18,9% των μετοχών της ΒΦΛ, απείχε επιδεικτικά, αλλά πρόσφατα επανήλθε, όπως λέγεται, στις διαβουλεύσεις για τη διάσωσή της.


Τα περίφημα κίνητρα αποχώρησης 200 και πλέον εργαζομένων από τη μονάδα της Θεσσαλονίκης, τα πιο γενναιόδωρα που θεσπίστηκαν εδώ και πολλά χρόνια και τα οποία ψηφίστηκαν αθόρυβα σχεδόν στη Βουλή τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠαΣοΚ με τη σιωπηρή συγκατάθεση της ΓΣΕΕ, η οποία κατά τα άλλα αντιτίθεται σε μέτρα που ευνοούν προκλητικά ορισμένες μόνο μερίδες εργαζομένων και ανέργων, στοιχίζουν στα άδεια ταμεία της επιχείρησης περισσότερα από 10 εκατ. ευρώ. Παράλληλα η από τον Ιανουάριο του 2006 και επί δωδεκάμηνο κανονική μισθοδοσία των εργαζομένων που έκαναν κατάληψη του εργοστασίου στοίχισε άλλα 15 εκατ. ευρώ. Γενικότερα το κόστος αδράνειας ανήλθε σε 30 εκατ. ευρώ. Οσοι διέβλεπαν ότι η εμπλοκή πολιτικών παραγόντων στην υπόθεση του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να οδηγήσει ολόκληρη τη ΒΦΛ στο βάραθρο μάλλον δικαιώνονται. Η ετήσια ζημιά της εταιρείας για το 2006 πλησιάζει, όπως εκτιμάται, τα 50 εκατ. ευρώ.


Οσο για το εργοστάσιο της Καβάλας, το οποίο θεωρείται διεθνώς ανταγωνιστικό, η παραγωγή συνεχίζεται έστω σε περιορισμένη κλίμακα, αλλά συνεχίζεται. Ωστόσο ολοένα περισσότεροι εργάτες και υπάλληλοι της βιομηχανίας τραγουδούν κάθε πρωί φτάνοντας στη δουλειά τους το ίδιο τραγούδι: «Είμαστε ακόμα ζωντανοί…».


Οι τρεις άνθρωποι-κλειδιά για το μέλλον της βιομηχανίας


Η συνεδρίαση τού υπό τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο της Εθνικής Τράπεζας κ. Ι. Πεχλιβανίδη διοικητικού συμβουλίου της ΒΦΛ, την περασμένη Τετάρτη, απέκτησε δραματικό χαρακτήρα, σύμφωνα με πληροφορίες, καθώς σκιάστηκε από απειλή-τελεσίγραφο της ΔΕΠΑ, της Δημόσιας Επιχείρησης Παροχής Αερίου που την τροφοδοτεί με φυσικό αέριο, ότι οσονούπω θα αναγκαστεί να κλείσει τη στρόφιγγα. «Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για απιστία…» ανέφερε στέλεχος της εταιρείας αερίου, διεκτραγωδώντας την κατάσταση. Οι οφειλές της βιομηχανίας λιπασμάτων προς τη ΔΕΠΑ ξεπέρασαν τα 74 εκατ. ευρώ, αφού για τρία χρόνια σχεδόν η ΒΦΛ καταναλώνει αλλά δηλώνει αδυναμία να την πληρώσει. Μερικοί λένε ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ κ. Ασ. Παπαγεωργίου κρατάει ανοιχτή τη ΒΦΛ. Για την ακρίβεια είναι ο ένας από τους τρεις ανθρώπους που το κάνουν αυτό. Ο δεύτερος δεν είναι άλλος από τον υποδιοικητή της Εθνικής Τράπεζας, ενώ ο τρίτος είναι πρώην υπάλληλος του τμήματος μάρκετινγκ της ΒΦΛ, ο τρανός σήμερα γενικός διευθυντής της Εμπορικής Τράπεζας κ. Αντ. Κροντηράς, ο οποίος λέγεται ότι προτιμά να χάσει τη θέση του παρά να μην έλθει και σε σύγκρουση ακόμη με την Credit Agricole, ώστε η τελευταία να εξαντλήσει τα περιθώρια για να κρατήσει τη βιομηχανία στη ζωή.