Προχθές ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα θα πληρώσει ένα δυσθεώρητο ποσό για τις αναδρομικές εισφορές που πρέπει να καταβάλει η χώρα μας μετά το στατιστικό φούσκωμα του ΑΕΠ που τόσο επιπόλαια και αλόγιστα έκανε η κυβέρνηση. Αν στα ποσά που ήδη ανακοινώθηκαν προστεθεί και η απώλεια του Ταμείου Συνοχής, όπως ρητά προβλέπεται από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τότε το συνολικό κόστος που θα επιφέρει στη χώρα μας η πρωτοφανής αυτή περιπέτεια θα πλησιάσει τα τέσσερα δισ. ευρώ. Ενα ποσό που σχεδόν ισοδυναμεί με το να διοργανώναμε ξανά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό είναι το απίστευτο τίμημα το οποίο καταβάλλει η Ελλάδα ως επιστέγασμα του μικροπολιτικού κύκλου που ξεκίνησε το 2004 με τη φάρσα της απογραφής και κατέληξε φέτος ως τραγωδία πλέον με την αποστέρηση αυτών των δυσθεώρητων πόρων από την ελληνική οικονομία. Η Ελλάδα αποτελεί εξωφρενική πρωτοτυπία χώρας που τιμωρείται με την επιτήρηση επειδή φούσκωσε τεχνητά τα ελλείμματα και τώρα τιμωρείται με πρόστιμο επειδή επίσης τεχνητά το ξεφούσκωσε. Είναι προφανές ότι μετά τις εξελίξεις αυτές, οι οποίες ενδεχομένως να είναι ακόμη δυσμενέστερες, αν άλλα κράτη επιμείνουν να τύχει μεταχείρισης ανάλογης με εκείνη που είχαν αναθεωρήσεις εθνικών λογαριασμών στο παρελθόν, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει μια νέα σειρά από αντιξοότητες το προσεχές διάστημα.
1. Θα στερηθεί πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους από τα κοινοτικά προγράμματα, πράγμα το οποίο θα ανατρέψει και θα συρρικνώσει τον αναπτυξιακό προϋπολογισμό κυρίως στις Περιφέρειες οι οποίες ήταν οι αποδέκτες των έργων του Ταμείου Συνοχής. Βιολογικοί καθαρισμοί, περιβαλλοντικά έργα και μια σειρά από πολύτιμες και κρίσιμες υποδομές για την υγεία των πολιτών δεν θα γίνουν. Ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς ότι η κυβέρνηση θα βρει πόρους από άλλες πηγές, διότι η επιβάρυνση που το πρόστιμο προκαλεί στο έλλειμμα θα κάνει ακόμη πιο σκληρή την περιοριστική πολιτική που ακολουθείται σήμερα.
2. Εκτός από το Ταμείο Συνοχής, τα αναδρομικά χρήματα τα οποία θα καταβληθούν από τις τρέχουσες εισπράξεις του Δημοσίου, είναι προφανές ότι θα οδηγήσουν είτε σε περαιτέρω περιορισμό της κοινωνικής πολιτικής και των δημοσίων επενδύσεων, είτε σε μεγαλύτερη φορολογία. Η οικονομία θα υποστεί έτσι ένα άδικο και απροσδόκητο φρενάρισμα που δεν θα της επιτρέψει να αξιοποιήσει μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία στη διεθνή σκηνή για να ενισχύσει τους ρυθμούς ανάπτυξης και απασχόλησης.
3. Αποδεικνύεται σε όλη της την έκταση η κομματική τυφλότητα η οποία καθοδήγησε τους επιπόλαιους χειρισμούς της δημοσιονομικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια. Αν η κυβέρνηση της ΝΔ είχε κατά νου να κάνει τη στατιστική αύξηση του ΑΕΠ, είναι προφανές ότι θα μπορούσε να την προετοιμάσει σε μικρότερη και σε πιο λογική κλίμακα και να «σβήσει» έτσι τις όποιες υπερβάσεις ελλειμμάτων απεδείκνυε μια σωστή και με διεθνή κριτήρια απογραφή της οικονομίας. Διότι βεβαίως υπήρχαν κάποια κενά στις ελληνικές στατιστικές, τα οποία όμως σε καμία περίπτωση δεν έφθαναν τη σκηνοθετημένη έκρηξη που παρουσίασε η κυβέρνηση από πολιτική σκοπιμότητα.
Η κυβέρνηση ήθελε να πλήξει το ΠαΣοΚ στην οικονομία, και αυτό ας δεχθούμε ότι στο εσωτερικό μέτωπο θα ήταν κατανοητό με τη μικροπολιτική λογική που την χαρακτηρίζει. Κατάφερε όμως τελικά να κάνει τη χώρα να φαίνεται αναξιόπιστη στη διεθνή σκηνή και τώρα την κάνει και να πληρώνει τρομακτικά μεγάλα ποσά. Ο λαός έχει την σωστή έκφραση για την κατάσταση αυτή του «βρεγμένου και δαρμένου». Ούτε τώρα θα αναλάβει κανείς την ευθύνη του παραλόγου;
