Αμφίσημη προσωπικότητα, ο Αγιος Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος εξακολουθεί να συγκεντρώνει τα πιο διαφορετικά σχόλια και χαρακτηρισμούς, από «χουντικός» έως «άγιος». Αντιμέτωπος με τις πρώτες κατηγορίες όταν χρειάστηκε να επιλέξει μία από τις δύο χηρεύουσες μητροπόλεις – αυτή του «κόκκινου» Περιστερίου και την αντίστοιχη των Καλαβρύτων – ο ίδιος διάλεξε τη δεύτερη. Αυτή τη φορά ο κ. Αμβρόσιος έρχεται στην επικαιρότητα με μιαν άλλη ιδιότητά του, αυτή του «επιχειρηματία», και, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι απλώς «παίκτης» αλλά ο «πυρήνας» μιας ομάδας επιχειρηματιών οι οποίοι στηρίζουν με σημαντικά κεφάλαια τις επιλογές του. Οι επιχειρηματίες αυτοί δραστηριοποιούνται στους τομείς της ναυτιλίας, των κατασκευών, των ειδών διατροφής, της τουριστικής βιομηχανίας και των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων. Ορισμένοι εξ αυτών ελέγχουν επιχειρήσεις που απλώνουν τις δραστηριότητές τους σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Ετσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας τη μία ημέρα εγκαινιάζει την καθέλκυση ενός ελληνόκτητου πλοίου στην Κίνα και την άλλη ενός εργοστασίου παγωτών στη Νέα Υόρκη.


Το τελευταίο εγχείρημα του κ. Αμβροσίου είναι η δημιουργία της επιχείρησης Μετόχι ΑΕ, που έχει αναλάβει την κατασκευή και τη λειτουργία ενός πρωτοποριακού συνεδριακού κέντρου στην περιοχή του Ελαιώνα στο Διακοφτό και στη θέση Μετόχι. Το κέντρο αυτό είναι δυναμικότητας 300 συνέδρων και 110 κλινών. Η ιδέα για τη δημιουργία του συγκεκριμένου συνεδριακού κέντρου ήταν του Μητροπολίτη Σηλυβρίας κ. Αιμιλιανού (Τιμιάδη), ο οποίος μέσω του κέντρου σκέφθηκε να προαχθεί η επικοινωνία μεταξύ των ορθοδόξων και όχι μόνον.


Η υλοποίηση της σημαντικής αυτής επένδυσης θα απαιτήσει συνολικά κεφάλαια 4 εκατ. ευρώ. Το ένα τέταρτο αυτών των κεφαλαίων προσέφερε ο κ. Αιμιλιανός, ενώ η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου παραχώρησε έκταση 50 στρεμμάτων που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από μαγευτική παραλία του Κορινθιακού.


Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν τον Δεκέμβριο του 2003 και συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς. Εκτός του συνεδριακού κέντρου ολοκληρώνεται και η επισκευή 10 σπιτιών. Τα σπίτια αυτά χρησιμοποιούνταν από τους μοναχούς του Μεγάλου Σπηλαίου όταν αυτοί πήγαιναν στο Μετόχι για να καλλιεργήσουν τα αμπέλια, τις ελιές αλλά και για τις υπόλοιπες γεωργικές εργασίες.


Τι πέτυχε όμως ο κ. Αμβρόσιος; Κίνησε γη και ουρανό πείθοντας υπουργούς και επιχειρηματίες να «βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη» και να συνεχιστεί το έργο. Τελικώς το έργο ενισχύθηκε από τα κονδύλια του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με ποσοστά 25% για την κατασκευή του νέου κτιρίου και 45% για την αναπαλαίωση των μισοκατεστραμμένων κτιρίων.


Ο Αμβρόσιος δεν σταμάτησε εκεί. Επιστράτευσε επιχειρηματικούς παράγοντες της περιοχής. Τα καθήκοντα του προέδρου της διοίκησης της εταιρείας Μετόχι ΑΕ που υλοποιεί το έργο ανέλαβε ο κ. Τάκης Κουνινιώτης, επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Πελοποννήσου και Δυτ. Ελλάδος. Αντιστοίχως διευθύνων σύμβουλος είναι ο δρ Βασ. Κούτσης, ο οποίος ταυτόχρονα είναι και γενικός διευθυντής της Astakos Terminal ΑΕ.


«Το έργο αντιμετώπισε έναν πόλεμο κακοήθειας» λέει ο κ. Αμβρόσιος. «Σε πείσμα όμως όλων αυτών που το πολεμούσαν προχωρεί και αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το τέλος Μαΐου του 2007».


* Μια ξεχωριστή γνωριμία


Το 1983 αποδεικνύεται μια ξεχωριστή χρονιά για το έργο του. Είναι η χρονιά που ένα ισχυρό ρεύμα κεφαλαίων αρχίζει να κατευθύνεται προς τον μητροπολίτη. Και αυτό δεν είναι άλλο από τις δωρεές του εφοπλιστή κ. Γρηγόρη Περ. Καλλιμανόπουλου, ο οποίος δεν φείδεται χρημάτων προκειμένου να τελειώσει το Εκκλησιαστικό Διακονικό Κέντρο Καλαβρύτων. Ο κ. Καλλιμανόπουλος και η σύζυγός του Τατιάνα εμπιστεύονται τον Αμβρόσιο, ο οποίος έχει πλέον όλα τα «όπλα» για να αποπερατώσει ένα έργο που είχε αρχίσει από τις αρχές του 1979. Σήμερα το Καλλιμανοπούλειο Κέντρο, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Περικλή Καλλιμανόπουλου, ενός εκ των πατριαρχών της ελληνικής ναυτιλίας, θεωρείται το «παλάτι θαλπωρής» της περιοχής.


Ποιος όμως είναι ο κ. Καλλιμανόπουλος; Η τελευταία επιχειρηματική απόφαση που έλαβε ο ίδιος προσφέρει μια γεύση του τι αντιπροσωπεύει ο ίδιος στον χώρο της ναυτιλίας. Ο εφοπλιστής Γρ. Καλλιμανόπουλος έκλεισε προσφάτως μεγάλη συμφωνία με ναυπηγείο της Κίνας για τη ναυπήγηση έξι πλοίων. Ειδικότερα η εταιρεία του υπέγραψε συμβόλαιο με τα ναυπηγεία New Times Shipbuilding Co. Ltd of Jingjiang City, Jiangsu, για τη ναυπήγηση τριών Aframax πετρελαιοφόρων 114.000 tdw έκαστο και τριών Suezmax πετρελαιοφόρων 163.000 tdw έκαστο, με παράδοση μεταξύ δευτέρου εξαμήνου 2009 και πρώτου εξαμήνου 2010.


Η αξία αυτής της παραγγελίας υπολογίζεται στα 400 εκατ. δολάρια και ακολουθεί την προηγούμενη παραγγελία του ομίλου στα ίδια ναυπηγεία για την κατασκευή τριών Panamax δεξαμενοπλοίων διπλού τοιχώματος που παραδίδονται εντός του 2007.


Η ναυπήγηση των εννέα πετρελαιοφόρων που ο όμιλος Καλλιμανοπούλου παρήγγειλε στην Κίνα, πλέον της παραγγελίας των εννέα πλοίων ανοικτής θαλάσσης (offshore) – τέσσερα από τα οποία έχουν ήδη παραληφθεί, ενώ τα υπόλοιπα πέντε θα παραδοθούν εντός των ετών 2006 και 2007 -, επιβεβαιώνει την εμπιστοσύνη του ομίλου στην ανθούσα ναυπηγική βιομηχανία της Κίνας. Την κατασκευή των πλοίων αυτών εγκαινίασε σε ειδική τελετή στα κινεζικά ναυπηγεία ο κ. Αμβρόσιος.


* Παγωτά γρανίτα


Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου στην παραλία του Αιγίου είχε κατακλυστεί από κόσμο. Ολοι γνωρίζουν ότι δύο φορές τον χρόνο ο «ιδιοκτήτης» του έρχεται από την Αμερική, όπου ζει και εργάζεται, για να το λειτουργήσει. Ετσι και σήμερα ο κ. Μαρίνος Βουρδέρης έχει έλθει με τη σύζυγό του και τα παιδιά του από τη Νέα Υόρκη για να τελέσει τη λειτουργία.


Για την ιστορία αξίζει να πούμε ότι ο κ. Βουρδέρης δεν είναι ένας τυχαίος πολίτης. Τα 50 από τα 93 χρόνια της ζωής του εργάζεται στη Νέα Υόρκη έχοντας κατορθώσει στο διάστημα αυτό να δημιουργήσει μια μικρή αυτοκρατορία. Στο εργοστάσιό του παράγονται ημερησίως 400.000 τεμάχια της διάσημης γρανίτας με την επωνυμία Marinos Italian Ices. Τα προϊόντα αυτά έχουν κατακλύσει σχολεία, καφετέριες, νοσοκομεία, σουπερμάρκετ και κάθε είδους καταστήματα εστίασης δημιουργώντας έναν τρομακτικό τζίρο.


Επιστρέφοντας όμως στο εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου στο Αίγιο παρατηρούμε ότι στη λειτουργία πρωτοστατεί ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος.


Στο τέλος της λειτουργίας ο Αμβρόσιος κάθεται στον περίβολο της εκκλησίας μαζί με τον ελληνοαμερικανό φίλο του. Απευθυνόμενος προς αυτόν τον ρωτάει:


«Μαρίνο, μπορώ;», για να πάρει την απάντηση: «Φάδερ, κάνε ό,τι τραβάει η ψυχούλα σου».


Με την άδεια του ελληνοαμερικανού φίλου του ο Αμβρόσιος βάζει το χέρι του στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του Βουρδέρη για να βγάλει δύο δεσμίδες χαρτονομισμάτων. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκομένων ο Αμβρόσιος αρχίζει να μοιράζει χαρτονομίσματα των 100 ευρώ σε φτωχούς συμπολίτες του λέγοντας: «Τα έχουν ανάγκη αυτά τα χρήματα». Στο τέλος ξαναβάζει τις δεσμίδες στη θέση τους λέγοντας προς τους παρευρισκομένους: «Αυτός είναι ο Μαρίνος: ένας άνθρωπος-θυσία για τον τόπο του».


Την ικανότητα προσέλκυσης σημαντικών εκπροσώπων της επιχειρηματικής κοινότητας έχει επιβεβαιώσει πολλές φορές ο κ. Αμβρόσιος. Μεταξύ άλλων ο ίδιος έχει κάνει φανατικούς φίλους του τους επιχειρηματίες Λέλο Σιαβελή (μπετά), Μιχάλη Κούσκουρη (εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων), Χριστοδουλόπουλο (εφοπλιστή) και Δημ. Κουλούρη, ο οποίος πλέον εκπροσωπείται από τη σύζυγό του.


Who is who


Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος – κατά κόσμον Αθανάσιος Λένης -, πρωτότοκος γιος του Γεωργίου και της Νικολίτσας, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1938.


Ανατράφηκε στην Πάτρα, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στη συνέχεια εισήχθη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε το πτυχίο του το 1963. Γόνος φτωχής οικογένειας, είναι αναγκασμένος να εργάζεται σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του.


Το 1961, όντας τεταρτοετής φοιτητής, γίνεται μοναχός και εντάσσεται σε νεοπαγή μοναστική αδελφότητα, που μερικές δεκαετίες αργότερα έμελλε να γίνει πανελληνίως γνωστή: ο νεαρός φοιτητής εντάσσεται στην Παναγία η Χρυσοπηγή, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος με τον γέροντα αυτού πρώην Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Καλλίνικο και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο.


Στις 31 Μαΐου 1961 χειροτονείται διάκονος και στις 17 Ιουλίου 1963 πρεσβύτερος. Λαμβάνει το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Υπηρετεί αρχικά στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Αμαρουσίου και μετά στον Αγιο Γεώργιο στο Νέο Ψυχικό. Το 1968 με πρόταση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών διορίζεται ιεροκήρυκας του Σώματος Ελληνικής Χωροφυλακής. Η παραμονή του στο πόστο αυτό θα επιτρέψει σε πολλούς να τον χαρακτηρίσουν «χουντικό». Την κατηγορία αυτή θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει πολλά χρόνια μετά. Οι κατήγοροί του μάλιστα τον «έχρισαν» ως και υποδιοικητή στο στρατόπεδο της Μακρονήσου, περίοδο κατά την οποία ο ίδιος ήταν 12 ετών!


Αποστρατεύεται το 1976 με αίτησή του με τον βαθμό αντισυνταγματάρχη, οπότε και προάγεται σε τιτουλάριο Μητροπολίτη. Διορίζεται Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, θέση στην οποία παραμένει ως τις 12 Οκτωβρίου 1978.


Ιστορική έχει μείνει η αντιπαράθεσή του με τον συχωρεμένο τον Μένιο Κουτσόγιωργα. «Ούτε απ’ έξω δεν θα περάσεις από το υπουργείο μου» φέρεται ότι είχε πει στα χρόνια της παντοδυναμίας του ο αχαιός πολιτικός στον Αμβρόσιο, για να λάβει από τον δεύτερο την απάντηση: «Στο υπουργείο σου όχι απλώς θα έλθω αλλά και θα κατεβείς να με υποδεχθείς».