Η δεύτερη άνοιξη της Χαλυβουργικής

Στο νοσοκομείο «Υγεία» τον Ιούνιο του 2001, λίγο προτού πεθάνει ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, κάλεσε τον γιο του Κωνσταντίνο και τα ανίψια του Παναγιώτη και Γιώργο και τους παρότρυνε να ξανακάνουν μεγάλη τη Χαλυβουργική. Η οικογένεια του κ. Κ. Αγγελόπουλου δεν έχασε χρόνο και με τον κωδικό 1412 στήθηκε το σχέδιο αναγέννησης της εταιρείας που για δεκαετίες ήταν συνυφασμένη με την έννοια της βαριάς βιομηχανίας στην Ελλάδα. Λίγο αργότερα, τα στελέχη και οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργική θα πληροφορηθούν ότι ο κωδικός 1412 προέκυψε από την ημερομηνία γέννησης του Παναγιώτη Αγγελόπουλου! Η οικογένεια του κ. Κ. Αγγελόπουλου δεν φείδεται χρημάτων και τα τελευταία χρόνια η παραπαίουσα Χαλυβουργική όχι μόνο έχει επιστρέψει στην κερδοφορία αλλά ευελπιστεί να παίξει ρόλο και στην παγκόσμια αγορά χάλυβος, η οποία χαρακτηρίζεται από μεγάλη ανάπτυξη και συγκέντρωση δυνάμεων μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων.

Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ήταν ο μεγαλύτερος ιδιώτης παραγωγός χάλυβος στον κόσμο, με μονάδες σε ΗΠΑ και Αγγλία. Η εταιρεία του στην Ελλάδα, η Χαλυβουργική, είχε φθάσει να έχει ετήσια παραγωγική δυναμικότητα ως και 2,5 εκατ. τόνους. Η δολοφονία όμως του αδελφού του Δημήτρη Αγγελόπουλου από τη «17 Νοέμβρη» το 1986 σήμανε και την απαρχή μιας φθίνουσας πορείας για την εταιρεία. Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος εξοργισμένος αποφάσισε να μην επενδύσει πλέον ούτε μία δραχμή στην Ελλάδα. Εκτοτε η Χαλυβουργική συνεχίζει για λίγα χρόνια από κεκτημένη ταχύτητα να πρωταγωνιστεί αλλά σιγά σιγά υστερεί τεχνολογικά, υπολείπεται του ανταγωνισμού και εισέρχεται σε μια μακρά περίοδο ζημιογόνων χρήσεων. Τον Ιούνιο του 2001 ο θάνατος του Παναγιώτη Αγγελόπουλου οδηγεί στη μοιρασιά της περιουσίας του στους δύο γιους του, Κωνσταντίνο και Θεόδωρο. Ετσι, τον Δεκέμβριο του 2001 τις τύχες της Χαλυβουργικής αναλαμβάνει ο κ. Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος μαζί με τους δύο γιους του Παναγιώτη και Γιώργο. Είχαν διαβεβαιώσει τον πατέρα και παππού τους ότι η επιθυμία του για την αναβίωση της εταιρείας θα πραγματοποιηθεί.

* Το φιλόδοξο σχέδιο

Η οικογένεια αυτή την περίοδο είχε αρχίσει να «απολαμβάνει» τα πρώτα της υπερκέρδη από τη ναυτιλιακή της εταιρεία Arcadia Ship Management, η οποία θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαχείρισης δεξαμενόπλοιων στον κόσμο. Το ερώτημα που τέθηκε λοιπόν μεταξύ των μελών της οικογενείας ήταν πόσα κεφάλαια να επενδύσουν στη Χαλυβουργική για να ορθοποδήσει, δεδομένου ότι τοποθετούνται σε έναν κλάδο με χαμηλά περιθώρια κέρδους, ενώ οι δραστηριότητές τους σε ναυτιλία, τράπεζες, real estate αποδίδουν τα μέγιστα. Ο κ. Κ. Αγγελόπουλος δεν το σκέφτηκε καν: «Στόχος μας είναι να κάνουμε τη Χαλυβουργική όπως ήταν πριν από 20 χρόνια» είπε στα παιδιά του, δήλωση που επαναλαμβάνει σήμερα και στο «Βήμα της Κυριακής».

Η εταιρεία στο τέλος του 2001 είχε ετήσια παραγωγική δυναμικότητα μόλις 200.000 τόνους, τζίρο περί τα 70 εκατ. ευρώ, ζημιές 15 εκατ. ευρώ, ενώ διέθετε τεχνολογία και υποδομές από τη δεκαετία του 1960.

Αμέσως τέθηκε σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 220 εκατ. ευρώ για τη μονάδα στην Ελευσίνα. Ανταγωνιστές και φίλοι διατύπωσαν τότε τον εξής προβληματισμό: «Αν ξεκινήσουν οι επενδύσεις αρχές 2002, δεν θα τελειώσουν πριν από το τέλος του 2003. Αρα χάνεται η προολυμπιακή περίοδος των Αγώνων του 2004 με τη μεγάλη ζήτηση και η εταιρεία θα κληθεί να πωλήσει την παραγωγή της σε μεταολυμπιακές χρήσεις, στις οποίες είθισται η ζήτηση να περιορίζεται».

Και πάλι ο κ. Αγγελόπουλος δεν πτοήθηκε. Ηταν φανερό ότι η Χαλυβουργική δεν ήταν μία ακόμη μπίζνα αλλά ένα προσωπικό στοίχημα.

Η πρώτη φάση του επενδυτικού προγράμματος ύψους 150 εκατ. ευρώ ολοκληρώθηκε το 2004 και περιελάμβανε ένα νέο χαλυβουργείο και την εγκατάσταση ελασματουργείου επιμήκων προϊόντων.

Η δεύτερη φάση των επενδύσεων της Χαλυβουργικής που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, συνολικού ύψους 70 εκατ. ευρώ, αφορούσε την εγκατάσταση του δεύτερου ελασματουργείου επιμήκων προϊόντων της εταιρείας, καθώς και δύο νέες μονάδες παραγωγής πλέγματος δυναμικότητας 150.000 τόνων ετησίως. Η νέα μονάδα έλασης της Χαλυβουργικής θα προσθέσει από τον εφετινό Νοέμβριο περίπου 500.000 τόνους επιμήκων προϊόντων στην ετήσια δυναμικότητα της εταιρείας, με αποτέλεσμα το 2007 η παραγωγική δυναμικότητά της να φθάσει το 1 εκατ. τόνους.

Η χρηματοδότηση των επενδύσεων έγινε σε ποσοστό 30% από ίδια κεφάλαια (η οικογένεια κατέβαλε όλα αυτά τα χρόνια σε αυξήσεις κεφαλαίου περίπου 70 εκατ. ευρώ) και κατά 70% με έκδοση ομολογιακών δανείων, ενώ δεν υπήρξε επιδότηση.

Η ζήτηση για προϊόντα χάλυβος κόντρα στις προβλέψεις παρέμεινε ισχυρή και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004. Το 2003 η Χαλυβουργική εμφάνισε για πρώτη φορά κέρδη βάζοντας τέλος σε ένα αρνητικό σερί 10 ζημιογόνων χρήσεων. Το 2005 ο τζίρος της εταιρείας έφθασε τα 154 εκατ. ευρώ με κέρδη 2 εκατ. ευρώ, ενώ το 2006 ο τζίρος ξεπέρασε τα 200 εκατ. ευρώ και τα κέρδη θα υπερβούν κατά πολύ τα αποτελέσματα του 2005. Τα τελευταία χρόνια στην εταιρεία έχουν προσληφθεί περίπου 400 άτομα και σήμερα συνολικά απασχολούνται 600 εργαζόμενοι.

Η ετήσια ζήτηση στην Ελλάδα είναι κοντά στα 2 εκατ. τόνους. Η Χαλυβουργική με τους 500.000 τόνους που διέθεσε το 2005 κατείχε ποσοστό 25% και με το 1 εκατ. τόνους του 2007 θα είναι σε θέση θεωρητικά να διεκδικήσει το 50% της εγχώριας ζήτησης, κάτι που βεβαίως θα εξαρτηθεί από την εμπορική πολιτική την οποία θα ακολουθήσει αλλά και τις κινήσεις των ανταγωνιστών της, μεγάλων ονομάτων της βιομηχανίας, όπως η Σιδενόρ του κ. Ν. Στασινόπουλου.

* Νέες επενδύσεις

Οι επενδύσεις πάντως για τη Χαλυβουργική δεν έχουν τελειώσει. Στον σχεδιασμό της διοίκησης είναι να γίνουν εγκαταστάσεις και για πλατέα προϊόντα (λαμαρίνες) πέρα από τα επιμήκη. Οι επενδύσεις για τέτοιου είδους μηχανές θα προσεγγίσουν τα 300 εκατ. ευρώ. Ο κ. Κ. Αγγελόπουλος και τα παιδιά του, ο 33χρονος Παναγιώτης και ο 32χρονος Γιώργος, διαχειρίζονται μια τεράστια περιουσία. Η ναυτιλιακή τους εταιρεία Arcadia Ship Management και η μετοχική τους σχέση με την Τράπεζα Πειραιώς είναι μόνο ένα μικρό μέρος ενός χαρτοφυλακίου που περιέχει συμμετοχές σε δεκάδες επιχειρήσεις, καταθέσεις, ακίνητα, έργα τέχνης κ.ά.

Η οικογένεια ως το 2003 διατηρούσε χαμηλό προφίλ. Από το 2003, όμως, όταν τα παιδιά απέκτησαν το 50% της ΚΑΕ Ολυμπιακός και έγιναν οι βασικοί χρηματοδότες της ομάδας μπάσκετ, τα πρωτοσέλιδα τους κυνηγούν.

Η Arcadia Ship Management ιδρύθηκε το 1998. Μέσα σε οκτώ χρόνια ο στόλος της αριθμεί 9 δεξαμενόπλοια με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας, όπως παραδέχονται ακόμη και οι ανταγωνιστές της. Ως το τέλος του 2007 η εταιρεία θα παραλάβει επτά νέα τάνκερ από τα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας (έχει ήδη παραλάβει το ένα), μια επένδυση που προσεγγίζει τα 400 εκατ. δολάρια.


Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

* Το 1925 οι ιδρυτές της Θ. Αγγελόπουλος και τα παιδιά του Δημήτρης, Παναγιώτης και Γιάννης ξεκίνησαν να ασκούν εμπόριο ειδών σιδήρου. Ο μεγαλύτερος αδελφός τους Αγγελος ακολούθησε πανεπιστημιακή σταδιοδρομία.

* Το 1932 εγκαθιστούν εργοστάσιο παραγωγής ειδών συρματουργίας, στην οδό Πειραιώς 197, με την επωνυμία Ελληνικά Συρματουργεία Θ.Α. Αγγελόπουλος & Υιοί και περνούν έτσι στον κλάδο της μεταποίησης. Τα παραγόμενα σύρματα αποτελούν και την πρώτη ύλη για να παραχθούν γαλβανισμένα συρματοπλέγματα, καρφιά και πεταλόκαρφα.

* Η δραστηριότητα αυτή συνεχίζεται στην ίδια περιοχή ως το 1938. Τότε δημιουργείται μια εγκατάσταση μικρών ηλεκτρικών κλιβάνων των 6-8 τόνων οι οποίοι παράγουν χάλυβα ο οποίος στη συνέχεια διαμορφώνεται στις τότε εγκαταστάσεις ελάστρων σε χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος. Η προσπάθεια αυτή σταματάει με τον πόλεμο και την Κατοχή.

* Μετά την απελευθέρωση αρχίζει νέα επιχειρηματική δραστηριοποίηση με τη σύσταση ανωνύμου εταιρείας, η οποία είναι από τότε γνωστή ως Χαλυβουργική ΑΕ. Το 1951 οι δραστηριότητες μεταφέρονται στην Ελευσίνα και το 1953 αρχίζει η λειτουργία ηλεκτρικών κλιβάνων των 20 τόνων.

* Προς το τέλος της δεκαετίας του »50 λαμβάνεται μια μεγάλη και ριψοκίνδυνη απόφαση και μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο καθετοποίησης της παραγωγής. Ετσι, το 1961 θεμελιώνεται η πρώτη υψικάμινος στη χώρα μας. Παράλληλα ετοιμάζεται το χαλυβουργείο, όπου ο παραγόμενος στις υψικαμίνους χυτοσίδηρος μετατρέπεται μέσα σε σύγχρονους μεταλλάκτες LD και με την εμφύσηση καθαρού οξυγόνου σε χάλυβα.

* Στις 27 Ιουνίου 1963 αρχίζει η παραγωγή χυτοσιδήρου και χάλυβος από σιδηρομετάλλευμα.

* Το διάστημα 1963-75 ακολουθεί και η δεύτερη υψικάμινος, η οποία ανεβάζει τη συνολική δυναμικότητα σε πάνω από 1 εκατ. τόνους χυτοσιδήρου τον χρόνο, ενώ ολοκληρώνεται η εγκατάσταση και μπαίνουν σε λειτουργική διαδικασία μία μονάδα παραγωγής κοκ για τις ανάγκες της υψικαμίνου και μία μονάδα ελασματουργείου για την παραγωγή θερμής και ψυχρής έλασης χαλυβδοφύλλων σε ρόλους και φύλλα.

* Το 1981-82 τελειώνει και τίθεται σε λειτουργία μια νέα μονάδα παραγωγής χαλυβδοφύλλων ψυχρής έλασης σε ρόλους και φύλλα.