KAI ΠΟΙΟΣ δεν πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια από τη διοίκηση της εταιρείας που ίδρυσε το 1960 ο αείμνηστος Αριστόβουλος Πετζετάκις ξαφνιάζοντας με τις τεχνολογικές ανακαλύψεις του τις πολυεθνικές του κλάδου των πλαστικών σωλήνων. Δύο διοικητές της Εθνικής Τράπεζας, ο εκλιπών προ διετίας Θ. Καρατζάς και ο πρόεδρος σήμερα των ΕΛΛΠΕ κ. Ευθ. Χριστοδούλου, ήταν μεταξύ αυτών που δοκίμασαν, χωρίς επιτυχία, να θέσουν τέρμα στους τακτικούς σχεδόν, ανά πενταετία, κλυδωνισμούς της. H επιχείρηση περνά σήμερα το χειρότερο καλοκαίρι της ιστορίας της.


* Στο έλεος των πιστωτών


Αντιμέτωπη με ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις άνω των 55 εκατ. ευρώ, η A. Γ. Πετζετάκις βρίσκεται κυριολεκτικά στο έλεος των πιστωτών της. Τη σώζει κυρίως ή μόνον, όπως εκτιμά ένας τραπεζίτης, η πλέον εύστοχη επένδυση που έκανε ποτέ στη διεθνή αγορά, αυτή που με τις ευχές του Νέλσον Μαντέλα ολοκλήρωσε στη Νότια Αφρική το 2001.


H επένδυση αυτή ήδη κινητοποιεί γνωστά ευρωπαϊκά funds και ελπίζεται ότι θα την κρατήσει στη ζωή.


«Ευρωπαϊκά funds συζητούν με τράπεζες και μετόχους της εταιρείας αφενός την αγορά με κάποιο discount τμήματος του χρέους της επιχείρησης και αφετέρου την απόκτηση πακέτων των μετοχών της, λιγότερο μέσω απευθείας αγορών και περισσότερο μέσω αύξησης του κεφαλαίου, με παραίτηση των παλαιών μετόχων» εξομολογείται αρμόδιος τραπεζικός παράγων. Τα ίδια αυτά funds εκτιμάται ότι προσπαθούν ήδη να δεσμεύσουν ή και να «βάλουν στο χέρι» τμήμα των μετοχών της. Σύμφωνα με πληροφορίες, την εβδομάδα που πέρασε αγόρασαν από οκτώ «δύστροπες» τράπεζες, ξένες και ελληνικές, χρέος της εταιρείας ύψους περίπου 30 εκατ. ευρώ.


Το ενδιαφέρον των ξένων ήταν ο λόγος για τον οποίο 17 ελληνικές και ξένες τράπεζες-πιστωτές της A. Γ. Πετζετάκις, κοντολογίς όλες οι εγχώριες τραπεζικές φίρμες, απέφυγαν να στραφούν εναντίον της, και κάποιες μάλιστα απάλυναν με «ενέσεις» τα οξύτατα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει, αποτρέποντας τη διακοπή της λειτουργίας του τεράστιου, μεγαλύτερου σε ολόκληρη την Ευρώπη όσον αφορά την παραγωγή των εύκαμπτων και των σκληρών πλαστικών σωλήνων, εργοστασίου της εταιρείας στη Θήβα. «Ποντάρουν στο σημαντικότερο asset της επιχείρησης, την Petzetakis Africa» εξηγεί ο ίδιος τραπεζίτης.


H αφρικανική μονάδα αποδίδει άνω του 40% των ενοποιημένων πωλήσεων του ομίλου, οι οποίες το 2005 ήταν της τάξεως των 202 εκατ. ευρώ.


* H συμφωνία των τραπεζών


Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Εθνική Τράπεζα δεν «πουλάει» την απαίτησή της, οκτώ τράπεζες όμως έχουν ήδη συμφωνήσει, με αποτέλεσμα οι βασικοί πιστωτές να έχουν περιοριστεί πλέον σε εννέα.


Ο κ. Γ. Πετζετάκις, ο οποίος είχε την εξαιρετική έμπνευση της επέκτασης στο νότιο ημισφαίριο και ταυτόχρονα όμως, την ίδια περίοδο, μιας άλλης, καταστροφικής επένδυσης στον Καναδά, φαίνεται να έχει αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, παραμερίζοντας. «Εχασε το παιχνίδι» είναι η γνώμη ενός χρηματιστή, σε αντίθεση με άλλους που εκτιμούν ότι «θα μείνει για ένα διάστημα στην αφάνεια αλλά θα επανέλθει», διατηρώντας τμήμα του μεριδίου 35%-40% που λέγεται ότι κατέχει από κοινού με άλλα μέλη της οικογενείας του.


Γεγονός είναι ότι ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της «Αθήνας 2004» κ. I. Σπανουδάκης έχει αναλάβει, όπως είχε συμβεί και με την υπόθεση της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, «να σώσει την παρτίδα». Από κοινού με τον επίσης αποδεκτό από την Εθνική Τράπεζα και τους άλλους μεγάλους πιστωτές της επιχείρησης οικονομικό διευθυντή κ. Π. Κανελλόπουλο, ο οποίος προσπαθεί να πείσει διεθνή επενδυτική τράπεζα για τη χορήγηση υβριδικού δανείου ως 35 εκατ. ευρώ με επταετή διάρκεια και ομάδα ελληνικών τραπεζών για τη χορήγηση ομολογιακού δανείου για την αναχρηματοδότηση τόσο των ύψους 56,1 εκατ. ευρώ ληξιπρόθεσμων κοινοπρακτικών όσο και συνολικά των υφιστάμενων διμερών δανείων της εταιρείας. Οι δυο τους έπεισαν τα ξένα funds να επενδύσουν στην εταιρεία.


Χάρη στις «ανάσες» όμως που δίνουν οι τράπεζες η ελληνική μητρική εταιρεία φαίνεται να ανταποκρίνεται πλήρως στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει στη Λιβύη, όπου το 2005 κέρδισε διεθνή διαγωνισμό για το σημαντικότερο αρδευτικό έργο στην ευρύτερη περιοχή, το πολύ γνωστό έργο «The Great Man Made River Project», υποσκελίζοντας τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις του κλάδου. «Με νύχια και με δόντια» παραμένουν σε λειτουργία και οι 11 μονάδες παραγωγής που διαθέτει στην Ελλάδα, στη Νότια Αφρική, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία και στη Γερμανία. Οι μονάδες αυτές έχουν ετήσια παραγωγική δυναμικότητα 171.000 τόνων και υποστηρίζονται από δίκτυο πωλήσεων το οποίο επεκτείνεται σε περισσότερες από 70 χώρες, απασχολώντας συνολικά 1.500 άτομα.