Ο τραπεζίτης, σημαίνον στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας, ακούγεται αφοπλιστικός: «Μην ψάχνετε για παρασκήνιο. Με τραπεζικά και μόνο κριτήρια αποφασίσαμε ότι, ακόμη και αν η επιχείρηση κλείσει ύστερα από κάποιους μήνες, αυτά που θα χάσουμε θα είναι λιγότερα απ’ όσα θα χάναμε αν έκλεινε τώρα».


Κάπως έτσι, με αυτό το σκεπτικό, η Εθνική Τράπεζα και μαζί με αυτήν η Εμπορική, η ATE, αλλά και η Eurobank και η Alpha Bank κατέληξαν προ ημερών σε – κατ’ άλλους σωτήρια και κατ’ άλλους θνησιγενή και επικίνδυνη για τον ευρύτερο κλάδο – συμφωνία με τον κ. Θ. Λαναρά για την εκ νέου χρηματοδότηση των Κλωστηρίων Ναούσης, δηλαδή του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου του ομίλου Κλωνατέξ, με στόχο τη διάσωσή τους. Προηγουμένως ο επιχειρηματίας-σύμβολο της χρηματιστηριακής «τρέλας» του 1999 είχε αποδεχθεί απαίτηση των τραπεζών και παρείχε προσωπική εγγύηση ότι μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2006 θα διατεθούν στους πιστωτές τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ κατόπιν αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, η οποία δεν θα αργήσει να αλλάξει την επωνυμία της, μετονομαζόμενη μάλλον σε Olympic Textiles, απορροφώντας τις θυγατρικές και συγγενικές βιομηχανίες Fanco, Κλωστήρια Ροδόπης και Gallop.


* Τι προβλέπει η συμφωνία


Βάσει της συμφωνίας, η συνολική χρηματοδότηση της επιχείρησης το τρέχον τρίμηνο Μαρτίου – Μαΐου θα ανέλθει σε 25,5 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 5,5 εκατ. ευρώ θα καλύψουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ στα τέλη του έτους, ανάλογα με την πρόοδο που θα έχει σημειωθεί, θα επακολουθήσει ρύθμιση σε μακροπρόθεσμη βάση του τραπεζικού δανεισμού της μέχρι του ποσού των 140 εκατ. ευρώ.


«Πρόκειται για ευνοϊκή ρύθμιση υπέρ μιας επιχείρησης ή για συνειδητοποίηση εκ μέρους των τραπεζών ότι χρειάζεται επιτέλους να βοηθήσουν την ελληνική κλωστοϋφαντουργία να σταθεί στα πόδια της;» διερωτάται εκπρόσωπος άλλης, ανταγωνιστικής, μεγάλης επιχείρησης του χειμαζόμενου κλάδου, θεωρώντας ότι ο κλάδος έχει μέλλον και ότι οι τράπεζες «όφειλαν να μην αφήσουν τα πράγματα να φθάσουν στο απροχώρητο». H συμφωνία έγινε δεκτή στον κλωστοϋφαντουργικό χώρο με ανάμεικτα συναισθήματα και προκαλεί καυστικά σχόλια.


* Ποικίλες αντιδράσεις


«Αν σηματοδοτεί αλλαγή πλεύσης από την πλευρά των τραπεζών και σημαίνει ότι θα βοηθήσουν αναλόγως όλες τις επιχειρήσεις έχει καλώς· αν όχι, τότε είναι σκάνδαλο» αναφέρει άλλος επιχειρηματίας, ενώ έτερος συνάδελφός του αμφισβητεί ευθέως τη φιλολογία περί τραπεζικών κριτηρίων και υποστηρίζει ότι η συμφωνία αυτή «θα φέρει περισσότερα λουκέτα και θα οδηγήσει στην ανεργία πολύ περισσότερους εργαζομένους απ’ όσους υποτίθεται ότι προσωρινά ευνοεί». Αρκετοί φοβούνται ότι «θα ενταθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός» εκ μέρους των Κλωστηρίων Ναούσης με πωλήσεις σε χαμηλές τιμές, προκαλώντας την κατάρρευση άλλων μονάδων που πασχίζουν να ανακάμψουν. «Φοβάμαι ότι αυτή η συμφωνία είναι η χαριστική βολή για τον κλάδο» δηλώνει χωρίς περιστροφές γνωστός νηματουργός.


«Είναι πολύ αργά, η εταιρεία έχει απαξιωθεί και με την ενοποίηση θα κινδυνεύσουν και όσες μονάδες της πράγματι αξίζουν και θα μπορούσαν να επιβιώσουν» υποστηρίζει άλλος βιομήχανος, αναγνωρίζοντας στον κ. Λαναρά «προσωπικό πείσμα» για να τη σώσει, αλλά και καταλογίζοντάς του «απελπισμένες προσπάθειες». Ορισμένοι θεωρούν βέβαιο ότι «τα νέα δάνεια θα καταλήξουν στον Καιάδα των ζημιών» και «απλώς αναβάλλεται το τέλος», ενώ κάποιοι υποθέτουν πως ο επιχειρηματίας, παρ’ ότι έχει περιορίσει δραματικά το μετοχικό του μερίδιο, «ονειρεύεται νέα χρηματιστηριακά παίγνια μέσω της συγχώνευσης», αν και, όπως αναφέρει παλαιό στέλεχος των Κλωστηρίων Ναούσης, «το στοίχημα της επιβίωσης μπορεί να πετύχει, αρκεί αυτή η χρονιά και η επόμενη να μην είναι τόσο κακές όσο το 2005».


* Κίνητρα για αποχώρηση


Από τη δική του πλευρά ο κ. X. Βατίστας, ο οποίος τοποθετήθηκε από τον κ. Λαναρά διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας πριν από μερικούς μήνες και αξιολογείται θετικά από τους πιστωτές, διαβεβαιώνει ότι η εταιρεία «σταματά τις πωλήσεις σε τιμές κάτω του κόστους» και κάνει λόγο για «νέα αρχή, με νέα στελέχη». Το χαμόγελο επιστρέφει στα πρόσωπα αρκετών εκ των 1.410 εργαζομένων της στην Ελλάδα, καθώς κάποιες μονάδες «ζωντανεύουν», αλλά οι «ωδίνες του τοκετού» της νέας, ενοποιημένης επιχείρησης, παρά τον πακτωλό των τραπεζικών δανείων, είναι αναπόφευκτες. «H εταιρεία θα στηριχτεί σε τέσσερις υγιείς μονάδες, οι οποίες θα στραφούν στην παραγωγή προϊόντων υψηλότερης προστιθέμενης αξίας» εξηγεί τραπεζίτης, αποκαλύπτοντας βασικές παραμέτρους του «επιχειρηματικού σχεδίου αναδιάρθρωσης» και θεωρώντας αναπότρεπτη την παύση ή την περιστολή της λειτουργίας άλλων τόσων μονάδων παλαιάς τεχνολογίας και την αποχώρηση με κάποια κίνητρα εκατοντάδων εργαζομένων. «Θα συζητήσουμε πρώτα με το προσωπικό» περιορίζεται να αναφέρει ο κ. Λαναράς.


Βέβαιον είναι ότι τόσο στη Νάουσα, όπου ενδέχεται να απομείνει μόνο μία νηματουργική μονάδα, όσο και στην Αλεξανδρούπολη και στην Κομοτηνή, όπου η μονάδα αθλητικών ενδυμάτων Fanco θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο το δυναμικό της, η εταιρεία θα απευθύνει έκκληση «οικειοθελών αποχωρήσεων» προκειμένου να σωθούν όσες θέσεις εργασίας είναι δυνατόν. H μονάδα εσωρούχων Gallop στα Οινόφυτα παύει τις επόμενες ημέρες την παραγωγική δραστηριότητα, μετατρεπόμενη σε εμπορική μονάδα επώνυμων προϊόντων.


Το κόστος χρηματοδότησης της αναδιάρθρωσης εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 10 εκατ. ευρώ και συμπεριλαμβάνει περιστολή του παραγωγικού δυναμικού και των 1.565 θέσεων εργασίας των θυγατρικών της εταιρείας σε γειτονικές βαλκανικές χώρες. «H επάνοδος στην κερδοφορία δεν είναι ανέφικτη» τολμά να υποστηρίζει ο κ. Βατίστας, αν και αναγνωρίζει ότι θαύματα συμβαίνουν μόνο στον χώρο της φαντασίας.