Στα ράφια των σουπερμάρκετ τα προϊόντα της εξακολουθούν ακόμη να δεσπόζουν λόγω αποθεμάτων που διέθετε, αν και το μερίδιό της σε σχέση με αυτό της προηγούμενης δεκαετίας έχει συρρικνωθεί. Ωστόσο τα ερωτήματα για το μέλλον πληθαίνουν και ολόκληρη η αγορά των καταναλωτικών ειδών χάρτου βιώνει τις παρενέργειες της παρατεταμένης απεργιακής κινητοποίησης που έχει καθηλώσει παραγωγικά και εμπορικά την άλλοτε πανίσχυρη Softex, τη μεγαλύτερη ελληνική χαρτοβιομηχανία, η οποία από το 2000, ύστερα από μια εξαιρετικά περιπετειώδη ιδιωτικοποίηση, ελέγχεται απολύτως από το διεθνές γκρουπ καταναλωτικών προϊόντων Bolton, γνωστό στην ελληνική αγορά κυρίως από τις κονσέρβες τόνου που διαθέτει με το σήμα Rio Mare.
Μόλις 174 άτομα απασχολούνται πλέον στην εταιρεία αντί των 2.250 που η ίδια αυτή επιχείρηση απασχολούσε το 1997 και 1.275 που είχαν απομείνει το 2000 καθώς η εν λόγω χαρτοβιομηχανία μείωσε το προσωπικό της σε αυτή την οκταετία, εν μέρει με επιδοτήσεις από κρατικούς πόρους, όσο καμία άλλη ελληνική βιομηχανία. Ο λεγόμενος εξορθολογισμός όμως συνεχίζεται, με αποτέλεσμα νέες κινητοποιήσεις και αναστάτωση της αγοράς.
* Μειωμένη παραγωγή
Οι φήμες έφθασαν να θέλουν την Bolton να διατηρήσει απλώς τη φίρμα Softex περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο την παραγωγή σε ίδιες εγκαταστάσεις, κάτι όμως που διαψεύδεται κατηγορηματικά από την επιχείρηση ως παντελώς αβάσιμο. Βάσιμες πληροφορίες πάντως φέρουν την εταιρεία να συζητεί με τις αρμόδιες αρχές την εξασφάλιση αδειών για τη διατήρηση μέρους των εγκαταστάσεών της στην περιοχή του Ελαιώνα στον υπό ανάπλαση Βοτανικό, όπου προφανώς σχεδιάζεται να μεταφερθούν κάποια στιγμή και οι συγκριτικά περιορισμένες εγκαταστάσεις που διαθέτει στο Μεγάλο Πεύκο στα Μέγαρα.
Γεγονός είναι ότι από τις 19 Οκτωβρίου 2005 το εναπομείναν προσωπικό της Softex στις εγκαταστάσεις της στον Βοτανικό και στο Μεγάλο Πεύκο πραγματοποιεί καθημερινά τετράωρες στάσεις εργασίας ή και ολοήμερες απεργίες και η τροφοδοσία δεκάδων ανεξάρτητων βιοτεχνιών επεξεργασίας χάρτου με ρόλους χάρτου έχει διακοπεί. Μεγάλες και μικρότερες βιοτεχνίες, που καλύπτουν ακόμη και κατά 40% τις ανάγκες της αγοράς σε διάφορα τελικά προϊόντα, βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο καθώς η εν λόγω χαρτοβιομηχανία αποτελούσε για αυτές τη μοναδική πηγή προμήθειας ρόλων χάρτου, δεδομένου ότι άλλες εγχώριες βιομηχανίες παραγωγής χάρτου απέφευγαν να διαθέτουν χαρτί σε βιοτεχνίες οι οποίες δρουν ανταγωνιστικά. Ορισμένοι αναρωτιούνται, προφανώς με μεγάλη δόση υπερβολής, αν η διοίκηση της Softex αξιοποιεί τις απεργιακές κινητοποιήσεις του προσωπικού της για να υπονομεύσει ή και να θέσει εκτός αγοράς ισχυρές αλλά και μικρότερες βιοτεχνίες επεξεργασίας χάρτου που της «κλέβουν» μερίδια.
* Ανεβαίνουν οι τιμές
«Οπως και να έχει το θέμα, η αλήθεια είναι ότι η απεργία στη Softex μπορεί να αλλάξει τον χάρτη και τα δεδομένα της αγοράς» σημειώνει ιδιοκτήτης μικρής βιοτεχνίας που αδυνατεί να προμηθευτεί ρόλους χάρτου για επεξεργασία από το εξωτερικό, έχει περιορίσει κατά 40% την παραγωγή της και χάνει συνεχώς πελατεία, ενώ διογκώνονται οι εισαγωγές, κυρίως από τη γειτονική Ιταλία. Ορισμένες βιοτεχνίες στράφηκαν ήδη για την προμήθεια ρόλων χάρτου στη Χαρτοποιία Ξάνθης, ενώ άλλες καλύπτουν μέρος της πελατείας τους διαθέτοντας έτοιμα προϊόντα της Georgia Pacific Hellas, της υπό αμερικανικό έλεγχο δεύτερης σε μερίδια αγοράς εγχώριας βιομηχανίας, η οποία είναι γνωστή με το σήμα Delica. Οπως ήταν φυσικό, εξάλλου, οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν και μέσα σε λίγες εβδομάδες αρκετές βιοτεχνίες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που παράγουν προϊόντα για σουπερμάρκετ, αντιμετώπισαν τον κίνδυνο παραγωγικής και οικονομικής κατάρρευσης.
H «σπίθα» των συνεχιζόμενων και την εβδομάδα που πέρασε κινητοποιήσεων στη μεγαλύτερη ελληνική χαρτοβιομηχανία, η οποία μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Δράμας προμηθεύεται εξ ολοκλήρου από το εξωτερικό τη χαρτόμαζα, άναψε στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου. Τότε η επιχείρηση αποφάσισε και ανακοίνωσε ότι θα μειώσει κατά 28 άτομα το προσωπικό της αναθέτοντας σε τρίτους παραγωγικές και υποστηρικτικές εργασίες που αυτό πραγματοποιούσε, είτε κάνοντας χρήση του νομίμου ορίου των απολύσεων 2% του προσωπικού μηνιαίως είτε παρέχοντας και κάποια οικονομικά κίνητρα ώστε να υπάρξουν οικειοθελείς αποχωρήσεις και να μειωθεί ταχύτερα ο αριθμός των εργαζομένων. Ανάμεσα στα προς απόλυση 28 άτομα ήταν και ο πρόεδρος του εργατικού σωματείου, γεγονός που οδήγησε σε καθολική αντίδραση. Ως πρόσφατα 14 άτομα είχαν αποδεχθεί να αποχωρήσουν ή απελύθησαν, αλλά η επιχείρηση επιμένει ότι είναι αναγκαία η περαιτέρω μείωση του προσωπικού.
«Αν δεν υπήρχε ο φόβος ότι η εταιρεία μπορεί να κλείσει τα εργοστάσια, η απεργία θα ήταν διαρκείας» αναφέρει ένας εργαζόμενος, προσθέτοντας ότι εκπρόσωπός της σε μία από τις τελευταίες συναντήσεις άφησε ανοικτό κάθε ενδεχόμενο, με την αινιγματική φράση «όλα έχουν ένα όριο». H επιχείρηση προσέφυγε σε δικαστήριο εναντίον του σωματείου ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία που έχει αναστατώσει την αγορά. Με τη σειρά του και το σωματείο κατηγορεί για παράνομες απολύσεις την εταιρεία.
