Oι συζητήσεις και τα ερωτήματα μετά τις εκπληκτικές κούρσες του Γιουσέιν Μπολτ στους τελικούς των 100 και των 200 μέτρων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου πληθαίνουν συνεχώς. Οι εντυπωσιακές επιδόσεις που πέτυχε στο Βερολίνο ο τζαμαϊκανός αθλητής είναι αδύνατον να επαναληφθούν ή μήπως είδαμε απλά να πραγματοποιούνται άλλα δύο παγκόσμια ρεκόρ τα οποία πρόκειται σύντομα να καταρριφθούν; Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι επιδόσεις του Μπολτ έχουν πλέον αγγίξει τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων αλλά παράλληλα τίθενται και άλλα ζητήματα. Για πόσο καιρό ακόμη ο άνθρωπος θα συνεχίσει να τρέχει όλο και πιο γρήγορα, να πηδά όλο και πιο ψηλά και να δυναμώνει όλο και πιο πολύ; Η απάντηση που δίνουν κάποιοι είναι: Για όσο χρόνο υπάρχει απαίτηση και αναζήτηση αθλητών που είναι πιο γρήγοροι, πιο δυνατοί και, πάνω από όλα, έχουν τη δίψα και το πάθος να προσπαθούν να σπάνε ρεκόρ. Με δεδομένο ότι ο Μπολτ είναι μόλις 22 ετών, όλοι υποθέτουν ότι τουλάχιστον από αυτόν έχουμε να δούμε και άλλα ρεκόρ στο μέλλον. Ο ίδιος πάντως κάνει τη δική του πρόβλεψη:«Νομίζω ότι το ρεκόρ στα 100 μέτρα μπορεί να φτάσει στα 9.40 και εκεί θα παραμείνει,αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις»λέει ο τζαμαϊκανός αθλητής και αφήνει ανοιχτό ένα παράθυρο για να μην την πατήσει όπως ο προηγούμενος κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στα 100 μέτρα Αμερικανός Μορίς Γκριν, ο οποίος είχε πει πέρυσι ότι είναι ίσως εφικτό να γίνουν κάποιοι χρόνοι κάτω από 9.70 αλλά ποτέ κάτω από 9.60.

Φυσικά κάθε πρόβλεψη γίνεται και υπό δεδομένες συνθήκες. Πριν από 60 χρόνια εθεωρείτο αδύνατον να καλύψει κάποιος το ένα μίλι σε τέσσερα λεπτά. Το 1954 το κατάφερε ο Ρότζερ Μπάνιστερ δείχνοντας ότι είναι εφικτό και από τότε περί τους χίλιους αθλητές έχουν καταφέρει να καλύψουν την απόσταση αυτή σε 240 δευτερόλεπτα. Με την ιδέα του ότι ίσως δεν υπάρχουν τελικά κάποια όρια φαίνεται να αντιπαρατίθεται η στατιστική ανάλυση.«Οδηγούμαστε σε μια πορεία στο τέλος της οποίας οι αθλητικές επιδόσεις θα φτάσουν στα όριά τους, κάτι που θα σημάνει και το τέλος των ρεκόρ.Ειδικά για αγωνίσματα όπως τα 100 μέτρα τα ρεκόρ μπορεί να μοιάζουν εντυπωσιακά αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα το 1912 ήταν 10.06 και έναν αιώνα μετά έχει πέσει λίγα εκατοστά του δευτερολέπτου.Στην πραγματικότητα λοιπόν ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να τρέξει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στο παρελθόν»αναφέρει οΓκρεγκ Γουάιτ, καθηγητής Αθλητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο John Μoores στο Λίβερπουλ, ο οποίος στηρίζει την άποψή του σε ένα μαθηματικό μοντέλο που σχεδίασε για την εξέλιξη των ρεκόρ στο μέλλον με βάση τη διαχρονική πορεία των επιδόσεων. Το μοντέλο του Γουάιτ στηρίχθηκε στην έρευνα που έκανε πέρυσι το Ινστιτούτο Αθλητισμού της Γαλλίας, στην οποία αναφέρεται ότι το 2060 τα ρεκόρ θα πιάσουν ταβάνι και δεν θα μπορούν πλέον να γίνουν καλύτερες επιδόσεις. Στην έρευνα είχε γίνει ανάλυση όλων των παγκοσμίων ρεκόρ από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896. Σύμφωνα με την έρευνα, το 1896 οι αθλητές είχαν καταφέρει να πιάσουν το 75% των μέγιστων ανθρωπίνων δυνατοτήτων ενώ το 2008 οι αθλητές είχαν φτάσει στο 99%. Η εκτίμηση των ερευνητών είναι ότι ως το 2027 το 50% των αθλητών που θα παίρνουν μέρος σε μια διοργάνωση θα έχει πλέον καταφέρει να πιάσει το 100%, με το σύνολο των αθλητών να το επιτυγχάνει το 2060, οπότε και δεν θα μπορούν να γίνουν πλέον άλλα ρεκόρ.

ΧΕΡΙΑ
Η κίνηση των χεριών εξισορροπεί τον κορμό με τα πόδια επιτρέποντας στο σώμα να βρίσκεται πάντοτε σε όρθια θέση και να δίνεται έτσι ο απαραίτητος ρυθμός στο τρέξιμο. Η τεχνική βοηθά στο να παραμένει μόνιμα σταθερός ο κορμός, ώστε η ενέργεια να μεταφέρεται με τη μέγιστη δυνατή αποδοτικότητα στους γοφούς για να βελτιώνεται η επιτάχυνση.

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
Ενώ οι περισσότεροι σπρίντερ κινούνται πάντοτε ελαφρώς δεξιά και αριστερά όταν τρέχουν, ο Μπολτ καταφέρνει να κινείται με απόλυτη ισορροπία αφού οι ώμοι του είναι πάντοτε ευθυγραμμισμένοι με τους γοφούς του, γεγονός που τον βοηθά να παράγει και να καταναλώνει ενέργεια με τον πλέον αποδοτικό τρόπο.

ΜΥΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Ολοι οι άνθρωποι διαθέτουν δύο ειδών μυϊκές ίνες. Εκείνες που έχουν αργή ταχύτητα αντίδρασης (κάνουν δηλαδή αργές συσπάσεις) και εκείνες που έχουν ταχεία αντίδραση. Οι «γρήγορες» μυϊκές ίνες παράγουν μεγάλη ποσότητα ενέργειας σε μικρό χρόνο. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων γεννιέται με ισορροπία στα δύο είδη μυϊκών ινών και διαθέτει από 50%. Οι σπρίντερ όμως διαθέτουν «γρήγορες» ίνες σε ποσοστό 90%. Η αναλογία δεν μπορεί να μεταβληθεί μέσω προπόνησης. Αν δηλαδή κάποιος γεννηθεί με 50% «γρήγορες» ίνες, δεν μπορεί να αυξήσει το ποσοστό αυτό μέσω προπόνησης. Αυτό που μπορεί να αλλάξει με την προπόνηση είναι το μέγεθος των «γρήγορων» ινών.

ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΙ
Ο Μπολτ ολοκλήρωσε την κούρσα των 100 μέτρων με 41 διασκελισμούς ξεκινώντας με μικρότερα βήματα και μεγαλώνοντας τους διασκελισμούς στη διάρκεια της κούρσας. Κατά μέσο όρο κάλυπτε 2,44 μέτρα με κάθε του βήμα. Οι αντίπαλοί του έφτασαν στο τέρμα κάνοντας 45-48 διασκελισμούς.

ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΥΨΟΣ
Η κοινή αντίληψη ήταν ως σήμερα ότι το μεγάλο ύψος αποτελεί εμπόδιο στη βελτίωση της επιτάχυνσης. Ωστόσο το σώμα του Μπολτ είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να κάνει μεγάλους διασκελισμούς με μεγάλη ταχύτητα. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πόδια του είναι ιδιαίτερα υψηλά σε σχέση με το συνολικό ύψος του, με αποτέλεσμα το μηριαίο οστό να λειτουργεί ως μοχλός που παράγει μεγάλους διασκελισμούς. Αυτό σε συνδυασμό με τη δύναμη που έχουν τα πόδια του σε σχέση με το συνολικό βάρος του, του επιτρέπει να κάνει μεγάλους διασκελισμούς με μεγάλη ταχύτητα.