Ερίκ Τολεντανό: Μικρή Γαλλία σε μεγάλη οθόνη

Οταν οι σκηνοθέτες Ερίκ Τολεντανό και Ολιβιέ Νακάς σπούδαζαν ακόμα κινηματογράφο στο Παρίσι, πολλά χρόνια πριν από την τεράστια, παγκόσμια επιτυχία τους «Οι άθικτοι» (2011), για να μπορέσουν να ζήσουν έκαναν όποια δουλειά έβρισκαν. Μία από αυτές τις δουλειές ήταν «πολυεργαλεία» σε διοργανώσεις γαμήλιων πάρτι. «Κάναμε τα πάντα» είπε στο «Βήμα» ο Ερίκ Τολεντανό όταν τον συναντήσαμε στο Παρίσι, στο Φεστιβάλ της Unifrance. «Ημασταν τα παιδιά για όλες τις δουλειές, για κάθε πόστο, από σερβιτόροι μέχρι DJ». Το όφελός τους δεν ήταν μόνο το μεροκάματο. Οι δύο σκηνοθέτες κέρδισαν την ιδέα μιας ταινίας που εκείνη την εποχή δεν ήξεραν καν ότι κάποτε θα γύριζαν. Τη γύρισαν όμως πέρυσι, 20 περίπου χρόνια μετά την εμπειρία τους στη δουλειά των γαμήλιων πάρτι, και να που σήμερα το «Ετσι είναι η ζωή» («C’ est la vie») προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες έχοντας σημειώσει εξαιρετικά νούμερα εισόδων στη χώρα παραγωγής της, τη Γαλλία. «Η δουλειά αυτή ήταν επίσης ένα πολύ καλό πόστο για να παρατηρήσει κανείς τον κόσμο της Γαλλίας» είπε ο σκηνοθέτης για την εμπειρία του στις διοργανώσεις πάρτι. «Στη Γαλλία υπάρχει μια ρήση που την πιστεύω πολύ: «Πες μου πώς οργανώνεις ένα πάρτι και θα σου πω ποιος είσαι». Η εμπειρία μας ήταν ένα παράθυρο στην κοινωνία».

Και εκεί, πράγματι, βρίσκεται η ουσία της ταινίας: με κεντρικό ήρωα έναν μεσήλικο διοργανωτή πάρτι πολύ κοντά στη σύνταξη (Ζαν Πιερ Μπακρί), οι δύο σκηνοθέτες στήνουν ένα απίστευτης ενέργειας κινηματογραφικό πάρτι μέσα σ’ ένα κάστρο του 17ου αιώνα. Εισχωρούν στις δεκάδες λεπτομέρειες από τις οποίες αντλείται γέλιο ποιότητας. Μια στρατιά σερβιτόρων που με τους δίσκους στα χέρια «χορεύουν» ανάμεσα στη σνομπαρία της αριστοκρατίας, ένας τραγουδιστής (Ζιλ Λελούς) με τα δικά του τερτίπια, ανθοκόμοι, οργανοπαίκτες, μάγειροι, ο «ξινός» γαμπρός, μα και ένας υπερήφανος φωτογράφος που αρνείται να παραδεχθεί ότι στην εποχή των κινητών κάνει πλέον μια δουλειά που κανείς δεν χρειάζεται.

«Θέλαμε να καταγράψουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους για να δείξουμε πού βρισκόμαστε στη Γαλλία σήμερα» είπε ο Τολεντανό. «Καθετί ήταν εκ των προτέρων πολύ προσεκτικά μελετημένο». Ενας από τους λόγους για τους οποίους τα γυρίσματα κράτησαν τρεις ολόκληρους μήνες (παρότι ο χρόνος της ταινίας είναι μόλις μία βραδιά) ήταν επειδή η ταινία έχει πάρα πολλούς χαρακτήρες που ταυτοχρόνως κάνουν διαφορετικά πράγματα στα κάδρα της. Είναι μια πραγματική χορογραφία.

Ενας άλλος βασικός λόγος για τον οποίοι οι σκηνοθέτες αποφάσισαν να γυρίσουν την ταινία πέρυσι ήταν επειδή «τα τελευταία δύο χρόνια η ζωή στη Γαλλία είχε γίνει πραγματικά ανυπόφορη» όπως είπε ο Τολεντανό. «Κακές ειδήσεις παντού. Ο Ολιβιέ και εγώ θέλαμε να ξεφύγουμε από αυτό το δυσάρεστο κλίμα με μια κωμωδία. Ο Μπίλι Γουάιλντερ, ένας μετρ της κωμωδίας, έλεγε ότι όταν σε έχει πάρει από κάτω κάνε μια κωμωδία. Είναι μια ισορροπία. Προσπαθείς να πιάσεις ένα άλλο λεπτό της ζωής, ένα λεπτό που δεν υπάρχει. Σε έναν άλλο κόσμο…».

Ο Τολεντανό μιλάει με μεγάλο ενθουσιασμό όταν αναφέρεται στο καστ της ταινίας· ηθοποιοί που προέρχονται από διαφορετικές σχολές και είναι γνωστοί για διαφορετικά πράγματα. «Το σκεφτήκαμε σαν μια κουζίνα στην οποία ανακατεύουμε διάφορα πράγματα προκειμένου να φτιάξουμε κάτι πρωτότυπο και διαφορετικό» είπε. «Η πρόκληση αυτή ήταν εξαιρετικά συναρπαστική».

Τέλος, υπάρχει μια ακόμα διάσταση στο «Ετσι είναι η ζωή» στην οποία ο Ερίκ Τολεντανό δίνει ιδιαίτερη έμφαση. «Ο διοργανωτής του πάρτι δεν είναι πλούσιος, ούτε φτωχός. Βρίσκεται κάπου στο μέσον, όπως οι περισσότεροι επιχειρηματίες σςκάθε τρόπο να διατηρήσει την ανθρωπιά του. Η μοίρα αυτού του ανθρώπου, σε μια κοινωνία όπου όλα αλλάζουν ραγδαία, δίνει από μόνη της μια κοινωνικοπολιτική διάσταση στην ταινία την οποία θέλαμε πάρα πολύ».