Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Drum Works έρχονται με δύναμη από το Ανατολικό Λονδίνο στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Καλεσμένοι των Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ, οι Drum Works θα παρουσιάσουν μια καινοτόμα μέθοδο εκμάθησης μουσικής.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Drum Works έρχονται με δύναμη από το Ανατολικό Λονδίνο στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Καλεσμένοι των Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ, οι Drum Works θα παρουσιάσουν μια καινοτόμα μέθοδο εκμάθησης μουσικής.
Οι Drum Works κάτω από την Ακρόπολη Σάββατο 9 Ιουνίου Πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45 Ώρα έναρξης: 17.30
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Drum Works έρχονται με δύναμη από το Ανατολικό Λονδίνο στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Καλεσμένοι των Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ, οι Drum Works θα παρουσιάσουν μια καινοτόμα μέθοδο εκμάθησης μουσικής.
Τα εργαστήρια κρουστών (2-8 Ιουνίου 2018) θα παρακολουθήσουν παιδιά, έφηβοι, νέοι και ενήλικες από διαφορετικές γειτονιές της Αθήνας σε συνεργασία με την Μονάδα Εφήβων/Νεαρών Ενήλικων «Ατραπός» ΟΚΑΝΑ, την Polyphonica, την Εθελοντική Οργάνωση «Δρόμοι Ζωής», τη «Σχεδία – περιοδικό δρόμου» και το Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού.
Τα εργαστήρια θα κορυφωθούν με μια μεγάλη γιορτή των κρουστών που θα στηθεί στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45 το Σάββατο 9 Ιουνίου 2018, εκεί όπου όλες οι ομάδες θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο κοινό με ενέργεια και πάθος από τις 5.30 το απόγευμα μέχρι τις 10.30 το βράδυ.
Drum Works
To μουσικό project Drum Works ξεκίνησε το 2007, όταν το Barbican προσκάλεσε τους Λονδρέζους μουσικούς Ross McDouall και Jo Wills να συνεργαστούν με το Βραζιλιάνικο συγκρότημα Afro Reggae σε ένα πρόγραμμα εκμάθησης samba σε ένα γυμνάσιο του Ανατολικού Λονδίνου. Όταν το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε, οι δύο μουσικοί με μια ομάδα είκοσι εφήβων ξεκίνησαν να δημιουργούν μαζί νέο μουσικό υλικό, εμπνευσμένο από την μουσική που όλοι άκουγαν κάθε μέρα. Το αποτέλεσμα έφερε έναν φρέσκο και πρωτότυπο ήχο που ξεχώρισε στην τοπική κοινότητα του Ανατολικού Λονδίνου.
Επί επτά συνεχόμενη έτη το project αποτελούσε μέρος του προγράμματος Creative Learning στο Barbican Centre και στο Guildhall School of Music & Drama. Σήμερα, οι Drum Wroks συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα κρουστά ως εργαλείο για να εμπνέουν τους ανθρώπους, γεμίζοντας τους αυτοπεποίθηση για ένα δημιουργικό μέλλον. Όλα τα εργαστήρια των Drum Works περιλαμβάνουν βασικές τεχνικές κρουστών, ρυθμική εργασία και εκμάθηση Βραζιλιάνικων samba κρουστά.
Ελευθερία Αρβανιτάκη – Τακίμ
Ηρώδειο
Πέμπτη 14 Ιουνίου
Ωρα έναρξης: 21:00
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη και οι ΤΑΚΙΜ «την ίδια στιγμή» στο Ηρώδειο. Μετά το τραγούδι «Την ίδια στιγμή να ζούμε», το οποίο ενορχηστρώνουν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο οι ΤΑΚΙΜ και το οποίο έχει ήδη κερδίσει το κοινό σε Ελλάδα και Κύπρο, η Ελευθερία Αρβανιτάκη και οι ΤΑΚΙΜ έρχονται στο αρχαίο ρωμαϊκό ωδείο συμπράτονταςμε την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA).
Τα σημαντικά της τραγούδια, από τα ρεμπέτικα και τους αρμένικους λυγμούς του Ara Dinkjian που ερμήνευσε μοναδικά η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ως και τις jazz και pop στιγμές της μουσικής της διαδρομής, θα διασκευαστούν από τους ΤΑΚΙΜ, αλλά και τον Νίκο Πλατύρραχο, ο οποίος θα διευθύνει την MOYSA.
Il Pomo d’Oro – Maxim Emelyanychev H μυθολογία του Χαίντελ Δευτέρα 11 Ιουνίου Ωρα έναρξης: 21:00
Οι Il Pomo d’ Oro, μία από τις πλέον ανερχόμενες ευρωπαϊκές ορχήστρες, καταφθάνει στο Ηρώδειο για μία συναυλία αφιερωμένη στον Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ. Συμπράττοντας με τον νεαρό γάλλο δεξιοτέχνη στο τσέλο Εντγκάρ Μορώ (Edgar Moreau), την πολυβραβευμένη Καναδή σοπράνο Καρίνα Γκοβάν (Karina Gauvin) και την Ελβετή μέτζο-σοπράνο Ανν Χάλεμπεργκ (Ann Hallenberg), υπόσχονται μία μοναδική βραδιά κάτω από την Ακρόπολη.
Την ημέρα της συναυλίας, στο πλαίσιο της Ημέρας Γαλλοφωνίας, το TV5MONDE και το Φεστιβάλ Αθηνών συνεργάζονται με δομές προσφύγων, προσκαλώντας στο Ηρώδειο οικογένειες για να παρακολουθήσουν τη συναυλία.
Νιάου Μπενίτο Πέρεθ Γκαλντός εκδόσεις βακχικόν
Καυστική σάτιρα της γραφειοκρατικής ζωής της Μαδρίτης των τελών του 19ου αιώνα, το Νιάου είναι ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του Ισπανού συγγραφέα Μπενίτο Πέρεθ Γκαλντός. Η διαφθορά και η αυθαιρεσία, η απληστία και η ηθική αποχαλίνωση, η υποκρισία και η ιδιοτέλεια, θίγονται με λεπτομερή και γλαφυρό τρόπο με κεντρικό άξονα την ιστορία ενός δημοσίου υπαλλήλου που χάνει τη δουλειά του.
Το Νιάου είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του ισπανικού ρεαλισμού, ένα κομμάτι της Ισπανίας, όπως έλεγε ο συγγραφέας, η ψυχολογική ανατομία ενός ανθρώπου και μιας κοινωνίας, ένα έργο τόσο επίκαιρο και οικουμενικό που θα μπορούσε να είχε γραφτεί στην εποχή μας και για εμάς.
Μολιέρου Ο Μισάνθρωπος Σκηνοθεσία Ιόλη Ανδρεάδη Σύγχρονο Θέατρο
Η πιο πικρή κωμωδία του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, μετάφραση Γιάγκου Ανδρεάδη και διασκευή για έξι πρόσωπα της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη σε νέα ελληνική έμμετρη απόδοση 1.600 στίχων.
Το ανέβασμα αυτό εμπνέεται από τη θεατρικότητα της κοινωνίας καθώς αυτή συνδιαλέγεται με το απροσποίητο και την αιχμηρή, γυμνή ειλικρίνεια του πρωταγωνιστή – σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Ιούνιο του 1666 όπου το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά.
Έξι ήρωες επί σκηνής, όλοι θύτες και θύματα μιας μακράς, ατομικής και ομαδικής, υποκρισίας με σκοπό το κέρδος των εντυπώσεων και μια καλή θέση στα μάτια των άλλων. Μόνος αντίπαλος με την πραγματικότητα, ο ειλικρινής Άλκηστος. Με την εμμονική του ροπή προς την αλήθεια με κάθε κόστος και κυρίως τον ατελείωτο και ατελέσφορο έρωτά του για τη γοητευτική Σελιμένη, να δεσπόζουν ως πηγές της δυστυχίας του.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Μισάνθρωπος, 1666. Πλήρης τίτλος: Ο Μισάνθρωπος ή ο Χολερικός ερωτευμένος (Le Misanthrope ou l’ Atrabilaire amoureux), πεντάπρακτη κωμωδία σε 1808 αλεξανδρινούς στίχους. Παραστάθηκε για πρώτη φορά στις 4 Ιουνίου 1666, στο θέατρο του Palais-Royal. Είναι εμπνευσμένη από τον «Δύσκολο» του Μενάνδρου. Ο υπότιτλος παραπέμπει στη θεωρία του Γαληνού, ευρέως διαδεδομένη και ακόμη αποδεκτή μέχρι τον 18ο αιώνα, σχετικά με τα τέσσερα στοιχεία που καθορίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό και τον ψυχισμό του ατόμου. Στο ανθρώπινο σώμα ενυπάρχουν τέσσερα «υγρά» και οι μεταξύ τους αναλογίες καθορίζουν τον χαρακτήρα. Ο «χολερικός» Άλκηστος (Alceste) καθορίζεται από τη μαύρη χολή (μέλαινα χολή –bile– μελαγχολία), ενώ ο «σώφρων» φίλος του Φιλήντας (Philinte) από το «φλέγμα». Αναφορές σε αυτά τα στοιχεία (humeurs) βρίσκουμε σε πολλές κωμωδίες του Μολιέρου. Ο Άλκηστος μισεί την ανθρωπότητα, καταγγέλλει την υποκρισία, τη δειλία και τη συναλλαγή που επικρατεί. Αγαπά εντούτοις με πάθος τη Σελιμένη (Célimène), νεαρή χήρα, «φιλάρεσκη» («coquette») που αρέσκεται να διασκεδάζει, και να κακολογεί τους γύρω της. Ο ενάρετος Άλκηστος είναι αναγκασμένος λοιπόν να δίνει μάχες, χαμένες από τα πριν, οι οποίες θα τον οδηγήσουν στην τελική φυγή. Ένα έργο «σαλονιού», στο οποίο ο Μολιέρος ασκεί έντονη κριτική στα ήθη της Αυλής και στην υποκρισία που κυριαρχεί σ’ αυτήν την κοινωνία του «φαίνεσθαι», στην οποία οι συμπεριφορές φθάνουν στα όρια της παρωδίας.
Σ’ ένα μελλοντικό, ολοκληρωτικό καθεστώς όπου τα βιβλία καταστρέφονται, ο πρωταγωνιστής του έργου, διώκτης αρχικά των αντιφρονούντων, μεταστρέφεται όταν έρχεται σ’ επαφή με τον μυστικό κόσμο των βιβλίων. Πώς μπορεί να σπάσει το εφιαλτικό πρόσωπο του ολοκληρωτισμού; Μπορεί η διεκδίκηση της «προσωπικής ανάγνωσης» να προκαλέσει στο σύστημα ρήγματα ελευθερίας;
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Το 1953, εν τω μέσω της Μακαρθικής περιόδου, εμφανίζεται στα αμερικανικά βιβλιοπωλεία ένα βιβλίο που θα αποτελέσει από τα σημαντικότερα δυστοπικά μυθιστορήματα 20ού αιώνα. Πρόκειται για το Φαρενάιτ 451 του Ραίη Μπράντμπουρυ. Ο τίτλος δηλώνει τη θερμοκρασία στην οποία αρχίζει να καίγεται το χαρτί, και αναφέρεται στην πρακτική της «καύσης βιβλίων» που ταυτίζεται, ιστορικά και συμβολικά, με την καταστολή της ελευθερίας σκέψης και λόγου.
Η υπόθεσή του είναι απλή: Σε μια μελλοντική κοινωνία «πυροτεχνουργοί», λειτουργώντας σαν ένα «Σώμα Κρατικής Ασφάλειας», εντοπίζουν και καίνε όσα βιβλία έχουν σωθεί κρυμμένα από αντιφρονούντες που αρνούνται να συμμορφωθούν στο δόγμα ότι τα βιβλία είναι άχρηστα και βλαβερά. Ο βασικός ήρωας του έργου είναι ένα διακεκριμένο στέλεχος αυτού του «σώματος», όμως ερχόμενος σε επαφή με το «μυστικό σύμπαν των βιβλίων» αρχίζει να μαγνητίζεται επικίνδυνα απ’ αυτό. Σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι πίσω από τον κόσμο εικονικής πραγματικότητας, στον οποίο οι συμπολίτες του ζουν εφησυχασμένοι, υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο που κινείται υπόγεια και σε αντίθετες κατευθύνσεις από τις δικές του επιλογές. Όταν ξυπνήσει η «περιέργειά» του γι’ αυτόν τον κόσμο είναι θέμα χρόνου να γίνει από διώκτης διωκόμενος.
Το 1979 ο ίδιος ο συγγραφέας ξαναγράφει το έργο σε θεατρική μορφή επεμβαίνοντας σημαντικά στο αρχικό περιεχόμενο του κειμένου και δημιουργώντας έτσι τη βάση για ένα πολύ ενδιαφέρον θεατρικό ανέβασμα. Μια πολυφωνική ανάγνωση που ανατριχιάζει με την επικαιρότητα του έργου.
.jpg)
.jpg)
