Αποστολή, Κάννες
«Το 1997 ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν με βίασε. Και αυτός ο άνθρωπος που θα πρέπει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του δεν θα είναι ποτέ ξανά ευπρόσδεκτος σε αυτό το φεστιβάλ. Και βλέπω στο κοινό αυτής της αίθουσας ανθρώπους που δεν θα έχουν θέση στην κινηματογραφική βιομηχανία. Σε κανέναν δεν θα πρέπει να επιτραπεί ξεφύγει.» Το σίγουρο είναι ότι η Ιταλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτρια Αζια Αρτζέντο που ανέβηκε στην σκηνή της αίθουσας Lumiere για να παραδώσει το βραβείο γυναικείας ερμηνείας και πριν το κάνει είπε τα παραπάνω, δεν μάσησε τα λόγια της. Παγωμάρα στο κοινό και αρκετά χειροκροτήματα. Φυσικό. Η Αρτζέντο έθιξε για ένα φλέγον ζήτημα που έχει φέρει τα πάνω κάτω από το περασμένο φθινόπωρο στην αμερικανική κινηματογραφική κοινότητα και απ’ ότι φαίνεται εξακολουθεί να παραμένει «ζωντανό».
Είχε εξάλλου φανεί από την αρχή του φεστιβάλ. Οι εφετινές Κάννες θα είχαν έντονο γυναικείο «χρώμα» και κατά την διάρκεια του φεστιβάλ, η Κέιτ Μπλάνσετ, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, φρόντισε να μιλήσει μαχητικά για τα δικαιώματα των γυναικών του κινηματογραφικού κλάδου. Όπως ήταν αναμενόμενο λοιπόν, αρκετές γυναίκες βραβεύθηκαν στην τελετή του Σαββάτου, όμως ένας άντρας, ο Ιάπωνας Χιροκάζου Κόρε Εντα, σκηνοθέτης με τρομερές ευαισθησίες, κέρδισε το ανώτερο βραβείο της διοργάνωσης, τον Χρυσό Φοίνικα για το παράξενο, ευφάνταστο οικογενειακό δράμα «Shoplifters» που θα δούμε τον χειμώνα σε διανομή One from the heart.
Ο Κόρε Εντα που έχει φιλοξενηθεί πολλές φορές στις Κάννες και το 2013 κέρδισε το βραβείο της επιτροπής για την ταινία «Πατέρας και γιός», ευχαρίστησε με ευγένεια και ταπεινότητα την επιτροπή και το φεστιβάλ, αποφεύγοντας να μιλήσει για πολιτικά ζητήματα για τα οποία μίλησαν σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι.
Ο Αφροαμερικανός Σπάικ Λι που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για το «BlacKKKlansman» φάνηκε λιγότερο μαχητικός απ’ όσο θα περίμενε κανείς γνωρίζοντας τον μονίμως οργισμένο χαρακτήρα του. Είπε πάντως ότι σε αντίθεση με πολλούς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει στην Αμερική σήμερα, μια δήλωση που υπονοεί πολλά για την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ τον οποίο λίγες ημέρες πριν χωρίς να κατονομάσει «φωτογράφησε» αποκαλώντας τον «motherfucker».
Η σεμνότητα και αμηχανία του Ιταλού ηθοποιού Μαρτσέλο Φόντε ήταν εμφανής όταν παρέλαβε από τον συμπατριώτη του Ρομπέρτο Μπενίνι το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για το «Dogman» του Ματέο Γκαρόνε. Ντρεπόταν τόσο πολύ που βρισκόταν στην σκηνή που θαρρείς ότι έλεγε ότι δεν του ανήκει το βραβείο, σχεδόν φοβόταν να το ακουμπήσει.
Άλλη μια πολύ συγκινητική στιγμή όμως ήταν και η βράβευση της ηθοποιού από το Καζακστάν Σαμάλ Γιεσλιάμοβα για την ερμηνεία της στην «Ayka» του Σεργκέι Ντβορτσεβόι. Η κοπέλα είπε ευχαριστώ και δάκρυσε. Ηταν συνταρακτική η εικόνα. Αυτή ήταν η δεύτερη ταινία της ηθοποιού που είχε πρωταγωνιστήσει πριν από 10 χρόνια στην θαυμάσια ταινία «Με τα μάτια της Τουλπάν» του ιδίου σκηνοθέτη.
Όπως ήταν αναμενόμενο δύο (από τις τρεις) σκηνοθέτριες που συμμετείχαν στον διαγωνισμό βραβεύθηκαν. Η μία ήταν η Ιταλίδα Αλις Ροχρβάχερ που μοιράστηκε το βραβείο σεναρίου για το μεταφυσικό δράμα «Lazzaro Felice» με τον απόντα λόγω απαγόρευσης εξόδου από την χώρα του Τζαφάρ Παναχί που μαζί με τον Ναντέρ Σαϊβάρ έγραψε το σενάριο της ταινίας «Τρία πρόσωπα». Η άλλη γυναίκα ήταν η Ναντίν Λαμπακί που για την «Καπερναούμ» απέσπασε το βραβείο της επιτροπής.
Μια καινοτομία των εφετινών βραβείων ήταν ο ειδικός Χρυσός Φοίνικας που δόθηκε στην τελευταία ταινία του Ζαν Λικ Γκοντάρ «Το βιβλίο της εικόνας» (Le livre d’ image). «Το δώσαμε σε μια ταινία που προκαλεί τα όρια του κινηματογράφου» είπε χαρακτηριστικά η Κέιτ Μπλάνσετ που με αυτόν τον τρόπο τίμησε τον 88χρονο Ελβετό σκηνοθέτη που ποτέ δεν έχει πάρει μεγάλο βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών. Και που φυσικά απουσίαζε.
Τέλος, το βραβείο σκηνοθεσίας κέρδισε ο Πολωνός Πάβελ Παβλικόφσκι για τον «Ψυχρό πόλεμο», ένα ερωτικό δράμα με φόντο την Πολωνία και την Γαλλία του ψυχρού πολέμου, το οποίο ανήκε στις καλύτερες ταινίες της διοργάνωσης και σε εκείνες που έχουν εμπορικές προδιαγραφές.
Στο κόκκινο χαλί πάντως, ο απόλυτος σταρ ήταν ο Αμερικανός σκηνοθέτης Τέρι Γκίλιαμ ο οποίος μαζί με τους ηθοποιούς της ταινίας του «Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Δον Κιχώτη», τον Ανταμ Ντράιβερ, τον Τζόναθαν Πράις, την Ρόσι Ντε Πάλμα, τον Στέλαν Σκάσγκαρντ και τον Σέρχι Λόπεζ ζούσε την μεγάλη στιγμή της ζωής του. Το φεστιβάλ φιλοξένησε την πιο φιλόδοξη ταινία της καριέρας του για το κλείσιμο της αυλαίας. Και ο Γκίλιαμ, γνωστός για το παρδαλό χιούμορ του έκανε σαν παιδάκι. Χόρευε, γέλαγε, χοροπηδούσε, έκανε τον μαέστρο.
Είκοσι οκτώ χρόνια περίμενε αυτή την στιγμή γιατί 28 χρόνια πάλευε να γυρίσει αυτήν ταινία. Μετά από μια σειρά απίστευτων βασάνων και ταλαιπωριών τα κατάφερε.
Τα βραβεία
Χρυσός Φοίνικας
Shoplifters, Xιροκάζου Κόρε Εντα
Μεγάλο βραβείο της επιτροπής
BlacKKKlansman, Σπάικ Λι
Ειδικός Χρυσός Φοίνικας
La livre d’ image, Ζαν Λικ Γκοντάρ
Βραβείο σκηνοθεσίας
Ψυχρός Πόλεμος, Πάβελ Παβλικόφσκι
Βραβείο ανδρικής ερμηνείας
Μαρτσέλο Φόντε, Dogman
Βραβείο γυναικείας ερμηνείας
Σαμάλ Γιεσλιάμοβα – Ayka
Βραβείο σεναρίου (εξ’ημισείας)
Lazzaro Felice, Αλίς Ροχρβάχερ
Three faces, Ναντέρ Σάιβερ, Τζαφάρ Παναχί
Βραβείο της επιτροπής
Καπερναούμ, Ναντίν Λαμπακί
Χρυσή Κάμερα
Girl του Ντε Λούκας Ντοντ
Xρυσός Φοίνικας μικρού μήκους
All these creatures, Τσαρλς Γουίλιαμς
