Κάννες, αποστολή

Το πορτρέτο ενός εφιαλτικού αλλά συγχρόνως γοητευτικού κατά συρροήν δολοφόνου έπλασε ο προκλητικότατος – ως συνήθως – Δανός σκηνοθέτης Λαρς Φον Τρίερ στην ταινία «The house that Jack build» που προβλήθηκε το βράδυ της Δευτέρας, εκτός συναγωνισμού, στο φεστιβάλ.

Σοκαριστικά βίαιη, με αρκετή ψευδοφιλοσοφία και διεστραμμένο χιούμορ, η «άρρωστη» αυτή ταινία ακολουθεί τα βήματα ενός καλλιεργημένου πολιτικού μηχανικού ο οποίος παρασύρει τα θύματά του σκοτώνοντάς τα με τον πιο σαδιστικό τρόπο. Μαθαίνουμε για τις φρικώδεις πράξεις του, τις οποίες και βλέπουμε με όλες τις λεπτομέρειες, μέσα από την αφήγηση του δολοφόνου προς ένα πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα αποκαλύπτεται στο τέλος της ταινίας.

Ο ανεκδιήγητος ρεαλισμός των δολοφονιών συνδυάζεται με την γενικότερη φιλοσοφία του δολοφόνου για την ζωή, τον έρωτα, τον θάνατο, τις Τέχνες. Από την μία ο Τζακ αναλύει το αστείρευτο ταλέντο του πιανίστα Γκλεν Γκουλντ και του Βόλφγκανγκ Γκέτε, από την άλλη μαρκάρει με κόκκινο μαρκαδόρο τα γυμνά στήθη μιας γυναίκας και εν συνεχεία τα τεμαχίζει. Το ένα στήθος μάλιστα το μετατρέπει σε πορτοφόλι του. Και αυτό είναι ένα από τα λιγότερο φρικώδη εγκλήματά του.

Ο Τζακ τον οποίο υποδύεται σε μια πολύ δυνατή στιγμή του ο Ματ Ντίλον, είναι μέγας θαυμαστής των Τεχνών και πιστεύει ότι όλοι οι μεγάλοι ηγέτες του κόσμου που κατάφεραν να ασκήσουν επιρροή στον κόσμο, είναι από μόνοι τους μια μορφή τέχνης. Πλάνα του Χίτλερ, του Στάλιν καιν του Μάο Τσε Τουνγκ συνοδεύουν την αφήγησή του.

Ο Λαρς Φον Τρίερ ήρθε τελικά στο φεστιβάλ το οποίο τον είχε αποκλείσει το 2011 όταν είχε κάνει φιλοναζιστικές δηλώσεις με αφορμή, τότε, την ταινία του «Μελαγχολία». Δεν παραχώρησε συνέντευξη Τύπου αλλά θα δώσει προσωπικές συνεντεύξεις προς κάποιους δημοσιογράφους.

Στην επίσημη προβολή της ταινίας πάντως, το βράδυ της Δευτέρας, δεκάδες θεατές έφυγαν από την αίθουσα στη πρώτη ώρα της ταινίας η οποία διαρκεί 2.35’. Οπως χαρακτηριστικά έγραψε το Variety «αυτό για τον Φον Τρίερ ισοδυναμεί με χειροκρότημα ορθίων.»

Σπάικ Λι εναντίον Ντόναλντ Τραμπ

Εντός διαγωνισμού μετά από πάρα πολλά αρκετά χρόνια στo επίσημο τμήμα του φεστιβάλ Καννών (η τελευταία ταινία του που διαγωνίστηκε είναι ο «Πυρετός της ζούγκλας» το 1991), ο αφρομαερικανός σκηνοθέτης Σπάικ Λι παρουσίασε σήμερα την τελευταία ταινία του «BlacKkKlansman».

Με φόντο το Κολοράντο της δεκαετίας του 1970, η ταινία καταγράφει όλες τις παμπόνηρες δραστηριότητες ενός πανέξυπνου και φοβερά cool Μαύρου αστυνομικού (Τζον Ντέιβιντ vΓουόσινγκτον), ο οποίος κατόρθωσε να ξεγελάσει την Κου Κλουξ Κλαν και με την βοήθεια ενός λευκού συναδέλφου του (Ανταμ Ντράιβερ) εξάρθρωσε ένα παράρτημά της.

Αν και η ταινία διακρίνεται από έντονο χιούμορ – η ιδέα από μόνη της είναι αστεία – το θέμα που θίγει είναι πολύ σοβαρό, ιδιαίτερα στις μέρες μας που οι εθνικιστικές και φιλοναζιστικές οργανώσεις οργιάζουν στην Ευρώπη και φυσικά στην Αμερική.

Η ταινία εξάλλου κλείνει με αυθεντικά στιγμιότυπα από την τραγωδία στο Σάρλοτσβιλ, όταν ο 20χρονος νεοναζιστής Τζέιμς Αλεξ Φιλντς σκότωσε με το αυτοκίνητό του μια γυναίκα και τραυμάτισε 19 ακόμη ανθρώπους σε διαδήλωση ακροδεξιών.

Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναντ Τραμπ δεν καταδίκασε ολοκληρωτικά την πράξη, προέκυψε στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Λι ο οποίος μάλιστα «φωτογράφισε» τον Πρόεδρο Τραμπ χρησιμοποιώντας επανειλημμένα την έκφραση «motherfucker».