Εσκαψε όσο κανείς άλλος στα ενδόμυχα της ανθρώπινης ψυχής, ήταν μια τρομερή προσωπικότητα, μια διάνοια που σκηνοθέτησε ταινίες οι οποίες έχουν σημαδέψει εκατομμύρια κόσμο εφ’ όρου ζωής. Ηταν όμως –όπως συμβαίνει συχνά με προσωπικότητες τέτοιου μεγέθους – και ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος. «Ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν είχε γεννηθεί οργισμένος» όπως μας είπε ο βιογράφος του Μίκαελ Τιμ, ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που ο σκηνοθέτης αριστουργημάτων όπως η «Εβδομη σφραγίδα», «Περσόνα» και «Η σιωπή» πραγματικά εμπιστευόταν. «Κάποτε μάλιστα λιποθύμησε από τον θυμό του. Δεν άντεξε τις δυσκολίες και την ασυνενοησία, ήταν άπειρος. Ηταν πολύ νέος τότε και σκηνοθετούσε στο θέατρο.»

Ενας άλλος έμπιστος του Μπέργκμαν ήταν η Μαρί Νίρεροντ, η οποία τον γνώρισε ως δημοσιογράφος το 1983 για μια συνέντευξη για την Σουηδική Τηλεόραση και παρότι αρχικώς τον φοβόταν, τελικά κέρδισε την φιλία του και σκηνοθέτησε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν, το «Νησί του Μπέργκμαν» (Bergman Island). Το εν λόγω ντοκιμαντέρ προβλήθηκε την Πέμπτη 19 Απριλίου στο Αστορ παρουσία της Μ. Νίρεροντ και του Μ. Τιμ οι οποίοι βρίσκονται στην Αθήνα για το τριήμερο αφιέρωμα στον Ινγκμαρ Μπέργκμαν με αφορμή τα 100 χρόνια από την γέννησή του στις 14 Ιουλίου 1918 στην Ουψάλα (πέθανε στις 30 Ιουλίου του 2007 στο νησί Φάρο που είναι το βεβίως, το «Νησί του Μπέργκμαν»). Το αφιέρωμα πραγματοποιείται στις αίθουσες Αστορ και Ανδόρα (δείτε πρόγραμμα στο τέλος) και η συνάντηση των Νίρεροντ –Τιμ με τους δημοσιογράφους έγινε στον πανέμορφο και εξαιρετικά φιλόξενο χώρο της σουηδικής πρεσβείας στην περιοχή της Ακροπόλεως.
Μια κουβέντα με ανθρώπους που γνώρισαν αυτόν τον θρύλο μπορεί να μην συγκρίνεται με μια κουβέντα με τον ίδιο τον θρύλο, δεν παύει όμως ν’ ανοίγει τους ορίζοντές σου σε σχέση με την ζωή του. Μαθαίνεις πολλά για τον χαρακτήρα του, αντιλαμβάνεσαι ότι πολλές από τις φήμες που τον ακολουθούν ίσως και να είναι λανθασμένες. Αυτό που εισπράξαμε μιλώντας με τους αυτούς ανθρώπους που τον γνώρισαν ήταν ότι ο Μπέργκμαν υπήρξε μια εξαιρετικά αντιφατική προσωπικότητα που άλλοτε έλεγε το ένα και άλλοτε το άλλο.
Η σχέση του με τον Θεό για παράδειγμα, άλλαζε πολύ εύκολα. Ενώ από τη μια απέρριπτε συνεντεύξεις επειδή δεν ήθελε να μιλήσει –ή να ακούσει- για τον Θεό, από την άλλη το ζήτημα της θρησκείας τον προβλημάτιζε, όπως φάνηκε σε ένα από τα μεγάλα αριστουργήματά του, τους «Κοινωνούντες» (ή «Χειμωνιάτικο φως»). Επίσης, όταν πια είχε μεγαλώσει, ο Μπέργκμαν άρχισε να μελετά ενδελεχώς τον μυστικιστή Σουηδό συγγραφέα Σβίντεν Μπορ λέγοντας, σύμφωνα με τον Τιμ, «τον διαβάζω γιατί θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος».
Και ναι, ο Ινγκμαρ Μπέργγκαν δεν είχε υπάρξει και τόσο καλός άνθρωπος · σίγουρα όχι ως οικογενειάρχης. Παντρεύτηκε πέντε φορές, έκανε εννέα παιδιά, τα πρώτα τέσσερα με την ίδια γυναίκα, την Ελεν Λόνστρομ, την οποία εν τέλει εγκατέλειψε, όπως και τα παιδιά του. Οταν όμως η Νίρεροντ την πλησίασε για συνέντευξη μετά από προτροπή του Μπέργκμαν («θα σου δώσει καυτό υλικό για το θέμα σου!»), η πρώην σύζυγος είπε τα καλύτερα λόγια για αυτόν: «Μη γράψεις τίποτε κακό για τον Ινγκμαρ» της είπε. «Είναι καλός άνθρωπος». Να λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο για τον σκηνοθέτη: κρατούσε επαφή με τους παλιούς του έρωτες και μάλιστα εδώ βρίσκεις και το χιούμορ που επίσης είχε.: «Να μην είσαι καλός με τις νυν αλλά με τις πρώην» έλεγε. «Εχει περισσότερο ενδιαφέρον.»
Ένα ακόμη στοιχείο που μπορέσαμε να ξεκαθαρίσουμε σε σχέση με τον Μπέργκμαν, είναι η περιβόητη σχέση του με τον ναζισμό. Δεν υπήρχε καμία σχέση, οι δύο Σουηδοί επισκέπτες ήταν κατηγορηματικοί. Ο αδελφός του ήταν εκείνος που υποστήριζε τον Χίτλερ και ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν είχε μια έντονη απέχθεια προς την πολιτική ως αντίδραση προς τον πάστορα πατέρα του ο οποίος είχε εμμονή μαζί της και συζητούσε για πολιτική σε καθημερινή βάση (ωστόσο ούτε ο πατέρας του ήταν υποστηρικτής του ναζισμού όπως επεσήμαναν και οι δύο επισκέπτες).
Οι Τιμ και Νόρεραντ αναφέρθηκαν επίσης στην περιβόητη αυτοεξορία του Μπέργκμαν στην Γερμανία εξαιτίας ενός περίπλοκου φορολογικού ζητήματος που προέκυψε μετά την παγκόσμια επιτυχία ενός άλλου θαυμάσιου έργου του, του «Σκηνές από έναν γάμο». «Δεν είχε κάνει κάτι παράνομο και δεν κατηγορήθηκε ποτέ. Ομως έφυγε επειδή ένιωσε ότι η τότε πολιτική σκηνή επεδίωκε τον εξευτελισμό του.» Πρώτα πήγε στο Παρίσι, μετά στο Λος Αντσελες και κατέληξε στο Μόναχο προτού φυσικά κάποια στιγμή επιστρέψει στην χώρα του.
Το μεγαλύτερο σοκ στη ζωή του Μπέργκμαν προήλθε από τον θάνατο της τελευταίας γυναίκας του, Ινγκριντ, η οποία ήταν κατά πολλά χρόνια μικρότερή του και με την οποία ο Μπέργκμαν ήταν μαζί από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η Ινγκριντ πέθανε το 1995 και ο θάνατός της του προκάλεσε ταραχή διότι ο Μπέργκμαν πίστευε ότι εκείνη θα ήταν η συνέχεια του μετά τον δικό του θάνατο και όχι το αντίθετο. «Ο Μπέργκμαν μπορούσε να ελέγξει τα πάντα αλλά δεν μπορούσε να ελέγξει τον θάνατο». Μάλιστα, σύμφωνα με την ντοκιμαντερίστρια, ο μόνος όρος που έθεσε ο Μπέργκμαν για να γυριστεί το «Νησί του Μπέργκμαν» ήταν να μην γίνει καμία απολύτως ερώτηση για την Ιγκριντ. «Δεν ήθελε να κλάψει μπροστά στην κάμερα» είπε χαρακτηριστικά.
Και όσο για τον κινηματογραφιστή ή αν θέλετε τον σινεφίλ Ινγκμαρ Μπέργκμαν, του άρεσαν τα αμερικανικά γουέστερν και θεωρούσε ότι ο Αντρέι Ταρκόφσκι ήταν ο σημαντικότερος σκηνοθέτης στον κόσμο. Δεν τον συνάντησε όμως στην Σουηδία όπου ο Ταρκόφσκι γύρισε το κύκνειο άσμα του, την «Θησεία». Ο λόγος; «Είναι προτιμότερο να μην γνωρίζεις τους μύθους σου για να μην χαλάσει η εικόνα που έχεις για τους μύθους σου.»_