Να, που στο τέλος της χιλιετίας η πολιτική ορθότητα εισβάλλει προς στιγμήν και στα βαζάκια με τις ενυδατικές κρέμες


«Υπάρχουν 3 δισεκατομμύρια γυναίκες που δεν μοιάζουν με σούπερ μόντελ και μόνο οκτώ που μοιάζουν!». Αυτή η υποσημείωση συνοδεύει την… πολιτικώς ορθή καμπάνια του Body Shop. Η βρετανική φίρμα καλλυντικών έρχεται να υπενθυμίσει ότι μέσα από τις δεκαετίες το γυναικείο σώμα έχει υποστεί μια σειρά «πιέσεις» στον βωμό τής εκάστοτε μόδας. Εχει δεθεί ασφυκτικά, έχει καταπιεστεί σε κορσέ, έχει φουσκώσει, έχει φασκιωθεί, έχει μαυρίσει, έχει ασπρίσει… Δεν θα ήταν προτιμότερο, αναρωτιέται, να κρίνουν τις γυναίκες για την προσωπικότητά τους, για τον τρόπο που γεύονται τη ζωή;


Και ενώ όλα σήμερα τείνουν… προς τις ιδανικές διαστάσεις, η εν λόγω εταιρεία καλλυντικών αποφασίζει αυτήν τη φορά να μην «παραμυθιάσει» τις επίδοξες πελάτισσες. Η τελευταία καμπάνια της δεν πουλά υποσχέσεις ­ όπως μας είχαν συνηθίσει ως τώρα οι περισσότερες φίρμες τεχνητού καλλωπισμού ­ και δηλώνει ότι η αυτεκτίμηση απλώς δεν μπορεί να τοποθετηθεί πάνω σε ζυγαριά.


Είναι τρομερό, λέει, μόνο να σκεφθεί κανείς ότι κάποτε ράβαμε τα ρούχα στα μέτρα μας και τώρα κόβουμε και ράβουμε το σώμα μας στα μέτρα του ρούχου! Τα περιοδικά και η τηλεόραση μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι μόνο ένα νούμερο είναι της μόδας… το μικρότερο. Μας έχουν πείσει ότι για να είσαι αποδεκτός, πρέπει να συρρικνωθείς.


Η Αννίτα Ρόντικ, η «ψυχή» της εταιρείας, ισχυρίζεται ότι είναι καιρός οι γυναίκες να αντισταθούν απέναντι σε μια κοινωνία που τις θέλει όλες… πανομοιότυπες. Μοναδικό αλλά πανίσχυρο όπλο τους, όπως αναφέρει η ίδια, η εκτίμηση για τον ίδιο τους τον εαυτό. Η οποία φυσικά δεν μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα βαζάκι κρέμας νυκτός ή σε ένα ρίμελ.


Το διαφημιστικό – ενημερωτικό φυλλάδιο «Full Voice», που συνοδεύει την καμπάνια, δεν υπόσχεται στις αναγνώστριες δείγμα από τη νέα γκάμα κραγιόν αλλά ένα δωρεάν… λίφτινγκ, που δεν είναι άλλο από το γέλιο. Αλλα φλέγοντα θέματα που θίγει είναι η εξέλιξη του… γυναικείου είδους, οι διαφορές χαμηλής και υψηλής αυτεκτίμησης μαζί με τα κοινωνικά συμπτώματά τους, πορτρέτα ανορεξικών μοντέλων (προς αποφυγήν). Απώτερος στόχος του να θυμίσει ότι απλώς υπάρχουν άνθρωποι σε κάθε σχήμα και μέγεθος.