Απερίγραπτο το πόσο ευχάριστη ήταν η αύρα που άφησε πίσω της η Ισπανίδα καλλιτέχνιδα Ρόσι Ντε Πάλμα μετά την συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Γαλλικό Ινστιτούτο την Παρασκευή το μεσημέρι. Είναι τελικά ωραίο να εισπράττεις κάτι όπως ακριβώς, ενστικτωδώς ίσως, το περιμένεις.

Η Ντε Πάλμα, το αγαπημένο κορίτσι του συμπατριώτη της Πέδρο Αλμοδόβαρ ο οποίος την έκανε διάσημη μέσα από πολλές ταινίες του όπως οι «Λαβύρινθος του πάθους», «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» και «Ψηλά τακούνια», είναι άνθρωπος χιουμορίστας αλλά συγχρόνως προσγειωμένος, με φιλοσοφημένες απόψεις γεμάτες ομορφιά και χαμόγελο για την ζωή και βαθύτατα καλλιεργημένος.

Η 54χρονη καλλιτέχνιδα με την πιο διάσημη μύτη στον κόσμο (για την οποία δηλώνει πολύ υπερήφανη) βρέθηκε στην Αθήνα καλεσμένη του Γαλλόφωνου Φεστιβάλ Κινηματογράφου που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες και της Strada Films που θα διανείμει την ταινία της «Ωραίο μου διαζύγιο» (παίζεται στο φεστιβάλ).

Αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη της Ντε Πάλμα στην Αθήνα. Στην Ελλάδα είχε ξαναβρεθεί πριν από χρόνια στη Μύκονο.«Περιμένω πως και πώς να βρεθώ στα σημεία που γνωρίζω και θαυμάζω αλλά δεν έχω δει ποτέ» είπε. «Υπάρχουν τόσα αρχαία μνημεία και είναι υπέροχο να αισθάνεται κανείς τους παλμούς της Ακρόπολης.»

Η φιλοσοφία της; «Βρίσκομαι στην Ελλάδα, άρα νιώθω Ελληνίδα» είπε χαρακτηριστικά «χορεύοντας» με χαριτωμένη άνεση ανάμεσα στα ισπανικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Η Ρόσι Ντε Πάλμα δεν πιστεύει στα σύνορα. «Αισθάνομαι παγκόσμια» είπε όχι μόνον μία αλλά αρκετές φορές. «Μου αρέσει αυτός ο πλανήτης κι αν ποτέ ο κόσμος αρχίσει να τον εγκαταλείπει για άλλους πλανήτες, εγώ δεν θα το κάνω. Θα μείνω εδώ στη Γη!»
Γεννημένη στην Μαγιόρκα τον Σεπτέμβριο του 1964, η Ντε Πάλμα από μικρή ένιωθε την ανάγκη «για αμφισβήτηση, μου άρεσαν και μου αρέσουν τα ταρακουνήματα στα πράγματα. Είμαι σαν την ντουλάπα. Δεν σταματάς ποτέ να την βάζεις σε τάξη. Η περιέργεια εξάλλου είναι η πηγή της νεότητας και εγώ νιώθω ακόμα μέσα μου παιδί. »
Όταν ενηλικιώθηκε έφυγε για την Μαδρίτη και υπήρξε τραγουδίστρια επιτυχημένου ποπ συγκροτήματος την εποχή που αναπτύχθηκε το κίνημα της Movida στην Ισπανία, μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο.

Έτσι εξάλλου την ανακάλυψε ο Αλμοδόβαρ αναπτύσσοντας μαζί της μια πλούσια και υγιή συνεργασία. «Χαίρομαι που έζησα την έκρηξη του κινήματος της Movida» είπε η Ντε Πάλμα «γιατί τότε γίνονταν τόσα πολλά πράγματα χωρίς κανείς να αναρωτιέται για τα γιατί και τα πως. Απλώς γίνονταν και ήταν πανέμορφα. Δεν υπήρχαν φύλλα και διακρίσεις αντρών –γυναικών, ήμασταν καλλιτέχνες χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία.»

Kαι το σημαντικότερο; Εκείνα τα έργα που έγιναν τότε, είχαν διάρκεια στον χρόνο. Η ηθοποιός ανέφερε ως παράδειγμα τον ενθουσιασμό της 19χρονης κόρης της όταν άρχισε να ανακαλύπτει ταινίες της γυρισμένες στη δεκαετία του 1980. «Έμεινε έκθαμβη από το πόσο καλά μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί τους.»

Φυσικά, ακόμα και σ’ εκείνη την εποχή της απόλυτης ελευθερίας, δεν ήταν όλα ρόδινα στην Ισπανία. «Το Aids είχε αρχίσει να κτυπά τον κόσμο και τα θύματα από τα ναρκωτικά ήταν αμέτρητα. Αλλά αυτά πάνε μαζί. Σε κάθε ταξίδι υπάρχει μια επικίνδυνη όψη και η Movida δεν ήταν εξαίρεση

Σήμερα η Ρόσι Ντε Πάλμα δηλώνει «ερωτευμένη με την Μαρία Κάλλας». Πριν από λίγο καιρό στο Πίκολο Τεάτρο του Μιλάνου επιμελήθηκε ένα θέαμα όπου ο ήχος από τα λόγια μιας συνέντευξης της Κάλλας που βρήκε στο Υοutube, συνδέεται με την εικόνα της ενώ τραγουδά.

«Στη συνέντευξη μιλούσε για την μοναξιά και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε» είπε η Ντε Πάλμα η οποία όταν ζούσε στο Παρίσι, το σπίτι της βρισκόταν κοντά σε εκείνο της Κάλλας. Είναι στενή φίλη του Κώστα και της Μισέλ Γαβρά και με την τελευταία έχει συνεργαστεί επαγγελματικά.

Σε ανάλογη ερώτηση η Ρόσι Ντε Πάλμα δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική στο σύγχρονο πρόσωπο των πολιτικών, στη «ράτσα των δεινοσαύρων» όπως τους αποκάλεσε. «Νομίζω ότι όλοι έχουμε βαρεθεί τον στείρο τρόπο με τον οποίο μας εκπροσωπούν, με τις ηλίθιες συγκρούσεις τους και την αδιαφορία τους πάνω στα πραγματικά προβλήματα του κόσμου. Στη Γαλλία, στην Ισπανία και στην Αμερική βρίσκεις σήμερα παντού αστέγους.»
Μίλησε ακόμα και για τους αγώνες των συνταξιούχων στην Ισπανία που διαδηλώνουν διαρκώς για τις αδικίες που ζουν σε καθημερινή βάση. «Όλα είναι ανάποδα πλέον. Εκεί που θα περίμενες ότι τα παιδιά και τα εγγόνια θα στήριζαν τους παππούδες και τις γιαγιάδες, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όμως στο τέλος θα έρθει το φως και όλα τα στραβά θα διορθωθούν.»
Και όταν προέκυψε το ζήτημα των κακοποιημένων γυναικών στην Αμερική, η Ντε Πάλμα. προτίμησε να δώσει έμφαση σε αυτό που -κατά την γνώμη της- χρειάζεται να γίνει και είναι «η αλληλεγγύη ανάμεσα στις γυναίκες. Αντί οι γυναίκες να ζητάμε πράγματα από τους άντρες, καλύτερα να προσπαθούμε να λύνουμε τα δικά μας προβλήματα κοιτάζοντας μέσα μας. Εγώ έμαθα να ζω χωρίς άντρες. Καλά είναι και χωρίς αυτούς»
Κινήματα τύπου Metoo, η Ντε Πάλμα φυσικά τα καταλαβαίνει αλλά δεν μπορεί να μην επισημάνει το αυτονόητο που πολλοί τείνουν να ξεχνούν: «Όλοι έχουμε τα δικαίωμα της επιλογής. Όταν μας ενοχλεί κάτι είναι προτιμότερο να το καταγγείλουμε την ώρα που συμβαίνει και όχι να περιμένουμε να περάσουν 20 χρόνια για να το κάνουμε!»