68o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου: Αυλαία με …καρτούν

Aυλαία έναρξης το βράδυ της Πέμπτης για το κορυφαίο γερμανικό κινηματογραφικό φεστιβάλ, που εφέτος γιορτάζει τα 68^α γενέθλιά του. Με διάθεση χαρωπή και μεγάλο χαμόγελο. Ταινία έναρξης της διοργάνωσης το «Isle of Dogs» (σ.σ. «Νήσος των σκύλων») που είναι κινούμενα σχέδια. Πρωτιά για το Φεστιβάλ Βερολίνου, την οποία όπως συνηθίζει να κάνει, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ντίτερ Κόσλικ, υποστηρίζει με θέρμη. «Είμαι ενθουσιασμένος που η Μπερλινάλε θα ανοίξει για πρώτη φορά στην ιστορία της με κινούμενα σχέδια και για δεύτερη με ταινία του Γουές Αντερσον, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να σκλαβώνει τις καρδιές του κοινού, όπως θα συμβεί και με αυτήν την ταινία» είχε δηλώσει ο Κόσλικ όταν πριν από μερικούς μήνες είχε ανακοινωθεί ο τίτλος της ταινίας έναρξης.

Όπως φαίνεται και στον τίτλο του, το «Isle of Dogs» είναι μια …σκυλίσια ιστορία με φόντο ένα νησί. Πρόκειται για τα σκυλιά μιας μεγαλούπολης ονόματι Megasaki City, τα οποία, σύμφωνα με απόφαση του διεφθαρμένου δημάρχου της, καταλήγουν σε ένα νησί σκουπιδιών. Ομως ένας από τους φύλακες του δημάρχου, ο Ατάρι, θα ταξιδέψει στο νησί προκειμένου να ανακαλύψει τα ίχνη του δικού του σκύλου, του Σποτς. Το ταξίδι που θα ακολουθήσει θα είναι καθοριστικό όχι μόνο για το δικό τους μέλλον, αλλά για εκείνο όλων των σκυλιών.

Ακρως επίκαιρη ταινία φυσικά, αν κρίνουμε από την βαρβαρότητα πολλών ανθρώπων απέναντι όχι μόνον στα σκυλιά αλλά γενικότερα στα ζώα.

Οσο για τον Αντερσον, ιδιαίτερες συστάσεις δεν χρειάζεται. Ανήκει στους πιο ιδιόρρυθμους και ενδιαφέροντες αμερικανούς σκηνοθέτες των τελευταίων χρόνων. Η ικανότητά του να συνδυάζει το χαμόγελο με τη μελαγχολία με έναν ξεχωριστό, εντελώς δικό του τρόπο, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του. Οι ταινίες του είναι μικρά ή μεγάλα κομψοτεχνήματα και σχεδόν όλες τους έχον αγαπηθεί στην Ελλάδα: η «Οικογένεια Τένεμπαουμ», το «Ταξίδι στο Darjeeling» και το «Ξενοδοχείο Grand Budapest», που το 2014 «άνοιξε» το 64ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, απέσπασε την Αργυρή Αρκτο (το μεγάλο βραβείο της επιτροπής) και ακολούθως έφτασε μέχρι τα Οσκαρ με εννέα υποψηφιότητες και τέσσερα βραβεία (κοστούμια, μακιγιάζ / κομμώσεις, μουσική – Αλεξάντρ Ντεσπλά – και σκηνογραφία).

Η ταινία του Αντερσον προβάλλεται εντός διαγωνισμού μαζί με 18 ακόμα ταινίες από όλο τον κόσμο, αρκετές από τις οποίες σε παγκόσμια πρεμιέρα. Οι υπόλοιπες ταινίες είναι οι εξής:

3 Tage in Quiberon (Τρεις μέρες στην Κιμπερόν, σκηνοθεσία Eμιλι Ατέφ (Γερμανία/ Αυστρία/ Γαλλία)

Ang Panahon ng Halimaw (Η εποχή του διαβόλου) σκηνοθεσία Λαβ Ντίαζ (Φιλιππίνες)

Damsel, σκηνοθεσία Ντέιβιντ και Νέιθαν Ζέλνερ (ΗΠΑ)

Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot (Μη φοβάσαι δεν θα πάει μακριά περπατώντας) σκηνοθεσία Γκας Βαν Σαντ (ΗΠΑ)

Dovlatov σκηνοθεσία Αλεξέι Γκέρμαν Τζούνιορ (Ρωσία/ Σερβία/ Πολωνία)

Eva, σκηνοθεσία Μπενουά Ζακό (Γαλλία/ Βέλγιο)

Figlia mia (Κόρη μου) σκηνοθεσία Λάουρα Μπισπούρι (Iταλία /Γερμανία/ Ελβετία)

Las herederas (Οι κληρονόμοι) σκηνοθεσία Mαρτσέλο Μαρτινέσι (διεθνής συμπαραγωγή)

In den Gängen (Στους διαδρόμουs) σκηνοθεσία Tόμας Στούμπερ (Γερμανία)

Khook (Γουρούνι) σκηνοθεσία Mάνι Χαγκλιγκί (Iράν)

Mein Bruder heißt Robert und ist ein Idiot (Ο αδελφός μου λέγεται Ρόμπερτ και είναι ηλίθιος) σκηνοθεσία Φίλιπ Γκρόνινγκ (Γερμανία/ Ελβετία/ Γαλλία)

Museo (Mουσείο) σκηνοθεσία Αλόνσο Ρουίζπαλάσιος (Mεξικό)

La prière (Ο παίκτης) σκηνοθεσία Σεντρίκ Καν (Γαλλία)

Toppen av ingenting (Ακίνητη περιουσία) σκηνοθεσία Mανς Mάνσον ,Αξελ Πέτερσεν (Σουηδία/ Αγγλία)

Touch Me Not (Μη μ’ αγγίζεις) σκηνοθεσία Αντίνα Πιντιλίε (διεθνής συμπαραγωγή)

Transit σκηνοθεσία Κρίστιαν Πέτσχολντ (Γερμανία/ Γαλλία)

Twarz (Ληστεία) σκηνοθεσία Mαλγκορζάτα Ζουμόφσκα (Πολωνία)

Utøya 22. juli (U –22 Ιουλίου) by Eρικ Πόπε (Noρβηγία)

7 Days in Entebbe (Επτά μέρες στο Εντεμπε) του Χοσέ Παντίλα (ΗΠΑ/ Αγγλία)

Ága, σκηνοθεσία Μίλκο Λαζάροφ (Βουλγαρία/ Γερμανία/ Γαλλία)

Black 47 σκηνοθεσία Λανς Ντέιλι (Ιρλανδία/ Λουξεμβούργο)

Eldorado, σκηνοθεσία Mάρκους Ιμχουφ (Ελβετία/ Γερμανία) –ντοκιμαντέρ

Unsane by Steven Soderbergh (ΗΠΑ)