στη μπούκα

Το φθινόπωρο στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού: Ο Δημήτρης Μαυρίκιος επιστρέφει στον Πιραντέλο και παρέα με τους ήχους του Μάνου Χατζιδάκι σκηνοθετεί και παίζει (;)…

nnn

«Ναι, σκέφτομαι να είμαι στη σκηνή. Θα μειωνόταν η πειθώ της παράστασης αν κάποιος άλλος με υποδυόταν ως σκηνοθέτη της. Το ζητάει το ίδιο το έργο. Δεν φιλοδοξούσα ποτέ να παίξω. Μα πρέπει…

nnn

Ομως πριν με φανταστώ ηθοποιό, κλείνω ως μεταφραστής λογαριασμούς που προέκυψαν από «στραβά της ζωής». Εκδίδεται η έμμετρη μετάφρασή μου της «Κόλασης» του Δάντη (που ξεκίνησα προ ναυαγίου της παραγωγής στο Εθνικό το 2013). Βγαίνω και δικαιωμένος από μια εντεκάχρονη δικαστική περιπέτεια, που θέλησε κάποια κυρία παντελώς άγνωστή μου, διαμηνύοντας παντού ότι της είχα κλέψει τη… μετάφρασή μου της ρακίνειας «Ανδρομάχης» για την Επίδαυρο.

nnn

Η μουσική του Χατζιδάκι για το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» αποτελεί για εμένα ιερή αναφορά. Μ’ αυτήν ξεκίνησαν όλα. Ημουν παιδί ακόμα, όταν εξαιτίας της πρωτοάκουσα ένα εύηχο όνομα: Pirandello, τον πρώτο θεατρικό συγγραφέα που μάθαινα ποτέ μου και που έμελλε να είναι καθοριστικός στη ζωή μου. Εσπασα τον κουμπαρά μου και τόλμησα να αγοράσω το 45στροφο δισκάκι που περιέκλειε τον θησαυρό. Ηταν τόλμημα «αιρετικού» παιδιού μπρος στην αριστεροφροσύνη μιας οικογενειακής δισκοθήκης κατακλυσμένης από Σοστακόβιτς, Χατσατουριάν και Θεοδωράκη. Οι νεότεροι αγνοούν την τότε πόλωση στα πολιτικά.

nnn

Το δισκάκι, πρώτο-πρώτο απόκτημα της δισκοθήκης μου χιλιάδων δίσκων που θα ακολουθούσαν, το έχω ακόμα, πλάι στον υπολογιστή, με εξώφυλλο κιτρινισμένο μετά από σχεδόν 60 χρόνια.

nnn

Δεν ξέρω πώς θα ανέβαζα το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» χωρίς να αντλώ έμπνευση απ’ τη θεία μουσική που χάρισε στο έργο αυτό ο Χατζιδάκις. Είμαι ευγνώμων στον Γιώργο Χατζιδάκι που με σπρώχνει άφοβα προς… τα ουράνια του Μάνου σε κοινή πτήση με τον Νίκο Κυπουργό, που για ορισμένες σκηνές της παράστασης ήδη προσαρμόζει, διασκευάζει, ενορχηστρώνει με την ένθεη, θαρρείς, προτροπή του Δασκάλου του, τον οποίο τολμώ να θεωρήσω και δικό μου. Ο Χατζιδάκις ήταν για μένα δάσκαλος τέχνης και ζωής. Εκείνος άλλωστε με έσπρωξε πεισματικά να σκηνοθετήσω την πρώτη μου θεατρική παράσταση το 1980».

nnn

Παίζουν: Λυδία Φωτοπούλου, Ράνια Οικονομίδου, Γιάννης Βογιατζής, Γιούλικα Σκαφιδά, Αλέξανδρος Βάρθης, Νεκτάριος Φαρμάκης. Σκηνικά Δημήτρης Πολυχρονιάδης, κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου.