Η «Αόρατη κλωστή» οδήγησε τον Ντέι-Λιούις για μία ακόμη φορά στις υποψηφιότητες των Οσκαρ (η έκτη του), όπου κατέχει το ρεκόρ του άνδρα ηθοποιού με τα περισσότερα βραβεία στην κατηγορία τού α’ ρόλου (3). Η παρουσία του στις υποψηφιότητες των Οσκαρ συμπίπτει με την εφετινή βρετανική καλλιτεχνική επέλαση στα διασημότερα κινηματογραφικά βραβεία του κόσμου. Εχεις την αίσθηση ότι εφέτος όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εκεί· και όχι μόνον μπροστά από τις κάμερες.
Στην ίδια πεντάδα με τον Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, στην κατηγορία του Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου, βρίσκεται ο Γκάρι Ολντμαν που διεκδικεί το βραβείο για την «Πιο σκοτεινή ώρα», όπου υποδύθηκε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Μία μόνο φορά υποψήφιος στο παρελθόν, για τον ρόλο του κατασκόπου Τζορτζ Σμάιλι στο «Ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» (2011), ο Λονδρέζος Ολντμαν είναι το απόλυτο φαβορί σε αυτή την κατηγορία. Οσο για την ίδια την ταινία, στο σύνολό της μετρά έξι υποψηφιότητες, ανάμεσα στις οποίες και εκείνη των κοστουμιών. Την αναφέρω γιατί υποψήφια είναι η Bρετανίδα Ζακλίν Ντουράν, ήδη κάτοχος Οσκαρ για την «Αννα Καρένινα», η οποία εφέτος είναι υποψήφια εις διπλούν στην ίδια κατηγορία! Η δεύτερη εφετινή υποψηφιότητά της είναι για την «Πεντάμορφη και το τέρας» του Μπιλ Κόντον, μια αμερικανική παραγωγή που ωστόσο γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στα Σέπερτον Στούντιο του Λονδίνου.
Το αποτύπωμα της Μεγάλης Βρετανίας στην πεντάδα των γυναικών που διεκδικούν το Οσκαρ α’ ρόλου είναι εξίσου ισχυρό. Η Λονδρέζα Σάλι Χόκινς είναι η μόνη Βρετανίδα της ταινίας «Η μορφή του νερού» που γύρισε στην Αμερική ο Μεξικανός Γκιγέρμο Ντελ Τόρο και διεκδικεί το βραβείο (αριθμητικά μιλώντας, η παραμυθένιας ατμόσφαιρας ταινία του σκηνοθέτη του «Λαβύρινθου του Πάνα» βρίσκεται στην κορυφή των εφετινών υποψηφιοτήτων με 13). Η Χόκινς έχει υπάρξει υποψήφια β’ ρόλου για τη «Θλιμμένη Τζασμίν» του Γούντι Αλεν.
Στην ίδια κατηγορία, του α’ γυναικείου ρόλου, φιγουράρει και η ιρλανδή ηθοποιός με το παράξενο όνομα Σέρσε Ρόναν, η οποία έγινε για πρώτη φορά γνωστή από την «Εξιλέωση» (2007) του Τζο Ράιτ, για την οποία είχε επίσης προταθεί στην κατηγορία του β’ γυναικείου ρόλου. Η 24χρονη σήμερα Ρόναν, που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά σε ηλικία τριών ετών μετακόμισε στη χώρα των γονιών της, την Ιρλανδία, είναι ηθοποιός από παιδί και μετρά μία ακόμη υποψηφιότητα: για το «Brooklyn» (2015) στην κατηγορία του α’ γυναικείου ρόλου. Τέλος, για το Οσκαρ β’ γυναικείου υπάρχει μια βρετανίδα ηθοποιός που δεν έχει κάνει κινηματογραφική καριέρα: η Λέσλι Μάνβιλ, καταπληκτική ως αυστηρή αδελφή του Ντέι-Λιούις στην «Αόρατη κλωστή».
Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός ότι η Αγγλία εκτός από συμπαραγωγός χώρα σε αρκετές εφετινές ταινίες, τις έχει φιλοξενήσει και για τα γυρίσματά τους. Ο Αμερικανός Πολ Τόμας Αντερσον έφτιαξε μια υπέροχη fifties ατμόσφαιρα Λονδίνου αλλά και Γιόρκσαϊρ στην «Αόρατη κλωστή» (που ωστόσο είναι αμιγώς αμερικανική παραγωγή). Το αναλλοίωτο Λονδίνο βοηθά και στη χωροταξική ακρίβεια της «Πιο σκοτεινής ώρας» με γυρίσματα στο Γκρίνουιτς, στο Μπάκινγκχαμ Πάλας, στη Λεωφόρο Χόρσγκαρντς, στην Ντάουνινγκ Στριτ, αριθμός 10, όπου βρίσκεται η οικία του πρωθυπουργού, και στο Γουέστμινστερ, όπου βρίσκεται το Κοινοβούλιο. Η «Δουνκέρκη» επίσης. Συμπαραγωγή Αγγλίας / Αμερικής / Γαλλίας και Ολλανδίας, γυρίστηκε σε αυθεντικές τοποθεσίες της Αγγλίας και κυρίως στο Ντόρσετ. Ο Κρίστοφερ Νόλαν, ο δημιουργός της, είναι υποψήφιος στην κατηγορία της σκηνοθεσίας, ενώ μια θέση στην πεντάδα δεν κατάφερε να βρεθεί για τον Μάρτιν Μακ Ντόνα, που σκηνοθέτησε στην Αμερική το πολύ καλό δράμα «Οι τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ στο Μιζούρι». Είναι όμως υποψήφιος για το σενάριο της ταινίας, και μάλλον θα το κερδίσει.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ