Η τελευταία ταινία του, «Το τετράγωνο», ήταν ένα από τα must του τελευταίου φεστιβάλ των Καννών _ και δικαίως, αφού εν τέλει κέρδισε τo ανώτατο βραβείο του φεστιβάλ, τον Χρυσό Φοίνικα. Ο Ρούμπεν Εστλουντ, ένας ευφυής κινηματογραφικός δημιουργός από τη Σουηδία, με όραμα και οξεία παρατηρητικότητα, όπως εξάλλου είχε δείξει και στην αμέσως προηγούμενη ταινία του, την «Ανωτέρα βία», είναι ένας από τους εφετινούς καλεσμένους του φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που επίσης παρουσιάζει στο κοινό το σύνολό του έργου του.
Στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, την Τρίτη 7 Νοεμβρίου, το κοινό του φεστιβάλ ήρθε σε επαφή μαζί με αυτόν τον γοητευτικό 40άρη (13.4.1976) που γεννήθηκε στο σχεδόν μονίμως χιονισμένο νησί Στίρσο έξω από το Γκέτεμποργκ και ασχολήθηκε αρχικώς με μικρού μήκους ταινίες για το σκι. Για τον Εστλουντ, όταν μεγαλώνεις σε ένα νησί έχεις ξεκάθαρους περιορισμούς. Ομως αυτοί ακριβώς οι περιορισμοί αποτέλεσαν τελικά σημείο έμπνευσης για τον ίδιο και το έργο του.
Ο δάσκαλος πατέρας του και η μητέρα του που έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην κοινωνιολογία, έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ρούμπεν Εστλουντ. Μάλιστα, η σχέση τους είναι αποτυπωμένη στο σπουδαστικό φιλμ του ιδίου, «Οικογένεια ξανά» (2002), που φέρνει τους γονείς του κοντά μετά από 23 χρόνια χωρισμού. «Και οι δύο ήταν ελεύθεροι τότε», είπε, «οπότε, όπως φαντάζεστε, ήταν λίγο παράξενο. Αναρωτιόσουν αν τελικά θα μπορούσαν να είναι και πάλι μαζί. Η κάμερα μετατράπηκε σε ένα τρίτο πρόσωπο που απλά μας παρατηρούσε και το φιλμ είχε το στήσιμο και τη δραματουργία μιας ρομαντικής κομεντί».
Εμμεσα οι γονείς του ήταν εκείνοι που τον βοήθησαν να αναπτύξει το ένστικτο της παρατηρητικότητας της ανθρώπινης συμπεριφοράς που βλέπουμε στις ταινίες του. Για τον Εστλουντ αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι η στάση, η συμπεριφορά ενός δημιουργού απέναντι στις κινούμενες εικόνες. Οταν κάποιος κριτικός είδε τον «Μογγόλο κιθαριστή», μια άλλη ταινία του Εστλουντ, είπε ότι δεν είναι κινηματογραφική ταινία, αλλά φιλμ κινούμενων εικόνων. «Όμως, αν τελικά μιλάς για κινούμενες εικόνες και όχι για ταινίες, αλλάζοντας ριζικά τους όρους, βρίσκεις τον εαυτό σου πιο ελεύθερο να στοχαστεί γύρω από την ουσία του τι σημαίνει σινεμά».
«Παίζουμε ρόλους ως ανθρώπινα όντα» πιστεύει ο Ρ. Εστλουντ ο οποίος προσπαθώντας ν’ αποδείξει την προσέγγισή του πάνω στην έννοια της κινούμενης εικόνας παρουσίασε ένα βίντεο από το YouTube, στο οποίο ένας οδηγός ταξί, εσφαλμένα προσκαλείται σε μια τηλεοπτική εκπομπή ως ειδικός για το ίντερνετ και ο ίδιος τελικά αποφασίζει να υποδυθεί το ρόλο που κατά λάθος του έχει ανατεθεί. «Οι προσδοκίες με τις οποίες επιβαρυνόμαστε καθημερινά μπορούν να περιορίσουν ποιοι είμαστε πραγματικά. Βλέποντας αυτά τα μικρά βίντεο με τους συνεργάτες μου και απαθανατίζοντας αυτές τις μικρές κινούμενες εικόνες, καταλαβαίνουμε τελικά πώς είναι να είσαι άνθρωπος».
Το «Τετράγωνο» που σύντομα θα δούμε και εμπορικά στις αίθουσες, είναι μια παράξενη ταινία που εκτυλίσσεται σε ένα περιβάλλον υψηλής τέχνης. Για τον σκηνοθέτη στόχος της ταινίας είναι να προκαλέσει στον θεατή «έναν στοχασμό πάνω στον κυνισμό της καθημερινότητας, να μεταδώσει τροφή για σκέψη, να ωθήσει κάποιον στο να συμφωνήσει ή και να διαφωνήσει με αυτό που βλέπει. Και τελικά να αλλάζει τη συμπεριφορά του».