Μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση ρίχνει αυλαία την Κυριακή 5 Νοεμβρίου στο Από Μηχανής Θέατρο. Το «Ασμα Ασμάτων», σε νέα μετάφραση του Χαράλαμπου Μαγουλά, έχει μεταφερθεί στη σκηνή από την ομάδα 3rd person theatre group με ερωτισμό, καθαρή αισθητική και εμπνευσμένες αναφορές. Ο σκηνοθέτης Βαλάντης Φράγκος μας μίλησε για τη σημασία του έρωτα και τη σύγχρονη διάσταση της νέας μετάφρασης του έργου.

Γιατί επιλέξατε να μεταφέρετε το Ασμα Ασματων στη σκηνή του θεάτρου;

«Ο κόσμος του Άσματος είναι ο μόνος κόσμος που πιστεύω. Ένας κόσμος που μιλάει αποκλειστικά για τον άλλον. Που μαθαίνω παρεμπιπτόντως ποιος είμαι, μέσα από τη γνωριμία μου με τον υπόλοιπο κόσμο. Που η ομολογία του έρωτα γίνεται δημόσια και λειτουργεί ως καταπραϋντικό για όσους την ακούν. Που το να θυσιαστώ για κάτι υψηλό θεωρείται ακόμα αρετή. Που ζει όμως αποκλειστικά στη σκηνή».

Τι πιστεύετε ότι προσδίδει στο μνημειώδες κείμενο η νέα μετάφραση του Χαράλαμπου Μαγουλά;

«Η μετάφραση του Χαράλαμπου Μαγουλά καταφέρνει να δώσει στο έργο μια διάσταση εξαιρετικά σημερινή. Άποψη του μεταφραστή ήταν η μετάφραση να είναι όσο το δυνατόν πιο πιστή στο αρχαίο κείμενο και απαλλαγμένη από τον έντονο λυρισμό, ώστε να είναι καθαρός ο ερωτικός- σαρκικός χαρακτήρας του έργου και να αναδύεται αποκλειστικά η ανθρώπινη διάσταση του χωρίς να στερείται ευρύτερων συμβολισμών».

Μπορούμε ακόμη και σήμερα, σε μια εποχής γενικής απομυθοποίησης, να τοποθετούμε τον έρωτα στην πρώτη θέση των ανθρώπινης εμπειρίας;

«Κατά την άποψη μου, θα ήταν αρκετό ένας άνθρωπος να κινείται στη ζωή μόνο από την ανάγκη να ερωτευτεί και ως αποτέλεσμα, να ζει, να δουλεύει, να τρώει και να κοιμάται. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Οι άνθρωποι συνήθως συγχέουν τον έρωτα με την ευτυχία, η οποία υπάρχει κατά στιγμές και αφορά σε άλλα πράγματα. Ο έρωτας υπάρχει πάντα και έχει να κάνει με τον αγώνα και την επιθυμία για ζωή, είναι μια φυσική επιλογή και πρέπει να είναι στην πιο υψηλή θέση».

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση από το έργο;

«Κάθε φορά είναι και διαφορετική: “με γλυκά δώστε μου δύναμη, στυλώστε με, με μήλα· διότι από αγάπη ασθενώ”»

Πώς προέκυψε η συνεργασία του Τhe 3rd person theatre group με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης; Δώστε μας το στίγμα της θεατρικής ομάδας σας; Τι άλλο ετοιμάζετε;

«Συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης υπήρχε και πριν το “Άσμα Ασμάτων”. Είχα δουλέψει εκεί ως ηθοποιός σε μια παράσταση της Ελένης Ευθυμίου στο “Νησί των σκλάβων” του Μαριβώ, στο πρόγραμμα “θέατρο στις απομακρυσμένες περιοχές”. Έτσι, γνωρίζοντας το έργο του ΔΗ.Π.ΘΕ. και της Ελένης Δημοπούλου (καλλιτεχνική Διευθύντρια) μπήκαμε σε μια συνεργασία που έφερε μία περιοδεία του Άσματος στη Δυτική Μακεδονία και παραστάσεις στην Αθήνα».

Η ομάδα «the 3rd person theatre group» δημιουργήθηκε τον Βαλάντη Φράγκο, την Ελένη Ζαραφίδου, και την Αντιγόνη Φρυδά, και έχει παρουσιάσει τα έξης έργα:

2013-4 «Peer Gynt, no man’s land», Χ. Ίψεν, Βραβείο Ibsen Scholarship 2013. Θέατρο Θησείον

2015-6 «Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος» Λ. Τολστόι, Δημοτικό θέατρο Πειραιά.

2017 «Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε» S. Lebaeu, Στέγη Ιδρύματος Ωνάσση, Εφηβικό Φεστιβάλ.

Η ομάδα ετοιμάζει την επόμενη της παραγωγή που θα ανακοινωθεί άμεσα.