Στα καμαρίνια…
nnn
Η Λυδία Κονιόρδου, προτού προλάβει να βγάλει το κοστούμι της παράστασης του Μπομπ Γουίλσον «Λούθηρος, χορεύοντας με τους θεούς» στο Βερολίνο, δέχθηκε συγχαρητήρια από την ομοσπονδιακή υπουργό Πολιτισμού και Media της Γερμανίας, Monika Grutters.
nnn
Αυτός ο επετειακός «Λούθηρος» ακολούθησε την αισθητική του αμερικανού σκηνοθέτη, όπως αποδεικνύεται από την, σχεδόν μη αναγνωρίσιμη, όψη της υπουργού…
nnn
Ο Γκρέγκορι Σόλομον, ή μάλλον ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας με τον ρόλο του στο «Τίμημα» του Αρθουρ Μίλερ (θέατρο Ιλίσια).
nnn
Σύγχρονος ηθοποιός, υψηλών υποκριτικών απαιτήσεων, ο Μιχαλακόπουλος ανήκει στο σπάνιο εκείνο είδος των καλλιτεχνών με τη μεγάλη διάρκεια και την ακόμη πιο μεγάλη συνέπεια –στη ζωή και στην τέχνη.
nnn
Στο «Τίμημα» η Ιωάννα Μιχαλακοπούλου σκηνοθετεί μια καθαρή παράσταση, χωρίς κανένα περιττό φτιασίδι. Μαζί με τον πατέρα της παίζουν ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, ο Χρήστος Σαπουντζής και η Ρένια Λουιζίδου.
nnn
Οσο για το ίδιο το έργο, πράγματι πιάνει τον παλμό της εποχής –άλλωστε γράφτηκε μετά το Κραχ του ’29. Και φέρνει στην επιφάνεια την κρίση στην οικογένεια, θέμα που θα κυριαρχήσει στον 20ό αιώνα.
nnn
Εθνικές βραβεύσεις.
nnn
Ο «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή, η παράσταση για την οποία το Εθνικό Θέατρο συνέπραξε και συνεργάστηκε με το Θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας, συνεχίζει την πορεία του στον κόσμο.
nnn
Κάπου εκεί απέσπασε και το βραβείο καλύτερης παράστασης Crystal Turandot, ένα ανεξάρτητο, μη κρατικό ρωσικό βραβείο που θεσμοθετήθηκε το 1991.
nnn
Αυτός ο δίγλωσσος και εξαιρετικά ενδιαφέρων «Οιδίπους», που ανέβηκε με τη χορηγία της Εθνικής Τράπεζας, μοιράστηκε ανάμεσα στον Χορό των ελλήνων ηθοποιών και τον θίασο των Ρώσων στους επώνυμους ρόλους.
nnn
Βραβείο απέσπασε και η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρώτευσε στο International Student Theatre Festival «Danail Chirpansky», με τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου, των τελειοφοίτων της σχολής, σε διδασκαλία Δημήτρη Ημελλου.
nnn
Η Σχολή που μετακόμισε, επιτέλους, από την Ομόνοια στο «Σχολείον» της Ειρήνης Παππά (επί της Πειραιώς, αλλά πολύ πιο κάτω), απέκτησε έτσι τη δική της στέγη και μαζί πολύ καλύτερες συνθήκες.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ