Πώληση ή πλειστηριασμός για Αττικόν – Απόλλωνα

Η τελμάτωση της υπόθεσης Αττικόν – Απόλλων με την ακύρωση της χορηγίας ύψους περίπου 500.000 ευρώ από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν εξέπληξε τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Τον Φεβρουάριο του 2012 το ιστορικό ακίνητο που τους στέγαζε παραδόθηκε στις φλόγες κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς ευτυχώς ωστόσο να επηρεαστεί το εσωτερικό των αιθουσών. Εκτοτε η αποκατάσταση και η επαναλειτουργία των δύο κινηματογράφων παραμένουν δέσμιες της αργόσυρτης ελληνικής γραφειοκρατίας και κυρίως των τεταμένων σχέσεων μεταξύ του Ιδρύματος Σταματίου Δεκόζη Βούρου, στο οποίο ανήκει το ακίνητο και του παρακειμένου Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία.

Τα δύο ιδρύματα, παρά την κοινή τους μήτρα, βρίσκονται σε χρόνια δικαστική αντιδικία. Συγκεκριμένα, το Ιδρυμα Σταματίου Δεκόζη Βούρου (ΙΣΔΒ) χρωστάει ποσό ύψους περίπου 26 εκατ. ευρώ στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία, βάσει σύμβασης του ’88, η οποία προέβλεπε ότι πρέπει να αποδίδει σε αυτό το 40% των ετησίων εσόδων του. Τον περασμένο Δεκέμβριο (για δεύτερη φορά), χάρη σε πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, παρά την αντιδικία, είχε διαφανεί μια λύση, ώστε οι δύο ιστορικοί κινηματογράφοινα επαναλειτουργούσαν χάρη και στη δωρεά και εγγύηση για το αδιάβλητο των σχετικών διαδικασιών του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Τα δύο αντιδικούντα ιδρύματα είχαν καθίσει στο ίδιο τραπέζι. Μάλιστα, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία δέχθηκε να άρει την κατάσχεση, αποκλειστικώς όμως στο πλαίσιο της επιτευχθείσης εκείνης συμφωνίας, επί του ασφαλίσματος της Εθνικής Ασφαλιστικής, ύψους 670.000 ευρώ. Σήμερα αυτή η συμφωνία ναυάγησε. Το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν θέλησε να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις. Τι πραγματικά συνέβη λοιπόν;

O δικηγόρος Αντώνιος Γ. Βογιατζής, πρόεδρος του ΔΣ του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρύματος Βούρου – Ευταξία, ανέλυσε διεξοδικά τη θέση του Μουσείου στο «Βήμα». «Οπως γνωρίζετε, το Ιδρυμα Σταματίου Δεκόζη Βούρου χρωστάει στο Μουσείο μας αυτή τη στιγμή (χονδρικώς) 26 εκατ. ευρώ. Αν αποδεχόμασταν τον όρο που έθεσε το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μετά την υπογραφή της συμφωνίας του περασμένου Δεκεμβρίου, και δεσμευόμασταν να μην προχωρήσουμε στον πλειστηριασμό του ακινήτου, όπου βρίσκονται και οι κινηματογράφοι, για μια 5ετία, ουσιαστικά θα διαπράτταμε απιστία εις βάρος και του Ιδρύματός μας αλλά και των εργαζομένων μας, που όλοι υπομένουν, πλην ενός ριψάσπιδος».

Τι μέλλει να συμβεί από εδώ και πέρα, σύμφωνα με τον κ. Βογιατζή; «Κοιτάξτε, υπολογίζουμε ότι περίπου σε έναν χρόνο και το ακίνητο αυτό θα βγει σε πλειστηριασμό. Οι δίκες με το Ιδρυμα Σταματίου Δεκόζη Βούρου (ΙΣΔΒ) περατώνονται πλέον πλήρως, μετά από μια διαδικασία 28 (αυτή τη στιγμή) ετών. Κάτι άλλο που θα μπορούσε να γίνει, αν συμπράξει, βέβαια, το ΙΣΔΒ, είναι η λύση της απευθείας πώλησης, στην οποία θα συμπράξουμε εφόσον βρεθεί επενδυτής και το τίμημα ικανοποιεί την απαίτηση του Μουσείου και, αν υπήρχε περίσσευμα, το ΙΣΔΒ. Αυτό θα μπορούσε να επισπεύσει τη λύση. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ακίνητο θα αποκατασταθεί από τον όποιον αγοραστή του, που θα επενδύσει τα χρήματά του».

Ποια θα είναι λοιπόν η τύχη των δύο ιστορικών κινηματογράφων ουδείς γνωρίζει. Μάλιστα το τοπίο σήμερα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο καθώς, όπως σημειώνει στο «Βήμα» ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, το Ιδρυμα Σταματίου Δεκόζη Βούρου αυτή τη στιγμή παραμένει ακέφαλο μετά την παραίτηση του προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής Τίμου Χριστοδούλου. «Λόγω χρεών προς την Εφορία δεσμεύθηκαν οι λογαριασμοί του Ιδρύματος Δεκόζη Βούρου, που είναι και ο ιδιοκτήτης των κτιρίων. Μάλιστα, το κράτος δέσμευσε και προσωπικό λογαριασμό του προέδρου του ΔΣ του ιδρύματος, γεγονός που προκάλεσε την παραίτησή του. Το επόμενο βήμα στο οποίο θα προχωρήσω είναι να ζητήσω να διοριστεί προσωρινή διοίκηση στο ίδρυμα, ώστε να συνεχιστεί ο αγώνας για την αποκατάσταση και επαναλειτουργία των κινηματογράφων. Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι υπάρχει άλλος τρόπος χρηματοδότησης. Αμεσα, μέσα στις επόμενες ημέρες, θα επιδιώξω συνάντηση με τη διοίκηση του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρυμα Βούρου – Ευταξία, ώστε να τους γνωστοποιήσω επισήμως τη νέα αυτή πρωτοβουλία που προτίθεμαι να αναλάβω. Ελπίζω ότι θα οδηγηθούμε τελικώς σε μια λύση».

Σύμφωνα με τον κ. Βογιατζή, αν κάποιος οργανισμός προτίθεται να αγοράσει το ακίνητο και προχωρήσει στην αποκατάσταση των κτιρίων, με δικά του καθ’ ολοκληρίαν χρήματα, είναι κάτι που το Μουσείο θα εξετάσει, εφόσον δεν θα θίγονται στο ελάχιστο τα συμφέροντά του.

«Την ίδια στιγμή, όμως, ξεκαθαρίζω ότι η αποδέσμευση του ασφαλίσματος, ύψους 670.000 ευρώ, που είχαμε κατασχέσει αφορούσε αποκλειστικά τη σύμβαση του Δεκεμβρίου 2016, στην εκτέλεση και εφαρμογή της οποίας θα μετείχε ενεργώς, όπως προανέφερα, το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος» εξηγεί. «Καταλαβαίνω ότι η επαναλειτουργία των δύο ιστορικών κινηματογράφων αποτελεί ένα θέμα που αφορά ολόκληρη την Αθήνα. Ο,τι δεν έγινε μέχρι σήμερα, από τον Φεβρουάριο του 2012, οφείλεται αποκλειστικά στο ΙΣΔΒ. Η πλήρης αποπληρωμή των χρεών του Ιδρύματος Σταματίου Δεκόζη Βούρου προς το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών είναι ζωτικής σημασίας για τη συνέχιση της λειτουργίας του και την περαιτέρω ανάπτυξή του, που είναι και θα είναι πάντοτε αποκλειστικώς προς όφελος της Πόλεως των Αθηνών, κατά το όραμα και την εντολή του αειμνήστου ιδρυτού του Λάμπρου Ι. Ευταξία. Εμείς, οι διοικούντες, είμεθα εθελοντές για την πραγματοποίησή του».

Το Αττικόν και ο Απόλλων αποτελούν δύο από τους πιο ιστορικούς κινηματογράφους της Ελλάδας. Σύμφωνα με το Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων, το κτίριο που στεγάζονται οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του Τσίλλερ, για λογαριασμό του χιώτη τραπεζίτη Σταματίου Δεκόζη Βούρου.Συγκεκριμένα, μεταξύ των ετών 1914-1920 οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη. Ως κινηματογράφος ουσιαστικά ξεκίνησε να λειτουργεί το 1916 και μάλιστα ήταν η πρώτη αίθουσα που προέβαλλε ομιλούσες ταινίες. Αργότερα δημιουργήθηκε και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα, Απόλλων, στο υπόγειο, ενώ εγκαταστάθηκαν εκεί και τα γραφεία της Σκούρας Φιλμς.

Σήμερα το σίριαλ της επαναλειτουργίας των δύο αυτών ιστορικών κινηματογράφων φαίνεται ότι θα έχει πολλά ακόμη επεισόδια. Δυστυχώς η τελευταία αυτή δυσμενής εξέλιξη αποτελεί μια νέα ήττα για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, αλλά και την πολύπαθη οδό Σταδίου που θα έπαιρνε ζωή μέσα από το άνοιγμα των δύο κινηματογράφων. Προς το παρόν ζητείται ελπίς.