Ετοιμος να παραδεχθεί τα λάθη του, να υπερασπιστεί τις επιλογές του και να αναγνωρίσει τα θετικά του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εμφανίζεται ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, κάνοντας και την αυτοκριτική του. Αν και ακόμη δεν έχει πέσει η αυλαία πλήρως, τα πρώτα συμπεράσματα δίνουν τροφή για συζήτηση. Καθισμένος στο γραφείο του, στο νεοκλασικό της οδού Ηπίτου, όπου στεγάζεται πλέον το Φεστιβάλ, κάνει μια αναδρομή, θέτοντας παράλληλα και τους στόχους του 2018…
Το περιεχόμενο των παραγωγών και η διάρκεια του Φεστιβάλ τον προβληματίζουν, ενώ η Επίδαυρος και οι παραστάσεις αρχαίου δράματος αποτελούν βασικό πονοκέφαλο. Ξεκαθαρίζει όμως ότι «εφέτος πήγαμε καλύτερα και από πλευράς εισιτηρίων και από πλευράς εισπράξεων», εν αναμονή του Σεπτεμβρίου που θα δώσει αναλυτικά τα στοιχεία στη δημοσιότητα.
Εξαρχής δηλώνει ικανοποιημένος με το Ανοιγμα στην Πόλη και το Λύκειο Επιδαύρου, «τα οποία ολοκληρώθηκαν με μεγάλη επιτυχία», όπως λέει, και στέκεται στο σκεπτικό του Λυκείου, τη μεγάλη συμμετοχή και την ενδιαφέρουσα παράσταση με την οποία ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα, την περασμένη Τρίτη, από τη Μάρθα Φριντζήλα.
Παραμένει σκεπτικός με την Πειραιώς 260, ενώ για το Ηρώδειο (απομένει η συναυλία του Βιμ Μέρτερνς) πιστεύει ότι απέδωσε η εφετινή μουσική ταυτότητα. Οσο για την Επίδαυρο, που θα λήξει με μια μεγάλη μουσική γιορτή στις 19 Αυγούστου, και το μικρό θέατρο στην Παλιά Επίδαυρο, πολλές είναι οι σκέψεις που κάνει.
«Πρέπει να γίνουν αλλαγές και βελτιώσεις, αλλά θεωρώ ότι λειτούργησε καλά. Πιστεύω ότι έχουμε δύο κατηγορίες θεατών –τους φανατικούς θεατρόφιλους που έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν, και τους επαγγελματίες (όπως οι δημοσιογράφοι) που ήθελαν να δουν πολλά και αντιμετώπισαν επικαλύψεις. Παραδέχομαι ότι ήταν μεγάλο το εφετινό πρόγραμμα, αλλά ήταν συνειδητή η επιλογή μου. Δόθηκαν συνολικά 125 παραστάσεις, από τις οποίες οι 30 με ελεύθερη είσοδο (σ.σ.: δηλαδή το 90% του «Ανοίγματος»). Μετά τη μεγάλη κρίση που πέρασε το Φεστιβάλ από τις αρχές του 2016 –με το κενό του Λούκου, τις αλλαγές, τον Φαμπρ, την αντικατάσταση του ΔΣ, δημιουργήθηκε μια ανασφάλεια στο κοινό. Οπότε χρειαζόταν ένα δυναμικό ξεκίνημα και γι’ αυτό το άνοιξα πιο πολύ». Και όλα αυτά με το δεδομένο ότι παράλληλα υπήρχαν και οι εκδηλώσεις της Documenta, του Νιάρχος, της Στέγης.
«Για εμένα ο πιο καθαρός χαρακτήρας του Φεστιβάλ φάνηκε στο Ανοιγμα στην Πόλη και στο Λύκειο, που ήταν και τα καινούργια στοιχεία. Στόχος ήταν να ξαναδούμε αυτή την πόλη και να την αγαπήσουμε ξανά. Επαιξε ρόλο το γεγονός ότι ήταν δωρεάν, αλλά έπαιξαν ρόλο και οι χώροι, όπως για παράδειγμα, η Ναυπηγοεπισκευαστική στο Πέραμα, η Γεωπονική Σχολή, ο Εθνικός Κήπος». Οσο για την Πειραιώς 260, «χρειάζεται επανεξέταση. Από τη μία αφορά την επιλογή των σκηνοθετών και από την άλλη τη στήριξη του ελληνικού θεάτρου και χορού. Γιατί χωρίς τις επιχορηγήσεις, έχουν περιοριστεί οι δυνατότητες να παρουσιάζουν οι ομάδες τη δουλειά τους, αν και δεν είναι υποχρέωση του Φεστιβάλ, ούτε επιδιώκουμε να αντικαταστήσουμε το υπουργείο Πολιτισμού. Ωστόσο δεν μπορείς να το αγνοήσεις». Και προσθέτει: «Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να περιορίσω τη διάρκεια της Πειραιώς, τον αριθμό των παραγωγών και να αυξήσω τον αριθμό των παραστάσεων ανά παραγωγή».
Τα πράγματα παραμένουν δύσκολα για το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου: «Από τα θετικά που κάναμε εφέτος ήταν ότι μέσω μιας θεματικής –η έλευση του Ξένου, υπήρχε ένας κοινός και φανερός χαρακτήρας ανάμεσα στα δύο θέατρα της Αργολίδας. Η Μικρή ήταν μόνον θεατρική, κι ας μας κόστισε περισσότερο, αλλά την αγκάλιασε ο κόσμος. Οι παραστάσεις είχαν περισσότερο κόσμο από ό,τι τις προηγούμενες χρονιές. Μετά την εποχή του Λαμπράκη είχε χαθεί η ταυτότητά του. Πέρυσι, για παράδειγμα, μόνον η Τάνια Τσανακλίδου πήγε πολύ καλά από τα μουσικά σχήματα που κατέβηκαν στη Μικρή Επίδαυρο».
Ωστόσο το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: Στο αρχαίο θέατρο του Πολυκλείτου δεν θα έπρεπε να παίζονται αποκλειστικά και μόνον παραστάσεις που να πληρούν τις προϋποθέσεις του ίδιου του θεάτρου, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, τη χωρητικότητα και τη φήμη του; Δεν διαφωνεί: «Οι «Βάκχες» του Εκτορα Λυγίζου, τώρα που το είδα, πιστεύω ότι θα ταίριαζαν καλύτερα στη Μικρή Επίδαυρο. Πράγματι, ένας θίασος που κατεβαίνει πρέπει να στοχεύει στο μεγάλο κοινό, να έχει ποιοτικό χαρακτήρα η Επίδαυρος και να λειτουργεί σε συνδυασμό και με τη Μικρή. Είναι όμως πολύ δύσκολο να γεμίσει».
Είναι όμως δυνατόν ένα φεστιβάλ να βασίζεται σε έναν Πανούση για να γεμίσει; Δεν υπάρχει στρατηγική, σχεδιασμός, πολιτική, ξένες μετακλήσεις;
«Οι καλλιτέχνες από το εξωτερικό, όσο κι αν θέλουν, είναι δύσκολο να έρθουν στην Ελλάδα, γιατί συνήθως ο προγραμματισμός τους είναι μακροπρόθεσμος. Η «Ειρήνη» είναι η πρόταση του Εθνικού. Ο χώρος, πράγματι, δεν είναι για πειράματα, μαθητείες, δοκιμές. Προσωπικά πιστεύω και στις συνεργασίες θεάτρων» λέει και εξηγεί: «Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να συμμετέχω στον σχεδιασμό μιας παράστασης, σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη, κάτι που έγινε εφέτος με τους «Πέρσες» του ΘΟΚ.
Στόχος μου είναι να αυξηθεί ο αριθμός των αναθέσεων του Φεστιβάλ και να μεγαλώσει η σχέση με τη Μικρή Επίδαυρο. Του χρόνου και θα δεχθώ προτάσεις αλλά θα κάνω και αναθέσεις. Δεν λέω ότι θα είναι μια άλλη Επίδαυρος, γιατί θα προέρχεται από την ίδια Ελλάδα. Ωστόσο θα προσπαθήσουμε. Επίσης θα ήθελα να μην συμπίπτει το Ανοιγμα της Πόλης με την Πειραιώς, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του. Τέλος, επανεξετάζουμε τη διάρκειά του. Πιστεύω ότι ένας μήνας φτάνει».

Τι είπε για:

Γουίλσον – Μπαρίσνικοφ:

«Ηταν μια πάρα πολύ ακριβή παραγωγή. Δεν κάναμε αυξήσεις στα εισιτήρια, εκτός από το ότι προσθέσαμε την κατηγορία VIP».

Οικονομικά:

«Το Φεστιβάλ δεν μπορεί να βγάλει ποτέ τα λεφτά του και ούτε είναι στόχος του κάτι τέτοιο. Πρέπει να έχει κρατική χρηματοδότηση και χορηγίες. Ελπίζω του χρόνου να βρούμε περισσότερες».

Επικοινωνία:

«Πρέπει να ξαναδούμε το θέμα. Επειδή γίνονται πολλά πράγματα, χρειάζεται να προετοιμάσεις εγκαίρως τους θεατές».

Απεργία:

«Δείξαμε αφέλεια απέναντι στο εργασιακό θέμα. Οι προθέσεις μας ήταν υπέρ των εργαζομένων, αλλά λειτούργησε εναντίον μας».

Εξωτερικό:

«Επί ένα τετραήμερο ήρθαν ως προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ 18 διευθυντές φεστιβάλ, οργανισμών και θεάτρων από την Ευρώπη και παρακολούθησαν εκδηλώσεις».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ