Κάννες, αποστολή
Η τρίτη μέρα διεξαγωγής του φεστιβάλ μπήκε επεισοδιακά. Στην πρωϊνή προβολή της ταινίας «Okja» του Νοτιοκορεάτη Μπον Γιουνγκ Χο («Snowpiercer»), ένα τεχνικό πρόβλημα σχετικό με το «κάδρο», προκάλεσε οργασμό διαμαρτυριών με φωνές, σφυρίγματα και ύβρεις στην ασφυχτικά γεμάτη αίθουσα Lumiere.
Η προβολή σταμάτησε, τα φώτα άναψαν και ένα τέταρτο αργότερα τα πράγματα είχαν μπει και πάλι στη θέση τους. Η ένταση όμως ήταν μεγάλη για έναν ακόμη λόγο. Η ταινία, στην οποία κεντρικό «πρόσωπο» είναι ένα γουρούνι υπερφυσικού μεγέθους, το αποτέλεσμα ενός πειράματος πολυθενικής εταιρίας για να μειωθεί η… ανθρώπινη πείνα στην υφήλιο, είναι παραγωγή τoυ Netflix.
Η αμερικανική υπηρεσία video streaming που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα έχει εισχωρήσει δυναμικά στον κινηματογράφο με αρκετές ταινίες ,εκ των οποίων κάποιες θα προβληθούν απευθείας στην μικρή οθόνη χωρίς να περάσουν καθόλου από την μεγάλη που είναι η ουσία του κινηματογράφου.
Η επιλογή της «Okja» για το διαγωνιστικό τμήμα προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια παρότι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Τιερί Φρεμό δήλωσε ότι όλες οι επιλογές του είναι ταινίες που έχουν ήδη εξασφαλίσει πρεμιέρα στην μεγάλη οθόνη για να ακολουθήσει αργότερα η μικρή.
Αυτός ο διχασμός για το Netflix (που σίγουρα αποτελεί το μελλον του κινηματογρλαφου) άφησε το αποτύπωμά της ακόμα και στην συνέντευξη Τύπου της κριτικής επιτροπής όταν ο πρόεδρος, Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ είπε ότι δεν εναντιώνεται στις ψηφιακές πλατφόρμες που προσφέρουν «έναν καινούργιο τρόπο επεξεργασίας εικόνας και λόγου», όμως κατά την γνώμη του δεν έχουν θέση σε «ήδη υπάρχουσες πλατφόρμες θέασης όπως οι αίθουσες του κινηματογράφου».
Αντίθετη γνώμη όμως είχε ένα από τα μέλη της επιτροπής, ο Αμερικανός ηθοποιός Γουίλ Σμιθ του οποίου το θρίλερ «Bright» στο οποίο πρωταγωνιστεί θα κάνει πρεμιέρα στο Netflix μέσα στην χρονιά. «Δεν λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο τα πράγματα στη δική μου χώρα» είπε ο ηθοποιός. «Στο δικό μου σπίτι, η είσοδος του Netflix δεν έχει επηρεάσει αρνητικά τα παιδιά μου που εξακολουθούν να πηγαίνουν στον κινηματογράφο.»
Ολα δείχνουν πάντως ότι οι διαφορές που έχει προκαλέσει η είσοδος του Netflix στον κινηματογραφικό χώρο δεν έχουν ακόμα τελειώσει. Και μένει να δούμε τι θα γίνει σε λίγες μέρες όταν μια άλλη παραγωγή της, το «The Meyerowitz stories» του Αμερικανού σκηνοθέτη Νόα Μπάουμπαχ θα κάνει την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ.
Όταν η λογική συναντά την μεταφυσική
«Η συνάντηση με ένα θαύμα απαιτεί την δραστήρια συμμετοχή του θεατή, κάτι που ανέκαθεν πάλευα να πετύχω» λέει ο Ούγγρος σκηνοθέτης Κορνέλ Μουντρούζο του οποίου η προηγούμενη ταινία «White God» («Λευκός θεός», 2014) είχε κάνει αίσθηση στην χώρα μας. Αν εκεί ο Μουντρούζο σχολίαζε τους δύσκολους καιρούς μας μέσα από την ιστορία μιας «επανάστασης σκυλιών» τα οποία στρέφονται εναντίον όσων τα είχαν ταλαιπωρήσει, στο «Jupiter’s moon» (Το φεγγάρι του Δία) που προβάλλεται εντός διαγωνισμού στο φεστιβάλ, προσπάθησε να συνδυάσει το ρεαλιστικό δράμα με ένα θρησκευτικό θαύμα προκειμένου να σχολιάσει το καυτό μεταναστευτικό ζήτημα που έχει παραμορφώσει το πρόσωπο της σημερινής Ευρώπης.
Όλα ξεκινούν όταν το βασικό πρόσωπο της ταινίας, ένας Σύρος μετανάστης, δολοφονείται εν ψυχρώ από έναν Ούγγρο αστυνομικό με το που πατάει το πόδι του στην ξένη χώρα. Δεν θα περάσει πολλή ώρα ώσπου το νεκρό σώμα να αρχίσει να ίπταται από το έδαφος και να μετατρέπεται σε αγγελική παρουσία μπάνω στην οποία, ενδεχομένως να βρίσκεται η λύση του προβλήματος. Όπως και στον «Λευκό θεό», η κινηματογράφηση του Μουντρούζο είναι που κυρίως σε συναρπάζει, με την απολυτως δική της «ταυτότητα», έναν άγριο ρεαλισμό που εναρμονίζεται με ποιητικές αποχρώσεις.
Εξάλλου τα πιο δυνατά μέρη της ταινίας είναι τα απολύτως ρεαλιστικά όπου αναδεικνυεται το μεταναστευτικό πρόβλημα αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο (η ταινία έχει εξασφαλίσει ελληνική διανομή από την ΑΜΑ Films).
