Ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ετοιμάζεται για τη δεύτερη χρονιά της θητείας του ενώ είναι σχεδόν έτοιμος και για τη σεζόν 2017-18. Με πρώτο στόχο τη σύνδεση του θεάτρου με το λιμάνι και τους Πειραιώτες, αποβλέπει και στην ευρύτερη επικοινωνία με την Αθήνα και τη χώρα γενικότερα. Μιλώντας στο «Βήμα» δίνει το στίγμα του και αποκαλύπτει τα σχέδιά του.
Κύριε Διαμαντή, η ανά έτος ανανέωση της θητείας σας σάς επιτρέπει προγραμματισμό σε βάθος;
«Πράγματι κάθε άνοιξη ανανεώνεται αλλά η φιλοσοφία του δήμου και του ίδιου του δημάρχου είναι βαθύτερη μέσα στον χρόνο. Ενας θεατρικός οργανισμός δεν δημιουργείται με πυροτεχνήματα. Θέλει επιμονή, συστηματικότητα, πίστη και αυτό ο Γιάννης Μώραλης το γνωρίζει και το σέβεται».
Ο προϋπολογισμός των 800.000 ευρώ σάς φτάνει;
«Το θέατρο κινείται μέσα στο ακριβές πλαίσιο του ποσού που δίνει ο δήμος. Βασική επιδίωξη είναι να υπάρχει σαφήνεια και καθαρότητα ώστε να δουλεύει με ένα τέτοιο κλάσμα που να του επιτρέπει να είναι οικονομικά εύρωστο και υγιές. Η σχέση ανάμεσα στα έσοδα και στα έξοδα πρέπει να είναι τέτοια που να του επιτρέπει να αναπνέει και να χαράζει το μέλλον».
Ποιοι είναι οι βασικοί σας στόχοι;
«Πιστεύω ότι ένας δημόσιος οργανισμός όπως το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά πρέπει να έχει βαθμούς συνέργειας με την τοπική κοινωνία και τους φορείς, την εκπαίδευση και φυσικά να δημιουργεί υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικές παραστάσεις. Αλλο είναι να συνεργάζεσαι με την πόλη και άλλο να την κολακεύεις. Στόχος είναι να συνδημιουργείς, να δίνεις ένα όραμα».
Ποιες είναι αυτές οι συνεργασίες;
«Καταλήξαμε σε σχήματα συνεργασιών. Και αυτό το επιτύχαμε με τη στήριξη του Ιδρύματος Νιάρχος (σ.σ.: 72.000 ευρώ) στο πρόγραμμα αλληλεγγύης –ένα πρόγραμμα για την τρίτη ηλικία, τα σχολεία με ειδικές ανάγκες, τις φυλακές, τους ανθρώπους σε «δύσκολη στιγμή». Δύο σκηνοθέτες, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου και η Ρηνιώ Κυριαζή, μαζί με νέους ηθοποιούς, έστησαν δύο βαλίτσες νεοελληνικού έργου προσπαθώντας να διεισδύσουν σε αυτούς τους χώρους. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Τώρα είμαστε στο στάδιο της αξιολόγησης και πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε».
Μπήκαν λεφτά στα ταμεία σας από πέρυσι;
«Κάθε παραγωγή απέδωσε με διαφορετικό τρόπο. Μέσα στον επόμενο μήνα το θέατρο θα έχει αποπληρώσει όλα του τα χρέη και απέναντι στους συνεργάτες και στους 15 εργαζομένους που δούλεψαν πέραν των συμβατικών εργασιακών σχέσεων. Το φθινόπωρο θα παρουσιάσουμε και ένα σαφές οργανόγραμμα λειτουργίας».
Γιατί να έρθει ένας Αθηναίος στον Πειραιά;
«Για να έρθει πρέπει να υπάρχει λόγος. Είναι δύσκολο αλλά εφικτό. Οι μεγάλες παραγωγές είναι αυτές που θα τον προσελκύσουν. Αυτές είναι το προφίλ του θεάτρου».
Πόσες παραστάσεις θα δούμε του χρόνου;
«Πέντε. Δύο μεγάλες, δύο μικρότερες στο φουαγέ και μια που θα ανασυνθέτει με διαφορετικό τρόπο το Δημοτικό Θέατρο. Θεωρώ σημαντικό ότι θα ξεκινήσουμε με δύο επαναλήψεις: «Φάουστ» και «Προδοσία»».
Ποιες είναι οι μεγάλες σας παραγωγές;
«Η σεζόν 2016-2017 ξεκινά με τον «Αμλετ» του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη και τους Ευγενία Δημητροπούλου, Αλέξανδρο Λογοθέτη και Ελενα Τοπαλίδου. Και στη συνέχεια θα ανεβεί ο «Καλιγούλας» του Καμύ, σε σκηνοθεσία Αλίκης Κούσνερ, με τον Γιάννη Στάνκογλου, τη Θεοδώρα Τζήμου και τον Κώστα Αρζόγλου. Για τα παιδιά θα ανεβάσουμε «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ», μια παράσταση του Δημήτρη Μπογδάνου».
Πώς διαμορφώνεται το υπόλοιπο πρόγραμμα;
«Ετοιμάζουμε μια έκθεση πάνω στο θέμα του Προσφυγικού, σε επιμέλεια του Βάσια Τσοκόπουλου. Περιλαμβάνει την ιστορία του Πειραιά αλλά συνομιλεί με την ιστορία της προσφυγιάς σήμερα. Μέσα στο πλαίσιο αυτό κάναμε ανάθεση στον Αντώνη και στον Κωνσταντίνο Κούφαλη και σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μυλωνά ετοιμάζουν παράσταση όπου θα παίξουν η Λήδα Πρωτοψάλτη και ο Σταύρος Ζαλμάς (Νοέμβριος 2016). Μετά η έκθεση θα περιοδεύσει στις γειτονιές του Πειραιά. Μια δεύτερη παραγωγή θα κάνει η Ραφίκα Σαουί μαζί με παράσταση από το Γυμνάσιο Καμινίων».
Ο προγραμματισμός του 2017-2018 είναι επίσης έτοιμος;
«Ναι. Μπορώ να σας ανακοινώσω με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια τις δύο μεγάλες μας παραγωγές. Πρώτα θα ανεβεί ο «Γλάρος» του Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, με τους Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκο Κουρή, Ακύλλα Καραζήση, Δημήτρη Ημελλο, Νίκο Χατζόπουλο και Αλκηστη Πουλοπούλου. Και μετά το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Γουίλιαμς από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, με τη Μαρία Ναυπλιώτου στον ρόλο της Μπλανς Ντυμπουά και τον Χάρη Φραγκούλη ως Στάνλεϊ Κοβάλσκι».
Ασπάζεστε και εσείς την αρχή της συνεργασίας με άλλους φορείς;
«Ναι, φυσικά. Συνεργαζόμαστε θεσμικά πλέον με τη Λυρική Σκηνή και το ΚΘΒΕ, καθώς και με το Γαλλικό Ινστιτούτο (σε τριετή βάση). Το ίδιο θέλουμε να κάνουμε με τον ΘΟΚ. Θέλουμε να χτίσουμε γέφυρες. Συζητάμε και με το Εθνικό Θέατρο, ελπίζω ότι θα συνεργαστούμε με το Φεστιβάλ για το καλοκαίρι του 2017 ή του 2018. Τέλος, να προσθέσω ότι υπογράφεται μια τετραετής σύμβαση 400.000 ευρώ ετησίως ανάμεσα στην Περιφέρεια Πειραιά, στον δήμο και στο θέατρο με στόχο τις παραγωγές και τη λειτουργία του θεάτρου. Ελπίζουμε να μας στηρίξει και το υπουργείο Πολιτισμού».
Αλήθεια, κύριε Διαμαντή, πότε θα αποκτήσει καφέ το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά;
«Σύντομα. Από το φθινόπωρο θα λειτουργήσει και καφέ και εστιατόριο έπειτα από διαγωνισμό».
Πόση διάρκεια θα έχει η θητεία σας;
«Ετοιμάζομαι να παραδώσω στον επόμενο. Στην Ελλάδα είμαστε φοβικοί με τις αλλαγές προσώπων. Δεν νοείται ένας οργανισμός να εξαρτάται από ένα πρόσωπο. Η διαδοχή σημαίνει υγεία, σύνθεση, αποδοχή διαφορετικότητας, καλλιτεχνική ευγένεια. Πρέπει να μάθουμε να παραδίδουμε ο ένας στον άλλον με ακρίβεια, να μη φοβόμαστε τις αλλαγές. Ας δούμε λίγο τι γίνεται στο εξωτερικό».
Πώς βλέπετε τα πράγματα τώρα, μετά την εμπειρία της πρώτης χρονιάς;
«Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν ζήτησα περίοδο χάριτος. Πιστεύω ότι ένας δημόσιος οργανισμός δεν έχει τέτοια περιθώρια. Χρειάζεται υπομονή και εξωστρέφεια. Να μη λαϊκίζει. Αυτός ο κοινωνικός μετεωρισμός της εποχής μας, της εποχής της κρίσης, έχει ανάγκη να απαντηθεί μέσα από στοιχεία οράματος και μέλλοντος. Η αδυναμία ουσιαστικής αλληλεγγύης και ουσιαστικής σύνθεσης του διαφορετικού αναπαράγει την κρίση».

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
«Αυτό το κομμάτι στηρίζεται στα κονδύλια που μας έδωσε το Ιδρυμα Λάτση (σ.σ.: 15.000 ευρώ). Φιλοσοφία μας είναι να πάμε στον χώρο του σχολείου στέλνοντας επτά σκηνοθέτες (Γιάννης Μόσχος, Νίκος Βασιλείου, Αλίκη Κούσνερ, Κίρκη Καραλή, Θάνος Τοκάκης, Γρηγόρης Γαϊτανάρος, Πέρης Μιχαηλίδης) σε ισάριθμα σχολεία. Οι παραστάσεις που έφτιαξαν παρουσιάστηκαν στο πρόγραμμα του Δημοτικού Θεάτρου “Τρίτο Κουδούνι”. Τα παιδιά, απενοχοποιημένα πια, γνώρισαν το θέατρο από μέσα, την τσαγκαρική και τη μαγειρική του».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ