Σκηνοθέτης καλλιτεχνικών ταινιών με ακραία θέματα που συχνά άγγιζαν την υστερία πάντοτε όμως μέσα σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο, ο Πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Ζουλάφσκι αποχαιρέτησε αυτόν τον κόσμο την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου. Ηταν 75 ετών.

Ο Ζουλάφσκι γεννήθηκε στην πόλη Λουόουβ και σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι. Στην δεκαετία του 1960 υπήρξε βοηθός του μεγάλου Πολωνού σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, ενώ το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ο Ζουλάφσκι το έκανε το 1971 στην ταινία «Το τρίτο μέρος της νύχτας», μια κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορήματος του πατέρα του.

Όταν η δεύτερη ταινία του, «Ο διάβολος» (1972) απαγορεύτηκε στην Πολωνία, ο Ζουλάφσκι μετανάστευσε στην Γαλλία όπου επρόκειτο να γυρίσει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του. Πρώτη ήταν φυσικά το «Σημασία έχει ν’ αγαπάς» με την Ρόμι Σνάιντερ στον τολμηρό ρόλο μιας «καταραμένης» πορνοστάρ (θεωρείται μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της).

Η Ιζαμπελ Ατζανί και ο Σαμ Νιλ σε σκηνή από την ταινία «Μια γυναίκα δαιμονσιμένη»

Ο Ζουλάφσκι είχε την ικανότητα να αποσπά οριακές ερμηνείες από γυναίκες ηθοποιούς, όπως συνέβη με την Ιζαμπέλ Ατζανί στην «Μια γυναίκα δαιμονισμένη» για την οποία η Γαλλίδα ηθοποιός κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ των Κανών (αυτή ήταν η μοναδική φορά που ταινία του Ζουλάφσκι διεκδίκησε τον Χρυσό Φοίνικα). Λίγα χρόνια αργότερα θα ακολουθούσε η Σοφί Μαρσό σε έναν άλλο κινηματογραφικό παροξυσμό, την «Ερωτική τρέλα». Και οι δυο αυτές ταινίες ήταν εμπνευσμένες από το σύμπαν του Ρώσου συγγραφέα Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, ένας συγγραφέας που ταίριαζε στον Ζουλάφσκι.

Πέρσι ο Ζουλάφσκι είχε παρουσιάσει στο φεστιβάλ του Λοκάρνο την τελευταία δημιουργία του, «Cosmos» κερδίζοντας το βραβείο σκηνοθεσίας. Να πούμε τέλος ότι το περασμένο κινηματογραφικό φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, τίμησε τον Ζουλάφσκι προβάλλοντας ένα μεγάλο μέρος του έργου του.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία. Διετέλεσε βοηθός σκηνοθέτη του Βάιντα στα «Samson» (1961), στο πολωνικό μέρος του «L’Amour à Vingt Ans» (1962) και το «Popioly» (1966).

Το 1967 ξεκινά η πολωνική περίοδός του που περιλαμβάνει τις πρώτες δύο μικρού μήκους του, «Pavoncello» και «The Story of a Triumphant Love», την πρώτη μεγάλου μήκους του, «Το Τρίτο Μέρος της Νύχτας» (1971).

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, The Devil (1972) απαγορεύτηκε στην Πολωνία, και ο Ζουλάσκι μετακόμισε στη Γαλλία.

Μετά την επιτυχία του That Most Important Thing: Love (1975) όπου η Ρόμι Σνάιντερ έπαιξε έναν από τους καθοριστικούς ρόλους της ζωής της, επέστρεψε στην Πολωνία, όπου πέρασε δύο χρόνια δημιουργώντας το The Silver Globe (1988). Τα γυρίσματα της εν λόγω ταινίας διεκόπηκαν από τις πολωνικές αρχές.

Μετά από αυτό, ο Ζουλάσκι μετακόμισε στη Γαλλία, όπου έγινε γνωστός για τις αμφιλεγόμενες και βίαιες ταινίες art-house.

Ο Ζουλάφσκι εργάστηκε αποκλειστικά στη Γαλλία κάνοντας τα «Μια Γυναίκα Δαιμονισμένη» (1981) με την Ιζαμπέλ Ατζανί, «Η Δημόσια Γυναίκα» (1984) με τη Βάλερι Καπρίσκι, και «Ερωτική Τρέλα» (1985) με τη Σοφί Μαρσό.

Ακολούθησαν οι ταινίς «My Nights Are More Beautiful Than Your Days» (1989), Boris Godunov (1989), The Blue Note (1991), Szamanka (1996), Fidelity (2000), Cosmos (2015).