Τι άλλο αν όχι χαρά και συγκίνηση για κάθε Ελληνα μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι ο δήμος της πόλης Σπολέτο στην Ιταλία, σε συνεργασία με το φεστιβάλ Teatro Lirico Sperimentale και με τη βοήθεια του ιταλικού υπουργείου Πολιτισμού και της Περιφέρειας, αξιοποίησε το αρχείο του έλληνα αρχιμουσικού Σπύρου Αργύρη και του ιδρυτή του Aντριάνο Μπέλι για τη δημιουργία του Κέντρου Σπουδών «Belli – Argiris»; Απολύτως δικαιολογημένο φυσικά, εφόσον ο σημαντικός έλληνας καλλιτέχνης εκτός από διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Σπολέτο τίμησε αφιλοκερδώς το Sperimentale καθοδηγώντας και διευθύνοντας πολλές μουσικές παραγωγές του.
Στη φωτογραφία ο Σπύρος Αργύρης

Γεννημένος το 1948 στην Αθήνα από καλλιτεχνική οικογένεια (γιος του ηθοποιού Γιάννη Αργύρη και της ηθοποιού Λυδίας Καπλάνη) o Σπύρος Αργύρης έζησε και πέθανε μέσα στη μουσική και στο θέατρο. Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του από πολύ νωρίς και σύντομα πήγε στην Κολονία όπου και σπούδασε Διεύθυνση Ορχήστρας στην Hochschule für Musik της Κολονίας. Ακολούθησε η Βιέννη με τον Χανς Σβαρόφσκι και στη συνέχεια το Παρίσι με τη Nάντια Μπουλανζέ.

Η καριέρα του Αργύρη άρχισε στη Γερμανία και στα λυρικά θέατρα του Aαχεν και του Γκελζενκίρχεν. Καθοριστικής σημασίας όμως για την απογείωση της καριέρας του υπήρξε η γνωριμία του με τον Τζιαν Κάρλο Μενότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Τότε που ο Αργύρης διηύθυνε την όπερα του συνθέτη «Ο πρόξενος» σε σκηνοθεσία Mενότι στην Εθνική Λυρική Σκηνή στην Αθήνα.
Το 1976 το Διεθνές Φεστιβάλ του Σπολέτο που φαντάστηκαν, δημιούργησαν και απογείωσαν ο Μενότι και ο Λουκίνο Βισκόντι κάλεσε τον Αργύρη για να διευθύνει την «Ντάμα Πίκα» του Πιοτρ Ιλιτς Tσαϊκόφσκι. Δεν θα ήταν η πρώτη συνεργασία του με το Σπολέτο. Ο Αργύρης επρόκειτο να διευθύνει αρκετά έργα σύγχρονης μουσικής ως το 1986, όταν ο Μενότι τον κάλεσε για να του αναθέσει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Διεθνούς Φεστιβάλ του Σπολέτο.
Ο Αργύρης δέχθηκε και παρέμεινε στη θέση αυτή από το 1987 ως το 1993. Μετά τη σύγκρουση του Μενότι με το δίδυμο φεστιβάλ του Σπολέτο στο Τσάρλστον των Ηνωμένων Πολιτειών, το διοικητικό συμβούλιο του τελευταίου διόρισε τον Αργύρη καλλιτεχνικό διευθυντή του. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως τον θάνατό του το 1996.
Παράλληλα ο Σπύρος Αργύρης είχε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Οπερας της Κατάνια (Teatro Bellini), τη μουσική διεύθυνση της Οπερας της Τριέστης στην Ιταλία και της Οπερας της Νίκαιας στη Γαλλία. H καριέρα του περιλαμβάνει επιτυχίες με επαινετικές κριτικές στις Οπερες του Βερολίνου, του Αμβούργου, της Ρώμης, της Γένοβας, του Φλωρεντινού Μουσικού Μάη, του Παρισιού, του Παλέρμου κ.ά.
Η μετά θάνατον δωρεά της μουσικής βιβλιοθήκης του (για την οποία η χώρα μας αδιαφόρησε) έγινε από τη σύντροφό του Λένα Αργύρη. Το αρχείο περιέχει παρτιτούρες ορχήστρας και μαέστρου με ιδιόχειρες σημειώσεις αλλά και σπάνια βιβλία.
Το Κέντρο Σπουδών «Belli – Argiris» στεγάζεται σε αποκατεστημένο palazzo του 18ου αιώνα όπου όλα τα προαναφερθέντα φιλοξενούνται.
Θυμίζουμε ότι τo Teatro Lirico Sperimentale, ή αλλιώς το παλαιότερο φεστιβάλ της πόλης του Σπολέτο, ιδρύθηκε το 1947 από τον Αντριάνο Μπέλι, δικηγόρο και μουσικολόγο, με στόχο να βοηθήσει νέους λυρικούς τραγουδιστές και μουσικούς να ξεκινήσουν καριέρα στην όπερα.

HeliosPlus