Πέθανε χθες, Τρίτη, σε ηλικία 65 ετών η σπουδαία σκηνοθέτης Σαντάλ Άκερμαν, αφήνοντας πίσω της σημαντικά δείγματα του πειραματικού, φεμινιστικού, αλλά και queer cinema.
Ο θάνατός της ήταν ξαφνικός και η γαλλική εφημερίδα Le Monde μιλά για αυτοκτονία. H Άκερμαν έπασχε από κατάθλιψη, η οποία είχε ενταθεί μετά τον θάνατο της μητέρας της πέρυσι. Πρόσφατα, μάλιστα, αναφέρουν οι New York Times επικαλούμενοι την αδελφή της, είχε νοσηλευτεί για κατάθλιψη και είχε επιστρέψει στο σπίτι της στο Παρίσι πριν από δέκα ημέρες.
Η Άκερμαν γεννήθηκε το 1950 στο Βέλγιο από Πολωνούς Εβραίους γονείς. Οι γονείς της είχαν επιζήσει του Ολοκαυτώματος και μάλιστα η ιστορία της μητέρας της βρίσκεται στο επίκεντρο του πρόσφατου ντοκιμαντέρ της που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο.
Σε ηλικία 15 ετών η Άκερμαν είδε τον Τρελό Πιερό του Ζαν Λικ Γκοντάρ, ταινία που την επηρέασε βαθύτατα. Τρία χρόνια μετά γύρισε την πρώτη μικρού μήκους ταινία, ενώ σε ηλικία μόλις 25 ετών είχε έτοιμο το αριστούργημά της: Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce (1975), ταινία που προβλήθηκε και πρόσφατα στις Νύχτες Πρεμιέρας. Στην ταινία καταγράφει με τρόπο ριζοσπαστικό την καθημερινή ζωή -σε σχεδόν πραγματικό χρόνο- μιας χήρας που ζει σε ένα διαμέρισμα με τον έφηβο γιο της, εκτελώντας χρέη νοικοκυράς και ενίοτε πόρνης. Η ταινία θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του σινεμά.
Οι ζωές των γυναικών υπήρξαν πάντοτε στο επίκεντρο του έργου της Σαντάλ, ενώ ταινίες της όπως το I, You, He, She (1976) επηρέασαν βαθύτατα το queer cinema.
Το έργο της υπήρξε έμπνευση για πολλούς σκηνοθέτες, όπως ο Μίκαελ Χάνεκε, ο Τοντ Χέινς και ο Γκας Βαν Σαντ.
Θεματικές που επέστρεφαν συχνά στις ταινίες της; Η αποξένωση, η μνήμη, το τραύμα του Ολοκαυτώματος και φυσικά ο χρόνος.
Η ίδια απέρριπτε τον χαρακτηρισμό φεμινιστικό σινεμά. «Απλά συμβαίνει να είμαι γυναίκα και να γνωρίζω ότι υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, αλλά αυτή δεν είναι η πρωταρχική μου ανησυχία όταν κάνω ταινίες. Δεν γυρίζω γυναικείες ταινίες. Γυρίζω ταινίες της Σαντάλ Άκερμαν» έλεγε.
