Ενενήντα χρόνια ζωής έκλεισε την Τετάρτη ο κορυφαίος συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης και προς τιμήν του διοργανώθηκε μια εκδήλωση-αφιέρωμα με αγαπημένα τραγούδια στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το βράδυ της Τετάρτης ήταν ένα από τα πιο ζεστά του καλοκαιριού, ωστόσο, ο κόσμος γέμισε τον Κήπο του Μεγάρου για να τιμήσει με τον δικό του τρόπο τον μεγάλο συνθέτη. Πριν την έναρξη της συναυλίας, τα τραγούδια του Μίκη προετοίμαζαν την ατμόσφαιρα για αυτό που θα επακολουθούσε.
Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν μπόρεσε τελικά να παρευρεθεί στην τιμητική εκδήλωση. Ήταν οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν που οδήγησαν την οικογένεια, τους φίλους και τους συντελεστές της παράστασης να τον αποτρέψουν από το να ταλαιπωρηθεί. Ωστόσο, έστειλε μήνυμα στο οποίο εξέφραζε τις ευχαριστίες του προς το Μέγαρο Μουσικής «που αποφάσισε να εντάξει τη σημερινή συναυλία-αφιέρωμα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του», τους συντελεστές της βραδιάς «και όσους συνέβαλλαν με οποιονδήποτε τρόπο στην πραγματοποίηση της». «Για μένα, η εκδήλωση αυτή αποτελεί μεγάλη τιμή και μου δίνει μεγάλη χαρά και συγκίνηση», δήλωσε ο Θεοδωράκης, αλλά, «δυστυχώς, λόγοι ανώτεροι της θελήσεως μου με εμποδίζουν να παρευρεθώ παρά το ότι το επιθυμούσα πολύ».
«Βεβαίως, όπως είπα και πρόσφατα αισθάνομαι πολύ άβολα που γίνονται αφιερώματα στην μουσική μου και ακούγονται τα τραγούδια μου σε μια εποχή που κυριαρχείται από τον μεγάλο πόνο των γερόντων, που λιώνουν στις ουρές για ένα πιάτο φαί. Είναι επόμενο να αισθάνομαι ντροπή. Ειδικά εγώ που, ενώ, κουβαλάω στην πλάτη μου τα ίδια χρόνια, έχω το προνόμιο, την ίδια στιγμή, να απολαμβάνω, τη μεγάλη χαρά ενός ανθρώπου της τέχνης που βλέπει το έργο του να παρουσιάζεται μπροστά στο κοινό.
Το μόνο που με παρηγορεί είναι ο συμβολισμός από την συνύπαρξη μέσα στον ίδιο λαό του πόνου και της ελπίδας αλλά και της βεβαιότητας ότι, κάποτε, ο πόνος θα εξαλειφθεί ενώ η ελπίδα θα γιγαντωθεί και θα γίνει πραγματικότητα. Γιατί η ελπίδα είναι αυτή που θριαμβεύει πάντοτε, όταν έχει κανείς μέσα του αληθινή πίστη στον άνθρωπο και στη ζωή. Σας ευχαριστώ όλους. Αθήνα, 29-7-2015».
Η βραδιά άνοιξε μουσικά η Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης με το ορχηστρικό κομμάτι «Η γειτονιά των αγγέλων». Την σκυτάλη πήρε η Μπέτυ Χαρλαύτη. «Μια τεράστια ευχή και ένα ευχαριστώ στον αγαπημένο μας Μίκη Θεοδωράκη», είπε πριν τραγουδήσει κομμάτια όπως τα «Μαρίνα» (στ. Οδυσσέας Ελύτης), «Φαίδρα» (στ. Γιάννης Θεοδωράκης) και «Μυρτιά». (στ. Νίκος Γκάτσος). Ο Ζαχαρίας Καρούνης που ακολούθησε ευχήθηκε και εκείνος με τη σειρά του «χρόνια πολλά» στον Θεοδωράκη και τον ευχαρίστησε για όλα. Ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, τα τραγούδια «Όμορφη πόλη» (στ. Γιάννης Θεοδωράκης), «Κράτησα τη ζωή μου» (στ. Γιώργος Σεφέρης), «Μια φυλακή» (στ. Μίκης Θεοδωράκης).
Η Ελένη Βιτάλη χαρακτήρισε τον Μίκη Θεοδωράκη «ημίθεο» και τον ευχαρίστησε που «υπάρχει, που υπήρξε και θα υπάρχει». Ερμήνευσε τραγούδια όπως το «Μέρα Μαγιού» (στ. Γιάννης Ρίτσος) και «Δραπετσώνα» (στ. Τάσος Λειβαδίτης). Στο τέλος του πρώτου μέρους, η κόρη του συνθέτη Μαργαρίτα Θεοδωράκη ανέβηκε στη σκηνή και μαζί με τον κοινό έσβησε τα κεράκια της τούρτας που είχε φτιαχτεί για την εκδήλωση και τα γενέθλια του Μίκη από τον Στέλιο Παρλιάρο.
Έκπληξη της βραδιάς ήταν η Κύπρια τραγουδίστρια Αλέξια Βασιλείου, η οποία ερμήνευσε τα τραγούδια «Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές» (στ. Γιώργος Σεφέρης) και «Χρυσοπράσινο φύλλο» (στ. Λεωνίδας Μαλένης). Στο δεύτερο μέρος ακούστηκαν κομμάτια όπως «Το γελαστό παιδί», «Κάποτε θα’ρθουν να σου πουν» (στ. Λευτέρης Παπαδόπουλος), «Είμαστε δύο» (στ. Μίκης Θεοδωράκης), «Της αγάπης αίματα», «Ένα το χελιδόνι», «Της δικαιοσύνης» (στ. Οδυσσέας Ελύτης), «Ο ταμένος/Την ρωμιοσύνη μην την κλαις» (στ. Γιάννης Ρίτσος).
Η βραδιά έκλεισε τον «Ζορμπά», μια από τις γνωστότερες δημιουργίες του Μίκη Θεοδωράκη, που έχει ταυτιστεί με την Ελλάδα.
