Μέρος της προσωπικής αλληλογραφίας του Τζουζέπε Βέρντι απέκτησε στην τιμή των 120.000 ευρώ το ίδρυμα που είχε ιδρύσει ο συνθέτης για τους συνταξιούχους μουσικούς στο Μιλάνο.
Πρόκειται για 82 γράμματα που αντήλλαξε ο Βέρντι με τον ιταλό κόμη Οπραντίνο Αριβαμπένε, έναν από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους καθώς τους συνέδεε μια φιλία 50 ετών. Συνολικά οι δύο άντρες είχαν ανταλλάξει 200 επιστολές, μερικές από τις οποίες βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Γέιλ στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ άλλες έχουν χαθεί.
Οι επιστολές δεν είχαν βγει σε δημοπρασία πέρυσι, αν και υπήρχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παγκοσμίως, λόγω απόφασης του υπουργείου Πολιτισμού της Ιταλίας σύμφωνα με την οποία ο αγοραστής έπρεπε να είναι ιταλός πολίτης. Πολλά ξένα πανεπιστήμια είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους τότε, ωστόσο τελικά ήταν μοιραίο οι επιστολές να περάσουν στα χέρια του ιδρύματος για τους συνταξιούχους μουσικούς Giuseppe Verdi Foundation Rest Home for Musicians.
Ο πρόεδρος του ιδρύματος Ρομπέρτο Ρουόζι δήλωσε ότι λόγω των περιορισμένων οικονομικών πόρων του το ίδρυμα διαπραγματεύτηκε την αρχική τιμή πώλησης των επιστολών, η οποία ήταν 150.000 ευρώ, ώστε να μειωθεί στις 120.000 και συγκέντρωσε τα χρήματα μέσα σε διάστημα πέντε μηνών διά μέσου της ιστοσελίδας Smartika κάνοντας ανοιχτή πρόσκληση στο κοινό. Ο οίκος δημοπρασιών Bollafi υποστηρίζει ότι, αν η δημοπρασία ήταν ανοικτή στο παγκόσμιο κοινό, η τιμή των επιστολών θα μπορούσε να αγγίξει το ποσό των 250.000 ευρώ.
Το ίδρυμα Casa Verdi που ίδρυσε ο συνθέτης στο Μιλάνο για τους συνταξιούχους μουσικούς

Ο Ρουόζι δηλώνει ότι οι επιστολές είναι ένα πλούσιο τεκμήριο της ζωής και της καριέρας του διάσημου μουσικού της όπερας. Γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1861 και 1886, δηλαδή τα πρώτα 25 χρόνια που η Ιταλία ήταν μια ενωμένη χώρα. Αναδεικνύουν επίσης την πολιτιστική και ιστορική πλευρά της εποχής και οι πλούσιες αναφορές στα πολιτικά γεγονότα μεταδίδουν το κλίμα που επικρατούσε στην κοινωνία. «Το μέλλον της Ιταλίας θα είναι πολύ άσχημο πράγματι» γράφει σε μια επιστολή ο Βέρντι «χτυπημένος» από την απελπισία.

Ο μουσικολόγος Αλεσάντρο Τούρμπα θεωρεί ότι οι επιστολές παρουσιάζουν το ανθρώπινο πρόσωπο του Βέρντι. Εκτός από τα άσχημα συναισθήματα, υπάρχει και μια ανάλαφρη πλευρά, όπως όταν ο Βέρντι αναφέρεται στο κρασί, στο φαγητό και βέβαια στη μουσική. Επίσης, γίνεται εμφανής και η οικειότητα μεταξύ των δύο αντρών. Δεν είναι λίγες οι βωμολοχίες, καθώς και τα αστεία που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, όπως στις επιστολές που απευθύνονται ο ένας στον άλλον με το όνομα των σκύλων τους. Οταν γράφει με το όνομα του σκύλου του Μπλατς ο Βέρντι μαλώνει τον Αριβαμπένε που δεν τον επισκέφτηκε λέγοντας «θα σε υποδεχόμουν με ανοιχτές πατούσες».
Οι 223 σελίδες των επιστολών θα είναι διαθέσιμες για έρευνα και οι ειδικοί θεωρούν ότι θα ανακαλύψουν πολλές καινούργιες πληροφορίες. Οι επιστολές είχαν εκδοθεί τη δεκαετία του ’30, όταν στην Ιταλία επικρατούσε το φασιστικό καθεστώς, οπότε σίγουρα θα είχαν περάσει από λογοκρισία. «Είναι πολύ πιθανόν να ανακαλύψουμε κάποια παράλειψη» λέει ο Τούρμπα.
Την εποχή που γράφτηκαν οι επιστολές ο Τζουζέπε Βέρντι διήνυε την περίοδο της απόλυτης μουσικής ωριμότητας και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τον χαρακτήριζαν «γκουρού του ιταλικού μελοδράματος».

HeliosPlus