Tην ελληνοκαναδέζα σοπράνο Τερέζα Στράτας, μια λαμπερή λυρική τραγουδίστρια της εποχής της η οποία διέγραψε σπουδαία διεθνή καριέρα για περισσότερα από 35 χρόνια (1958-1995) τιμά η Εθνική Λυρική Σκηνή με μια μεγάλη συναυλία στις 28 Μαϊου (στις 20.00) στο θέατρο «Ολύμπια». Η συναυλία θα σημάνει την κορύφωση του αφιερώματος που εγκαινιάστηκε με προβολή ντοκυμαντέρ και συνεχίστηκε με ανοιχτή συζήτηση, και πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά, της Οπερας του Καναδά και του Σωματείου Φίλων της Μετροπόλιταν Οπερας της Νέας Υόρκης. Την Ορχήστρα της ΕΛΣ θα διευθύνει ο Ηλίας Βουδούρης ενώ άριες που «σημάδεψε» με τις ερμηνείες της η Στράτας αποδίδουν οι υψίφωνοι Μυρτώ Παπαθανασίου και Αλεξία Βουλγαρίδου Μαζί τους ο τενόρος Αντρου Χάτζι στο πλαίσιο της πρώτης συνεργασίας της ΕΛΣ με την Οπερα του Καναδά.
Η Τερέζα Στράτας (κατά κόσμον Αναστασία Στρατάκη) πρωταγωνίστησε σε 385 παραστάσεις στην Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης ερμηνεύοντας 41 διαφορετικούς ρόλους, παράλληλα με τις εμφανίσεις της στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου (Λονδίνο, Μιλάνο, Βιέννη, Βερολίνο, Παρίσι, Σάλτσμπουργκ, Αγία Πετρούπολη κ.λ.π). Συνεργασίες με θρύλους της γενιάς της, διθυραμβικές κριτικές και δύο βραβεία Γκράμι είναι μερικά μόνο απ΄όσα σημάδεψαν την καριέρα της…
Η μυθιστορηματική ζωή της και η φιλανθρωπική της δραστηριότητα συνέβαλαν αναμφίβολα στο χτίσιμο του μύθου της. Χαρακτηριστικό είναι ότι δύο φορές, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της σταδιοδρομίας της ακύρωσε όλες της τις υποχρεώσεις, προκειμένου να βοηθήσει σε όλον τον κόσμο ανθρώπους που είχαν ανάγκη: στην Καλκούτα εργάστηκε με τους «Ιεραπόστολους της Φιλανθρωπίας» της Μητέρας Τερέζας με άρρωστα παιδιά και στο «Σπίτι για τους ετοιμοθάνατους». Λίγα χρόνια αργότερα, προσέφερε τις υπηρεσίες της ως εθελόντρια σε νοσοκομείο της Ρουμανίας, όπου φρόντισε ορφανά με Aids.
Σε ό,τι αφορά στα καθ΄ημάς, στην Ελλάδα εμφανίστηκε μόνο μια φορά το 1960 στο Ηρώδειο ερμηνεύοντας για πρώτη φορά παγκοσμίως τον ομώνυμο ρόλο στην όπερα της Γλάνβιλ Χικς «Ναυσικά». Παράλληλα με την καριέρα της στο λυρικό θέατρο, πρωταγωνίστησε σε διάφορες εξαιρετικά επιτυχημένες προσαρμογές έργων της όπερας για τον κινηματογράφο. Ανάμεσά τους η «Σαλώμη» (1976), οι «Παλιάτσοι» (1982), η «Τραβιάτα» (1983) κ.α ενώ κορυφαία θεωρείται η ερμηνεία της στα τραγούδια του Κουρτ Βάιλ.