Κάννες, αποστολή

Το φεστιβάλ των Καννών ανέκαθεν ήθελε να έχει μια, τουλάχιστον, πρόκληση σε κάθε διοργάνωσή του. Αυτό που λέμε συχνά, μια ταινία – σκάνδαλο. Ετσι για ν’ ανάβουν λιγάκι τα αίματα. Στην μακρά ιστορία των Καννών, έχουν υπάρξει πολλά τέτοια σκάνδαλα_ από το «Σαλό» του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και την «Αυτοκρατορία των αισθήσεων» του Ναγκίσα Οσιμα, μέχρι την «Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς και τον «Αντίχριστο» του Λαρς Φον Τρίερ. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τo «The brown bunny» του Βίνσεντ Γκάλο όπου η Κλόε Σεβινί έκανε πεολειξία στον σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της;

Ο κρίκος που ενώνει όλες αυτές τις ταινίες, είναι φυσικά το σεξ, ένα ταμπού που απ’ ότι φαίνεται δεν πρόκειται να σπάσει ποτέ. Εφέτος λοιπόν, για μια ακόμη το σκάνδαλο των Καννών ήταν σχετικό με το σεξ. Μια ξεκάθαρη πορνογραφική ταινία, γυρισμένη από έναν καταξιωμένο αλλά γνωστό για την προκλητικότητά του σκηνοθέτη. Με την διαφορά ότι η εν λόγω ταινία, το «Love» του Γκασπάρ Νοέ, ή αλλιώς η ιστορία ενός ζευγαριού (Kαρλ Γκρούσμαν, Αόμ Μουιόκ) πάνω σε ένα κρεβάτι, είναι γυρισμένη σε τρισδιάστατο σύστημα. Γνωστός για την προκλητικότητά του, ο Νοέ το 2002 ήταν το μέγιστο θέμα του φεστιβάλ με την ταινία «Μη αναστρέψιμος», highlight της οποίας ήταν η σκηνή του βιασμού της Μόνικα Μπελούτσι σε μια υπόγεια διάβαση του Παρισιού.

«Εκανα μια ταινία για την ζωή» είπε για το «Love» την Πέμπτη το μεσημέρι ο Γκ. Νοέ απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους. «Το σεξ είναι κάτι πολύ όμορφο, παίζει σοβαρό ρόλο στην ζωή μας, γιατί λοιπόν να μην το παρουσιάσουμε;» Για τον Νοέ, που δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον χαρακτηρισμό «πορνό» η μόνη «συμβολή» του σε ένα χιλιοειπωμένο θέμα, είναι ότι την δική του ταινία την γύρισε τρισδιάστατη. Ανέφερε μάλιστα ο ίδιος τον Παζολίνι και τον Λουίς Μπουνιουέλ. «Μπορεί το 3D να ακούγεται λίγο σαν Χόλιγουντ, όμως στην πραγματικότητα η ταινία κόστισε πάρα πολύ λίγο.» Κάποια στιγμή μάλιστα, η εκσπερμάτωση γίνεται κατευθείαν προς την κάμερα, άρα προς τον θεατή, ο οποίος καθότι μιλάμε για 3D στρέφει ενστικτωδώς το πρόσωπό του για να αποφύγει.

Ο Νοέ επεσήμανε επίσης ότι μια ταινία σαν το «Love» δεν θα μπορούσε να γυριστεί ποτέ στην Αμερική. «Στην Ευρώπη το κοινό είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλο και η διανομή δεν αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα με την λογοκρισία» είπε. Ο Νοέ μάλιστα ήταν ιδιαίτερα προκλητικός (ως και θρασύς) στο θέμα της λογοκρισίας. «Συνιστώ σε όσους δεν θα μπορέσουν να δουν την ταινία στην χώρα τους επειδή θα λογοκριθεί να έρθουν να την δουν στην Γαλλία. Τους υπόσχομαι ότι θα την δουν. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και με την Εμμανουέλα στην δεκαετία του ’70 που παιζόταν μήνες στο Παρίσι.»

Είναι σίγουρο ότι ο Γκασπάρ Νοέ θα απογοητευτεί βλέποντας να μην γίνεται αυτό που τόσο πολύ θέλει. Στο 2015 ο κόσμος είναι τόσο συνηθισμένος στο σεξ, διάχυτο παντού στο διαδίκτυο, που σιγά να μην «ψαρώσει» με μια τρισδιάστατη εκδοχή του. Ακόμα και ο δημοσιογραφικός κόσμος έδειξε απαθής απέναντι στο «Love». Γιατί σε αντίθεση με τις προσδοκίες του φεστιβάλ, η αίθουσα συνεντεύξεων Τύπου στο «Love» δεν ήταν καν γεμάτη…