Είναι δύσκολο να θεατρικοποιήσεις τη μουσική και τραγούδι όπως και δύσκολο είναι να μουσικοποιήσεις το θέατρο. Αδόκιμοι οι όροι και φυσικά πρόκειται για νεολογισμούς αλλά στο Θέατρο 104, κάτι τέτοιο επιχειρείται κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Στη σκηνή η ερμηνεύτρια Βικτωρία Ταγκούλη, όπου με τα «Μυστικά» της παίζει με το συνειδητό και το ασυνείδητο, το αληθινό και το ψεύτικο, το μπορώ, το θέλω, το πρέπει….
Ουσιαστικά η Βικτωρία Ταγκούλη με τη συνοδεία της μουσικής – όπως επίσης και των ποιητικών κειμένων που συνδέουν τα τραγούδια – παίζει τουλάχιστον στο πρώτο μισό της παράστασης ένα ηδονοβλεπτικό παιχνίδι. Βλέπει το είδωλο της στους «καθρέφτες» και είναι φορές που δεν ξεχωρίζει και η ίδια αν είναι η πραγματική ή η φαινομενική εικόνα που σχηματίζεται με την ανάκλαση ή την διάθλαση. Η περούκα που φορά και παίζει τον ρόλο του σιδηρούν προσωπείου δεν είναι τίποτα άλλο από την ενδόμυχη ανάγκη της να κρυφτεί κυρίως από τον εαυτό της έτσι ώστε να κρύψει τις ατέλειες της. Και όταν σε κάποιο σημείο της παράστασης έρχεται η ισορροπία όταν ο εσωτερικός εξισορροπείται με τoν εξωτερικό κόσμο της, βγάζει την περούκα συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα, με τον εαυτό της και αρχίζει η ζωή….
Η Βικτωρία Ταγκούλη δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας όχι μόνο όσον αφορά το τραγούδι αλλά και το συνολικό παίξιμο της επί σκηνής (σ.σ. η παρακολούθηση της παράστασης θα μπορούσε να ήταν αναγκαία και ικανή μόνο για την… ματωμένη ερμηνεία της στο «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι»). Άξονας της παράστασης είναι τα τραγούδια της προσωπικής δισκογραφίας της, τραγούδια από την τελευταία της δουλειά «Τετράδιο» σε μουσική Χρίστου Θεοδώρου και στίχους Μιχάλη Γελασάκη. Ο τελευταίος παρουσιάζει στα κείμενα του ευαισθησία, ωριμότητα αφήνοντας παράλληλα χαραμάδα σε όλους όσοι επιθυμούν να δουν – ηδονοβλεπτικά – πίσω από τις λέξεις.
Τα «Μυστικά» όμως δεν θα ξεδιπλώνονται με αυτό τον τρόπο αν δεν είχε επέμβει και ο σκηνοθέτης της παράστασης Οδυσσέας Ιωάννου –Κωνσταντίνου. Δεν είναι σημαντικό μόνο το γεγονός ότι βάζει σε νέα τροχιά την ερμηνεύτρια Βικτωρία Ταγκούλη αλλά ότι την «εκμεταλλεύεται» με τέτοιο τρόπο ώστε να την αφήνει ελεύθερη να εξομολογηθεί τα συναισθήματα της. Συμβολικές σκηνικές απεικονίσεις χωρίς υπερβολές.
Tην ζωντανή μουσική παίζουν οι : Χρίστος Θεοδώρου: πιάνο, μεταλλόφωνο, harmonium, πλήκτρα, Πέτρος Κρεμυζάκης: ηλεκτρικό μπάσο Ρόλυ Γιαμοπούλου: τύμπανα. Θεωρώ ότι το εν λόγω έργο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς ζωντανή μουσική. Όπως θεωρώ ότι οι ενορχηστρώσεις του συνθέτη Χρίστου Θεοδώρου ανεβάζουν την Βικτωρία Ταγκούλη σε ένα συννεφάκι που την ταξιδεύει πολύ γλυκά.

INFO

Ενδυματολογία/ Σκηνογραφία: Μάριος Ράμμος
Γραφιστικά: Έλενα Παπαδημητρίου
Video: Ευτυχία Ιωσηφίδου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτογραφίες: Δανάη Παναγιωτίδη
Μακιγιάζ-Κομμώσεις: Christos Mazurek
Φορέματα: Αγγελική Βαρβέρη
Θέατρο 104: Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα (μετρό Κεραμεικός) Τηλ. κρατήσεων 210 3455020
Ημέρες και ώρες: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15​ | ​
Τιμή εισιτηρίου: 10€