Η έγκριση του υπουργείου ήρθε στο παρά πέντε, τα χρήματα για την υλοποίησή της εκταμιεύθηκαν στο και πέντε, κάποιοι άνθρωποι έχασαν τον ύπνο τους για να τη διοργανώσουν μέσα στον ενάμιση μήνα περιθώριο που είχαν στη διάθεσή τους αλλά η 12η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΒΘ) έγινε και ήταν ευπρόσωπη. Αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, δήμαρχος Θεσσαλονίκης και περιφερειάρχης ήταν φωτεινές απουσίες τη βραδιά των εγκαινίων (τώρα που ξεμπερδέψαμε με τις εκλογές για μερικά χρόνια, τέτοιες εμφανίσεις δεν είναι απαραίτητες). Το Φεστιβάλ Ιβηροαμερικανικής Λογοτεχνίας σε συνεργασία με το περιοδικό ΛΕΑ ήταν πολυθεματικό και ζωηρό, οι συζητήσεις των νέων λογοτεχνών δεν είχαν σταματημό, σε κάποιες βιβλιοπαρουσιάσεις γινόταν το αδιαχώρητο, το παιδικό βιβλίο είχε τη Γωνιά του. Υποτονικά ήταν τα αφιερώματα σε Αναγνωστάκη και Λορεντζάτο και πρόχειρα τα διαφημιστικά μπάνερ που αναρτήθηκαν στην πόλη, διαμαρτυρήθηκαν κάποιοι, πάντως η εκτίμηση είναι ότι η έκθεση ήταν αξιοπρεπής. Τι δηλώνει αυτό; Συσσωρευμένη τεχνογνωσία από τους πρώην υπαλλήλους του ΕΚΕΒΙ που ασχολήθηκαν με την προετοιμασία της, η οποία αποδίδει. Ευελιξία στην αναζήτηση συνεργασιών, ευρηματικότητα στην επίλυση προβλημάτων, ταχύτητα στην κινητοποίηση συντελεστών. Εναν επαγγελματισμό που σε Διευθύνσεις υπουργείων δεν θα τον βρούμε.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ