Δανάη Παναγιωτοπούλου: «Η ιδιότητα του πολίτη είναι πάνω από όλες τις άλλες»

Η Δανάη Παναγιωτοπούλου είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση δημιουργού. Ηθοποιός και τραγουδοποιός, εμφανίζεται στο προσκήνιο όταν έχει να πει κάτι και μετά «εξαφανίζεται». Πριν από χρόνια κυκλοφόρησε τον «Οίκο αντοχής» και το «Homo logotypus». Νέα της δουλειά, τα «Αντίπυρα». Πρόκειται για έναν κύκλο τραγουδιών που ψάχνουν τον έρωτα, καταθέτουν την άποψή τους για τη μητρότητα, δεν λείπει ο Σοπέν με τον Κιούμπρικ αλλά και ο Μάνος Χατζιδάκις. Είναι ένας «αναρχικός» δίσκος. Κυκλοφορεί από τη yafkarecords σε μορφή ψηφιακού αρχείου αλλά και σε βινύλιο.Τη Δανάη συνοδεύει –δώδεκα χρόνια αισίως –η ορχήστρα με τα δύο πιάνα, αυτή τη φορά έντονα (εξ)ηλεκτρισμένη (Αγγελος Αγγέλου στα άσπρα πλήκτρα/ Παντελής Ραβδάς στα μαύρα πλήκτρα), και ο Θανάσης Αρχανιώτης στα τύμπανα, ενώ συμπράττουν ο Φίλιππος Περιστέρης (ακορντεόν, θέρεμιν), η Βαλεντίνα Ταμιωλάκη (φλάουτο) και ο Γιώργος Ταμιωλάκης (τσέλο). Στο τραγούδι «Μάσκα» συμβάλλει με τη διακριτή και διακριτική παρουσία του ο ραδιοφωνικός παραγωγός και ηθοποιός Νίκος Αϊβαλής.

Τα «Αντίπυρα» είναι μια πολιτική δουλειά. Οπως δήλωσε άλλωστε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο vima.gr, «η ιδιότητα του πολίτη είναι πάνω από όλες». Σπούδασε γερμανική φιλολογία, τέσσερα χρόνια ακόμη σπουδές στο Εμπρός αλλά η μουσική είναι ο καμβάς επάνω στον οποίο κινείται. Μόνη της, ανεξάρτητη, μακριά από δεσμεύσεις και εταιρείες. «Κινητό μπορεί να μην έχω, αλλά είμαι συνεχώς στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για μεγάλη ελευθερία». Μια ελευθερία που αποτυπώνεται και στην τελευταία δουλειά της, τα «Αντίπυρα». «Αυτό που έχουμε στα αφτιά μας ως συνηθισμένο είναι μια κατασκευή που δεν υπάρχει πουθενά. Επειδή τα πάντα δουλεύουν με όρους μάρκετινγκ, το «ζωντανό» μάς φαίνεται ξεχωριστό ή ασυνήθιστο. Οπως λειτουργεί το μάρκετινγκ σήμερα, ακυρώνει την τέχνη την ίδια».

Τη Δανάη Παναγιωτοπούλου την ενδιαφέρει η καριέρα με τους δικούς της όρους, αν και η λέξη καριέρα δεν είναι η πλέον δόκιμη για εκείνη. Θέλει την ηρεμία της, την καθαρότητά της και πρωτίστως «με ενδιαφέρει να ζήσω με τους δικούς μου όρους». Και το κάνει. «Τα περισσότερα τραγούδια του άλμπουμ γράφτηκαν το 2011 και το 2012 μέσα σε αυτή την αντίξοη κατάσταση που ζούμε. Σήμερα που τα ακούω και πάλι τα τραγούδια πιστεύω ότι μιλούν για την πάλη του ανθρώπου με τη μηχανή. Είδα επίσης ότι οφείλουμε να δραπετεύσουμε από τη γλώσσα των καναλιών. Να ξεφύγουμε από τον γύψο μέσα στον οποίο μας έχουν βάλει».

Αν και τα «Αντίπυρα» είναι μια πολιτική δουλειά με την ευρεία έννοια του όρου, η Δανάη Παναγιωτοπούλου δεν πιστεύει στα πρέπει: ότι, δηλαδή, τώρα που βρισκόμαστε σε κρίση, οι καλλιτέχνες οφείλουν να γράφουν στοχευμένα για παράδειγμα τραγούδια. «Δεν πιστεύω στα πρέπει. Από το 2010, για να μην πω από το 2008, η ιδιότητα του πολίτη μπήκε πάνω από όλες τις υπόλοιπες. Ως πολίτης, ανάλογα με τα όπλα που έχεις, μπορείς να κουνήσεις στο ελάχιστο ό,τι μπορεί να κουνηθεί. Από εκεί και πέρα η πολιτιστική βιομηχανία έχει αγιάσει τον καλλιτέχνη που είναι στον κόσμο του –δεν το σνομπάρω -, υπάρχει όμως και ένας άλλος τρόπος. Η τέχνη οφείλει να διακρίνει το πεδίο του εφικτού. Να πατάει τα πόδια του στη γη, να βλέπει τι συμβαίνει γύρω του και να μην είναι κολλημένος στις δικές του ιδέες. Και εδώ όμως δεν χωρούν πρέπει. Το αποτέλεσμα δικαιώνει ένα τοπίο χωρίς κανόνες, όπως οφείλουν να είναι οι τέχνες».

Οι κανόνες της Δανάης Παναγιωτοπούλου έγκεινται στο γεγονός ότι κάνει αποκλειστικά και μόνο αυτό που νιώθει και αγαπά. Από τους λίγους ουσιαστικά ελεύθερους δημιουργούς, έχει την πολυτέλεια να καταθέτει στη δουλειά της την άποψή της με απόλυτη ειλικρίνεια.

πότε & πού:

Marabou Cocktail Bar. Πανόρμου 113, Αθήνα. Από την Πέμπτη 5 Μαρτίου και για δύο ακόμη Πέμπτες. Ωρα προσέλευσης: 21.30. Mε τη Δανάη Παναγιωτοπούλου οι Αγγελος Αγγέλου, Παντελής Ραβδάς, Θανάσης Αρχανιώτης. Απειρα άσπρα και μαύρα πλήκτρα και ένα ντραμ σετ.