Τρεις… ιερές φωνές στην «Ιερά Οδό»

Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις κριτικά ένα πρόγραμμα στο οποίο επί τετράωρο περνά ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του λαϊκού μας τραγουδιού. Και επιπροσθέτως τα τραγούδια αυτά ερμηνεύουν οι Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία. Δεν είναι εύκολο, όχι επειδή είναι άρτιο, αλλά επειδή έπειτα από αυτό δεν ξέρεις τι άλλο πρέπει να ζητήσεις. Επί της ουσίας στην «Ιερά Οδό» επανατοποθετείται ο όρος «πρόγραμμα». Ενα πρόγραμμα non stop επί τέσσερις συνεχείς ώρες, ένα πρόγραμμα ψυχαγωγικό και λυτρωτικό, ένα πρόγραμμα όπου δεν υπάρχει περίπτωση ακόμη και ο πλέον ιδιότροπος και δύστροπος θεατής να μη σιγοτραγουδήσει κατά τη διάρκειά του κάποιο τραγούδι. Δεν είναι δυνατόν να μη βρει εικόνες, μυρωδιές, μνήμες που θα τον κάνουν να νιώσει όμορφα. Στιγμές που θα του φέρουν στον νου αποσπάσματα της ζωής του.

Ο Γιώργος Νταλάρας και οι δύο κυρίες που τον συνοδεύουν Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία ανεβαίνουν στη σκηνή με σαφή διάθεση να ξεσηκώσουν τους χιλιάδες θεατές που συγκεντρώνονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ στην «Ιερά Οδό». Από τη φαρέτρα τους δεν έχουν παρά να βγάλουν τις σημαντικές στιγμές της δισκογραφίας τους και να επιλέξουν παράλληλα κλασικά τραγούδια άλλων δημιουργών. Μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι. Εχουν και οι τρεις τόσο μεγάλο πλούτο τραγουδιών ώστε η επιλογή και μόνο είναι μαρτύριο. Τα κατάφεραν όμως και σε αυτό.

Και εδώ τώρα τι να πρωτογράψεις για αυτά τα τραγούδια που παρουσιάζονται στο πρόγραμμα; «Ισως φταίνε τα φεγγάρια», «Πάρε με απόψε, πάρε με», «Ο,τι αγαπώ είναι δικό σου», «Κιβωτός», «Ξενάκι», «Αϊ γαρούφαλό μου», «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν», «Αν υπάρχει λόγος», «Της γερακίνας γιος», «Μέλισσες», «Ξένος για σένανε και εχθρός», «Το πεπρωμένο», «Καράβια στη στεριά», «Η φαντασία», «Μες στου Βοσπόρου τα στενά» είναι μερικά μόνο από αυτά που θα ακούσει ο ακροατής-θεατής σε μια λίστα που δεν είναι πάντα η ίδια αλλά εναλλάσσεται ανάλογα με την ημέρα και τα κέφια. Μάλιστα, στο τέλος της εμφάνισής τους οι τρεις ερμηνευτές στήνουν ένα λαϊκό α λα παλαιά πάλκο, από το οποίο παρελαύνουν ρεμπέτικα, μικρασιάτικα, παραδοσιακά και άλλα τραγούδια.

Οι Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Βιτάλη και Γλυκερία με τους συνεργάτες τους κατάφεραν να στήσουν ένα λαϊκό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα αποφόρτισης της καθημερινότητας, ένα πρόγραμμα που σε βουτά με γλυκύτητα στο παρελθόν, χωρίς να σε μιζεριάζει. Ενα πρόγραμμα που θα είχε ίσως ενδιαφέρον να αποτυπωθεί και δισκογραφικά.

Και φθάνουμε στους… αφανείς ήρωες των μουσικών προγραμμάτων. Την καλοκουρδισμένη ορχήστρα απαρτίζουν οιμουσικοί: Γιώργος Παπαχριστούδης, πιάνο – διεύθυνση ορχήστρας,Γιώργος Μάτσικας, μπουζούκι, Γιώργος Ρόκας, μπουζούκι, Δημήτρης Λάππας, κιθάρα – μπουζούκι, Νίκος Ζέρβας, πλήκτρα, Χρήστος Ζέρβας, κιθάρα, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, κιθάρα, Θανάσης Σοφράς, μπάσο, Πόλυς Πελέλης, μπάσο, Ντάσσο Κούρτι, ακορντεόν,Ζήσης Σκλαβουνάκης, βιολί, Αποστόλης Βαγγελάκης, πνευστά, Πέτρος Κούρτης, κρουστά, Πέτρος Πελέλης, κρουστά και Γρηγόρης Συντρίδης, τύμπανα. Ιδιαίτερο ρόλο στην παράσταση κρατά η δουλειά του Νίκου Σούλη, ο οποίος σε ένα video wall πίσω από την ορχήστρα «ντύνει» το πρόγραμμα.

ΥΓ.: Για να λειτουργήσει ένα πρόγραμμα δεν αρκεί η αρτιότητα των ερμηνευτών και των μουσικών αλλά πρέπει να υπάρχει συνάρτηση τιμής – θεάματος. Οταν η φιάλη ουίσκι, για παράδειγμα, κοστίζει 140 ευρώ (4 άτομα) και η αντίστοιχη του κρασιού 80 ευρώ (δύο άτομα) η παραπάνω συνάρτηση λειτουργεί άψογα και υπέρ του θεατή. Σε αυτό να προσθέσουμε και το απολύτως εξυπηρετικό service των ανθρώπων της «Ιεράς Οδού» προς τους θεατές.