«Πριν από την Google υπήρχαν οι βιβλιοθηκάριοι. Όταν οι άνθρωποι του παρελθόντος είχαν περιέργεια για κάτι, όταν τους βασάνιζαν ερωτήματα, πήγαιναν στη δημόσια βιβλιοθήκη τους για να πάρουν απαντήσεις». Με αυτά τα λόγια, η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης (ΔΒΝΥ) εγκαινίασε μια ενδιαφέρουσα σειρά «τιτιβισμάτων» στο Twitter.
Κάθε Δευτέρα στο hashtag #letmelibrarianthatforyou αναρτά φωτογραφίες παλαιών βιβλιογραφικών δελτίων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε κάποια εκκαθάριση, στις οποίες οι βιβλιοθηκονόμοι σημείωναν ερωτήσεις που τους απηύθυνε το κοινό. Αν σήμερα οι αόρατοι παντογνώστες του ίντερνετ δίνουν απαντήσεις σε κάθε ερώτησή μας, πριν από μερικές δεκαετίες τον ρόλο αυτό είχαν οι βιβλιοθήκες και το προσωπικό τους.
Καθαρίζοντας ένα γραφείο, οι βιβλιοθηκονόμοι του 21ου αιώνα βρήκαν ένα κουτί με την ετικέτα: «Ενδιαφέρουσες εισερχόμενες ερωτήσεις». Υπήρχαν εκεί ερωτήσεις σοβαρές, άλλες ανόητες, κάποιες πραγματικά αστείες. Στα δελτία καταγράφονται λογής απίθανες ερωτήσεις, που δεν αφορούν τη βιβλιογραφική ενημέρωση για ένα γνωστικό αντικείμενο αλλά απευθύνονται στον βιβλιοθηκονόμο ως μέντορα και ως καθοδηγητή σε διάφορα ζητήματα του καθημερινού βίου.
«Εχω τηλεφωνήσει στο μέρος όπου μπορώ να κάνω τις ερωτήσεις που δεν μπορεί να μου απαντήσει κανείς άλλος;» ρώτησε κάποιος στο τηλέφωνο, στις 13 Σεπτεμβρίου του 1947.
«Οι άνθρωποι έρχονταν στις βιβλιοθήκες για να βρουν βιβλία, αλλά επίσης για να αναζητήσουν πληροφορίες για πωλήσεις και αγορές, για να αντλήσουν έμπνευση, για ξεσηκώσουν ιδέες για χειροτεχνίες ή ακόμη για να βρουν φωτογραφίες. Στην προ-Google, οι βιβλιοθηκονόμοι δεν ήταν απλώς η Wikipedia της εποχής τους, ήταν η Craigslist, το Pinterest, το Etsy και το Instagram του καιρού τους όλα σε ένα» σχολιάζει η ΔΒΝΥ.
«Έχω δύο ερωτήσεις», ακούστηκε στο τηλέφωνο -σύμφωνα με ένα δελτίο με ημερομηνία της Πρωτοχρονιάς του 1967- μια αβέβαιη γυναικεία φωνή. «Η πρώτη αφορά ένα ζήτημα του σαβουάρ βιβρ: Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς πήγα σε ένα πάρτι και, παρότι δεν το είχα προγραμματίσει, πέρασα τη νύχτα εκεί. Δεν γνωρίζω καλά τους οικοδεσπότες. Πρέπει να τους στείλω ευχαριστήρια κάρτα; Η δεύτερη ερώτηση: Όταν γνωρίζεις κάποιον και σου λέει ότι έχει περιουσία 27 εκατ. δολάρια, γιατί αυτό μου είπε, ότι έχει περιουσία 27 εκατ. δολάρια, και γνωρίζεις την εθνικότητά του, πώς μπορείς να βρεις το όνομά του;»
Σε άλλη ερώτηση, στις 15 Φεβρουαρίου του 1963, κάποιος ρωτά από τηλεφώνου: «Υπάρχουν στατιστικές για το προσδόκιμο ζωής των εγκαταλελειμμένων γυναικών;».
Παρά την έλευση του Google, η ΔΒΝΥ δέχεται ακόμη πολλές ερωτήσεις, οι οποίες, σύμφωνα με τη βιβλιοθηκονόμο Ρόζα Καμπαλέρο-Λι, φτάνουν τις 100 ερωτήσεις την ημέρα.
Τα ρετρό τιτιβίσματα της ΔΒΝΥ μας θύμισαν την ταινία «Desk Set» (1957) του Γουόλτερ Λανγκ. Στην ταινία, ο Σπένσερ Τρέισι, στον ρόλο ενός εμπειρογνώμονα της ΙΜΒ με αποστολή τον αυτοματισμό ενός ειδησεογραφικού γραφείου, προσπαθεί να αντικαταστήσει την Κάθριν Χέπμπορν, την προϊσταμένη της βιβλιοθήκης του γραφείου -η οποία έχει απαντήσεις για τις πιο ευφάνταστες ερωτήσεις του κοινού- με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τα αποτελέσματα είναι τραγελαφικά.
