Η Αικατερίνη Χατζηπατέρα γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1957 από έλληνες γονείς που είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική. Μεγάλωσε στην Αγγλία. Σπούδασε στη φημισμένη θεατρική σχολή RADA και ξεκίνησε μια μεγάλη θεατρική καριέρα: αυτή είναι η Κάθριν Χάντερ που θα βρεθεί σε λίγες ημέρες στην Αθήνα για την παράσταση του Πίτερ Μπρουκ «Η Κοιλάδα των Εκπλήξεων» που θα παρουσιαστεί στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.
Με βραβεία και διακρίσεις, αυτή η ελληνικής καταγωγής ηθοποιός συνεχίζει να μιλάει τη μητρική της γλώσσα και παράλληλα να κάνει θέατρο μέσα από δύσκολους αλλά προκλητικούς δρόμους. Στην τελευταία αυτή παραγωγή του Μπρουκ είναι η Sammy Costas. Λέξη-«κλειδί» για αυτό που θα δούμε η «συναισθησία»…
Πώς βλέπει ο άνθρωπος τον κόσμο κάτω από ένα τελείως διαφορετικό φως; Ποιες αισθήσεις του ξυπνά και με ποιες εμπειρίες εμπλουτίζει το μυαλό του; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να δώσει απάντηση ο 92χρονος βρετανός θεατράνθρωπος. Σαν ένα ταξίδι μέσα στον ανθρώπινο νου, σαν μια προσπάθεια να λυθεί το αίνιγμα του μυαλού, «Η Κοιλάδα των Εκπλήξεων» είναι εμπνευσμένη από επιστημονικές νευρολογικές έρευνες, αληθινές ιστορίες και το επικό μυστικιστικό ποίημα του Φαρίντ Ατάρ «The Conference of the Birds».
Κυρία Χάντερ, ποιο είναι το συναίσθημά σας λίγο πριν από την άφιξη στην Ελλάδα;
«Είμαι πολύ χαρούμενη που έρχομαι στην Ελλάδα. Είμαι Ελληνίδα ξέρετε. Ζω στο Λονδίνο, έχω στήσει όλη μου την καριέρα στο εξωτερικό, αλλά όταν έρχομαι στην πατρίδα μου νιώθω διαφορετικά».
Τι ακριβώς είναι «Η Κοιλάδα των Εκπλήξεων»;
«Είναι μια παράσταση που φέρει τη σφραγίδα του Πίτερ Μπρουκ και εντάσσεται στην εξελικτική δουλειά που κάνει ο ίδιος στο θέατρο. Είναι μια συνέχεια. Καταπιάνεται με το μυαλό, με τον εγκέφαλο. Εξετάζει όλες τις πτυχές και τις λειτουργίες του. Τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι η ανθρώπινη ύπαρξη;».
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον Πίτερ Μπρουκ;
«Είναι ένα τεράστιο ταλέντο, ένα τεράστιο ταλέντο για τη σκηνή και για το κοινό ο Μπρουκ. Ζητά από όλους μας να κοιτάξουμε μέσα μας. Μοιάζει η δουλειά του Μπρουκ με την τελευταία εποχή του Ματίς –την μπλε. Μας προτείνει να σκεφτούμε, να φανταστούμε. Κάποιος άλλος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει βίντεο, τεχνολογία, να προσθέσει πράγματα. Ο Μπρουκ δεν κάνει τίποτε από όλα αυτά. Φέρνει στη σκηνή τρεις ηθοποιούς, δύο μουσικούς και πολλή φαντασία».
Πώς δουλεύει; Πώς είναι η συνεργασία μαζί του;
«Κατ’ αρχήν είναι πολύ ζεστός, ξεκάθαρος και άμεσος. Δεν είναι εγκεφαλικός ούτε ζητά από εμάς να γίνουμε εγκεφαλικοί. Εχει στόχο και τον υπηρετεί. Είναι ακριβής. Παράλληλα μας ζητά να πούμε τις σκέψεις μας. Εκτιμά αυτά που του λέμε. Είναι ιδιαίτερος, ξεχωριστός. Μας κάνει να νιώθουμε. Μας θυμίζει το θαύμα τού να είσαι άνθρωπος, το θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης και τη δύναμη του μυαλού. Στο τέλος όλα καταλήγουν σε ένα μυστήριο».
Εχετε συμμετοχή στο τελικό κείμενο;
«Κοιτάξτε, το κείμενο γράφεται από τον Μπρουκ και τη Μαρί-Ελέν Ετιέν. Μετά όμως, στις πρόβες, διαμορφώνουμε όλοι μαζί το τελικό σενάριο».
Ο Μπρουκ είναι μια μεγάλη μορφή του θεάτρου. Σήμερα υπάρχουν άλλοι, νεότεροι ίσως, αντίστοιχοι θεατράνθρωποι;
«Πάντα υπάρχουν και άλλοι που έρχονται από πίσω. Δεν τελειώνει το είδος. Και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι είναι μοναδικός. Αλίμονο. Ποιος θέλει μόνο ένα λουλούδι στον κήπο του; Προφανώς και υπάρχουν σημαντικοί σκηνοθέτες στον κόσμο. Ισως αυτό που χαρακτηρίζει τον Μπρουκ είναι ο τρόπος που συνέδεσε τους πολιτισμούς μεταξύ τους, ο τρόπος που συνδύασε διαφορετικές κουλτούρες μέσα από τις παραστάσεις και τα έργα του. Το ταξίδι του είναι μοναδικό και τον διαφοροποιεί. Κι ακόμη ψάχνει».
Είστε αισιόδοξη για το μέλλον του θεάτρου;
«Θα έρθει η ώρα που οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν γιατί θα έχουν βαρεθεί την απομόνωση που έχει φέρει η τεχνολογία στη ζωή μας. Πιστεύω στην επαφή, στην επικοινωνία, ακόμη κι όταν οδηγεί σε διαφωνίες ή καβγάδες. Το θέατρο στο μέλλον θα γίνει ακόμη πιο δημοφιλές, οι άνθρωποι το χρειάζονται. Γι’ αυτό και είμαι αισιόδοξη για το μέλλον του θεάτρου».
Τι σημαίνει για εσάς η Ελλάδα;
«Για μένα Ελλάδα σημαίνει σπίτι, οικογένεια, ρίζες. Σημαίνει την κουλτούρα μου. Στις ρίζες μου, στο αίμα μου είμαι Ελληνίδα. Εχοντας όμως ζήσει όλη τη ζωή μου στην Αγγλία, έχω αποκτήσει και κάποια άλλα χαρακτηριστικά. Μιλάω ελληνικά με τους δικούς μου, προπαντός με τα αδέλφια μου».
«Φανταστείτε έναν κόσμο όπου κάθε ήχος έχει ένα χρώμα και κάθε χρώμα μια γεύση» είναι το μότο της παράστασης του Μπρουκ. Καθετί έχει το χρώμα του;
«Κι όμως… Ρωτήστε τους ανθρώπους. Ο καθένας μας δίνει άλλο χρώμα στον κόσμο του, στη ζωή του, στη φωνή του, ακόμη και στις μνήμες του».
Ποιο είναι το χρώμα του δικού σας κόσμου;
«Αλλάζει συνεχώς. Αυτή την εποχή είναι φωτεινό μπλε».
«Το διαφορετικό είναι πιο γοητευτικό»
Οι ρόλοι σας τα τελευταία κυρίως χρόνια έχουν ιδιαιτερότητες: παίζετε ρόλους του άλλου φύλου, μεταμφιέζεστε… Μέχρι και ως πίθηκο σας είδαμε επί σκηνής.
«Δεν με ενδιέφεραν ποτέ οι ενζενί. Εβρισκα πάντα πολύ πιο προκλητικό να παίξω κάτι που ήταν κόντρα σε μένα. Εζησα κοντά σε ηλικιωμένους ανθρώπους όταν ήμουν παιδί και μου αρέσει να ερμηνεύω ηλικιωμένους. Το διαφορετικό είναι πιο γοητευτικό και ίσως γίνεται πιο προσωπικό τελικά. Με προετοίμασαν μέχρι να μου προτείνουν τον ρόλο του πιθήκου μήπως και ενοχληθώ. Αντιθέτως, το βρήκα τόσο προκλητικό. Τέτοιοι ρόλοι ανοίγουν τη φαντασία, σου επιτρέπουν να δοκιμάσεις και να δοκιμαστείς».
πότε & πού:
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, «Η Κοιλάδα των Εκπλήξεων». Παραστάσεις 2- 6/12/2014, στις 21.00. Πληροφορίες & εισιτήρια: τηλ. 210 4143.300
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
